Sarcoïdose is een ontstekingsziekte met een onbekende oorzaak, gekenmerkt door ontsteking in verschillende delen van het lichaam zoals long, lever, huid en ogen, evenals de vorming van anus, wat bijvoorbeeld leidt tot overmatige vermoeidheid, koorts of gewichtsverlies.
Hoewel de oorzaak van sarcoïdose nog steeds niet erg goed is vastgesteld, wordt aangenomen dat dit kan worden veroorzaakt door de reactie van het lichaam op een of meer binnenvallende agenten, of zelfs door de reactie van het lichaam tegen zichzelf, en wordt daarom als een autoziekte beschouwd -imune.
Sarcoïdose is niet te genezen, maar het is van groot belang om de behandeling uit te voeren, zodat mogelijke complicaties, zoals ademhalings- en nierinsufficiëntie, blindheid en paraplegie, bijvoorbeeld worden voorkomen.
Symptomen van sarcoïdose
Volgens de site waar er sprake is van verhoogd bewijs van ontsteking, kan sarcoïdose worden ingedeeld op basis van symptomen, voornamelijk in:
1. Long sarcoïdose
Longbetrokkenheid komt voor bij meer dan 90% van de mensen met de diagnose van sarcoïdose en het ontstekingsproces kan worden waargenomen via thoraxradiografie. De belangrijkste symptomen die verband houden met pulmonale sarcoïdose zijn droge en aanhoudende hoest als gevolg van obstructies in de luchtwegen, ademhalingsmoeilijkheden en pijn op de borst.
Afhankelijk van het stadium van ontsteking, kan de persoon bovendien fibrose van het longweefsel vertonen, waarbij transplantatie vereist is, naast pulmonale arteriële hypertensie.
2. Sarcoïdose van de huid
Waarbij er ontstekingslaesies in de huid zijn, aanwezig in meer dan 30% van de mensen met de diagnose van sarcoïdose. De belangrijkste symptomen van dit type saicoïdose zijn de vorming van keloïden, het verschijnen van rode vlekken op de huid en veranderingen in de kleur, evenals de groei van ballen onder de huid, vooral in gebieden dicht bij littekens.
3. Oculaire sarcoïdose
In het geval van oogbetrokkenheid zijn de meest kenmerkende symptomen wazig zicht, pijn in de ogen, roodheid, droge ogen en overgevoeligheid voor licht. De frequentie van klinische manifestaties van sarcoïdose gerelateerd aan de ogen varieert afhankelijk van de populatie, en komt vaker voor in het Japans.
Het is belangrijk dat oogklachten worden behandeld, omdat dit anders tot blindheid kan leiden.
4. Cardiale sarcoïdose
Hartbetrokkenheid bij sarcoïdose komt vaker voor bij de Japanse bevolking en heeft als belangrijkste symptomen hartfalen en veranderingen in de hartfrequentie.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De eerste diagnose van sarcoïdose wordt gemaakt door de arts door de waarneming van symptomen en tests om aan te geven of er aangetaste organen waren. De arts kan dus voornamelijk de thoraxradiografie aangeven, omdat de long het orgaan is dat het meest wordt getroffen door deze ziekte.
De diagnose van deze ziekte is echter moeilijk, omdat de oorzaak nog steeds niet goed is vastgesteld. Daarom zijn meestal aanvullende laboratoriumtesten vereist, evenals de biopsie van de granulomateuze laesie of het aangetaste orgaan en andere beeldvormingstests, zoals computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming.
Hoe te behandelen
Sarcoïdose is niet te genezen, maar de behandeling is bedoeld om de symptomen te verlichten en de progressie van de ziekte te voorkomen. Uw arts kan u daarom aanraden corticosteroïd-gebaseerde glucocorticoïde geneesmiddelen te gebruiken, zoals betamethason of dexamethason, of immunosuppressieve geneesmiddelen, zoals azathioprine.
In het geval van orgaanbetrokkenheid, is het belangrijk dat de arts de mate van de beschadiging beoordeelt, alsook of er nog steeds een functie is en dat orgaantransplantatie vereist kan zijn, afhankelijk van het geval.
Het wordt ook aanbevolen dat de persoon met de diagnose van sarcoïdose periodiek door de arts wordt gecontroleerd, zelfs als hij geen symptomen vertoont, zodat de evolutie van de ziekte en de respons op de behandeling kunnen worden gecontroleerd.
-o-que--quando-fazer-e-como-funciona.jpg)
