Impingem is een soort van oppervlakkig mycotische schimmel die besmettelijk is en daarom gemakkelijk van de ene persoon op de andere overgaat door direct contact of besmette objecten. De eerste symptomen van impingem zijn het verschijnen van een rode vlek op de huid die veel jeukt.
Deze huidringworm kan verward worden met pityriasis rosea, reacties op het gebruik van medicijnen, nummular dermatitis of psoriasis en daarom altijd beoordeeld worden door een dermatoloog.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van impingem verschijnen ongeveer 4 tot 10 dagen na infectie door de schimmel, met als belangrijkste symptomen:
- Roodachtige, ronde vlek met ruwe randen op de huid met een lichtgekleurd interieur;
- Jeuk in de regio, die de schimmel naar andere delen van het lichaam kan verspreiden, wat leidt tot het verschijnen van andere plekken;
- Milde zwelling op zijn plaats;
- Blaren van etter op de huid;
- Desquamatie van de huid.
De symptomen kunnen enkele dagen aanhouden en vlekjes kunnen zich gemakkelijk verspreiden naar nabijgelegen gebieden wanneer ze niet onmiddellijk worden behandeld met het gebruik van antischimmelmiddelen die door een arts zijn voorgeschreven. De vlekken op de huid verspreiden zich gemakkelijk door het hele lichaam en kunnen zelfs de hoofdhuid aantasten.
Het is belangrijk om een dermatoloog te raadplegen zodra de eerste vlekken verschijnen, omdat impingem, hoewel niet ernstig, ongemakkelijk en besmettelijk is en gemakkelijk kan worden overgedragen aan andere mensen. Zo kunt u impingem identificeren.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose impingem wordt door de dermatoloog gesteld aan de hand van de waarneming van de laesies van de patiënt, die vrij kenmerkend zijn. De arts kan echter om verdere tests vragen om de diagnose te bevestigen, zoals een schraapsel van de laesie en microbiologische analyse, waarin de schimmelstructuren bijvoorbeeld worden gevisualiseerd. Begrijp hoe het dermatologisch onderzoek is gedaan.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor impingem moet zo snel mogelijk worden uitgevoerd, zodat de kans op overdracht wordt verkleind. Het is dus meestal aangegeven door de dermatoloog dat het gebruik van geneesmiddelen die in de vorm van zalf kunnen worden gebruikt in de laesie moet worden geplaatst, zoals ketoconazol, fluconazol, terbinafine en amorolfine.
Nadat de zalf is gestart, is het gebruikelijk dat de laesie helderder begint te worden, vooral in het midden, omdat de genezing van de laesie plaatsvindt van het midden naar de randen.
Naast zalven zijn er enkele huismiddeltjes voor impingem, zoals biergist, kool en peperrozemarijn, omdat ze de ziektesymptomen verlichten en infecties helpen bestrijden. Hier zijn enkele zelfgemaakte remediemogelijkheden om te treffen.
