Rachitis is een ziekte die de ontwikkeling van de botten van kinderen beïnvloedt, waardoor ze zacht, broos of misvormd worden en symptomen zoals tandenproblemen, moeilijk lopen en vertraagde ontwikkeling en groei van het kind veroorzaken.
Deze ziekte kan verschillende oorzaken hebben, maar de meest voorkomende hebben te maken met vitamine D-tekort of calcium, en de behandeling wordt gedaan door multivitaminesupplementen te nemen die door de arts zijn voorgeschreven.
Belangrijkste veranderingen geassocieerd met Rickets
Enkele van de belangrijkste symptomen van rachitis zijn onder meer:
- Problemen met tanden, zoals vertraagde tandgroei of bros glazuur;
- Terughoudendheid van het kind om te lopen of moeheid gemakkelijk;
- Vertraging in de ontwikkeling en groei van het kind;
- Zwakke botten, met een grotere neiging tot breuken.
Bovendien kan rachitis in de ernstigste gevallen misvormingen in het skelet veroorzaken, waaronder gebogen benen, verdikking en vervorming van de polsen, enkels of knieën, zachte schedelbotten en veranderingen in de structuur van de wervelkolom. Ken alle symptomen van Rickets door hier te klikken.
Wanneer er ook een tekort aan calcium in het lichaam is, kunnen andere symptomen optreden die niet worden genoemd, zoals spierspasmen en krampen en tintelingen in de handen en voeten, bijvoorbeeld.
Oorzaken van Rickets
De belangrijkste oorzaak van rachitis is vitamine D-tekort, wat de structuur en ontwikkeling van botten beïnvloedt. Dit komt omdat calcium het best wordt opgenomen wanneer er een inname is van voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine D, zodat de absorptie wordt aangetast wanneer er een gebrek aan vitamine D is. Bovendien kunnen rachitis ook worden veroorzaakt door een tekort aan calcium, wat cruciaal is voor de botontwikkeling.
Er zijn ook andere zeldzamere vormen van rachitis, die hun oorsprong hebben in genetische mutaties of andere omstandigheden die van invloed zijn op hoe mineralen en vitaminen door het lichaam worden opgenomen.
Hoe heeft de diagnose plaatsgevonden?
De diagnose rachitis kan worden gesteld door een lichamelijk onderzoek uit te voeren, waarbij de arts beoordeelt of de botten zacht of pijnlijk zijn.
Bovendien kan de arts, om de diagnose te bevestigen, ook andere tests bestellen, zoals röntgenfoto's van de botten of bloedtesten die de hoeveelheid vitamine D en calcium in het bloed evalueren.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling van rachitis is gebaseerd op de vervanging van vitamine D in het lichaam door de inname van multivitaminecomplexen of voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine D, zoals levertraan, zalm, horsmakreel, gekookt ei of ingeblikte sardines. Zie meer vitamine D-rijk voedsel in vitamine D-rijk voedsel.Een andere manier om het vitamine D-gehalte in het bloed te verhogen is door dagelijkse blootstelling aan de zon, en het wordt aanbevolen om 10 tot 15 minuten zonneschijn per dag te nemen.
Wanneer rachitis wordt veroorzaakt door calciumgebrek, kan hun vervanging worden gedaan door voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan calcium, zoals broccoli, kool of melkproducten zoals melk, kaas en yoghurt. Zie andere calciumrijke voedingsmiddelen in voedingsmiddelen die rijk zijn aan calcium.
Wanneer er een risico is op het ontwikkelen van rachitis
Elk kind kan rachitis krijgen, maar het risico op deze ziekte kan hoger zijn in:
- Kinderen met een donkere huid, omdat ze hogere vitamine D-behoeften hebben;
- Baby's tot 4 jaar oud, omdat ze tussen 8, 5 en 10 microgram vitamine D per dag nodig hebben;
- Zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, die de natuurlijke voedingsbehoeften van deze periodes moeten compenseren.
Jonge kinderen lopen een hoger risico om deze ziekte te ontwikkelen, omdat hun snelle groei de vitamine D- en calciumbehoefte verhoogt die nodig is voor botontwikkeling en versterking.
De beste manier om het ontstaan van rachitis te voorkomen, is door vitamine D-supplementen te gebruiken die zijn aangegeven door uw arts of diëtist, net zoals het belangrijk is om een uitgebalanceerd dieet te volgen en zoveel mogelijk van de zon te genieten.
