De behandeling van menselijke viscerale leishmaniasis, ook bekend als kalazar, wordt hoofdzakelijk gedaan met Pentavalent Antimony Compounds, gedurende 20 tot 30 dagen, om het micro-organisme dat de ziekte veroorzaakt te elimineren.
Viscerale leishmaniasis is een infectie die in Brazilië wordt veroorzaakt door de protozoön Leishmania chagasi, overgebracht door muggen van de soort L. longipalpis en L. cruzi, een ziekte die langzaam verergert en ernstig kan worden, daarom in de aanwezigheid van tekenen en symptomen die aangeven Bij deze ziekte is het belangrijk om medische hulp te zoeken voor de juiste diagnose en behandeling. Meer informatie over het identificeren van viscerale leishmaniasis.
Naast de geneesmiddelen om het protozoa te elimineren, zou de behandeling de controle moeten omvatten van de meest voorkomende complicaties van deze ziekte, zoals bloedarmoede, diarree, ondervoeding, bloeding en infecties als gevolg van immuniteit, omdat dit slopende en levensbedreigende situaties zijn.
Meest gebruikte remedies
Pentavalent Antimony Compounds, zoals Meglumine Antimonate en Sodium Stibogluconate, zijn de belangrijkste geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van gordelroos, die de belangrijkste behandelingsoptie is, toegepast in intramusculaire of veneuze doses, gedurende 20 tot 30 dagen. Lees meer over hoe het wordt gebruikt en de prijs van het geneesmiddel dat het meest wordt gebruikt bij de behandeling van Leishmaniasis.
In enkele gevallen kunnen deze medicijnen bijwerkingen veroorzaken zoals hartritmestoornissen, lichaamspijnen en slechte eetlust, en zijn gecontra-indiceerd bij mensen met een verminderde nier- of leverfunctie bij zwangere vrouwen in de eerste twee trimesters van de zwangerschap en in gevallen met tekenen veranderingen in het elektrocardiogram, bekend als toename van het QT-interval.
Andere alternatieve opties in gevallen van ontbreken of contra-indicaties voor deze remedies zijn liposomale amfotericine B, amfotericine B colloïdale dispersie, pentamidines en immunomodulatoren zoals interferon-gamma en GM-CSF.
Zorg tijdens de behandeling
Voordat met de behandeling wordt begonnen, moet enige zorg worden betracht, waaronder de evaluatie en stabilisatie van klinische aandoeningen veroorzaakt door de ziekte, zoals verbanden of transfusies voor bloedingscontroles, vervanging van ijzer en vitaminen of, indien nodig, bloedtransfusie om te helpen bij de herstel van bloedarmoede, dieet met eiwitten en calorieën om ondervoeding en het gebruik van antibiotica voor de behandeling van infecties te verbeteren.
Behandeling kan thuis worden uitgevoerd, op voorwaarde dat de persoon de noodzakelijke zorg op deze locatie kan ontvangen en naar het ziekenhuis kan gaan om de medicijnen en medische herbeoordelingen te ontvangen. Bovendien moet ziekenhuisopname worden aanbevolen wanneer er:
- Ernstige bloedarmoede, met hemoglobine minder dan 5 g%;
- Ernstige of langdurige diarree;
- Ernstige ondervoeding;
- Aanwezigheid van bloeden;
- Gegeneraliseerde zwelling;
- Aanwezigheid van andere geassocieerde ziekten, zoals arteriële hypertensie, hartaandoeningen, nefropathie of leverziekte;
- Kinderen jonger dan 6 maanden of ouderen ouder dan 65 jaar;
- Verbetering vertraging of wanneer ziekte terugkeert nadat de behandeling is beëindigd.
Bovendien moet de persoon na voltooiing van de behandeling na 3, 6 en 12 maanden worden opgevolgd bij de dokter en als hij stabiel blijft bij de laatste evaluatie, wordt de patiënt als genezen beschouwd.
Tekenen van verbetering
Tekenen van verbetering kunnen al optreden na de eerste week na het begin van de behandeling en worden gekenmerkt door verminderde koorts, verminderde zwelling van de buik, gewichtstoename en herstel van de dispositie.
Tekenen van verslechtering
Deze verschijnselen komen het meest voor als de behandeling niet snel wordt gestart en omvatten toegenomen of opnieuw verschijnen van koorts, gewichtsverlies, constante zwakte, virale en bacteriële infecties door het lichaam en bloeding.