De aanwezigheid van slijm in de urine is meestal normaal. Wanneer er echter een toename van de afgifte van slijm in de urine is, kan dit wijzen op ernstiger problemen zoals urineweginfecties, colitis ulcerosa of zelfs blaaskanker.
De aanwezigheid van slijm verlaat de urine meestal troebel. Bij het normale urineonderzoek kunnen mucoïde filamenten of draden worden gezien, maar als de aanwezigheid van verschillende epitheelcellen, de aanwezigheid van bacteriën, cilinders, kristallen of talrijke pyocyten kan worden overwogen, wordt het aanbevolen om naar de arts te gaan om de oorzaak en start de behandeling. Zie hoe de urinetest is gedaan.
De behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak van de afgifte van slijm, variërend van voedselveranderingen tot het gebruik van antibiotica en de noodzaak tot operaties.
1. Zwangerschap
Het is gebruikelijk voor zwangere vrouwen om de aanwezigheid van slijm in de urine op te merken, omdat het tijdens de zwangerschap vaak voorkomt dat het lichaam wat voedingsstoffen en mineralen afgeeft, waardoor de urine troebel eruit ziet. Bovendien is het gebruikelijk om het volume slijm dat wordt geproduceerd tegen het einde van de zwangerschap te verhogen.
Wat te doen: De aanwezigheid van slijm tijdens de zwangerschap is normaal, maar als de vrouw vindt dat het volume van het slijm te groot is en een kenmerkend symptoom heeft van een urineweginfectie, moet ze bijvoorbeeld naar de gynaecoloog gaan.
2. Urineweginfecties
Overmatige productie van slijm duidt meestal op een urineweginfectie, die een blaasontsteking kan zijn, zoals blaasontsteking, urethritis, urethrale infectie of pyelonefritis, wat de infectie in de nieren is.
Bij urineweginfecties zullen urinetests gewoonlijk wijzen op de aanwezigheid van talrijke bacteriën, slijm, verschillende epitheelcellen en talrijke pyocyten. Naast deze kenmerken die worden gezien door middel van urineonderzoek, kan de persoon nog steeds pijn ervaren of verbranden tijdens het urineren.
Wat te doen: zodra u troebelheid en de aanwezigheid van slijm in de urine opmerkt, moet u naar de uroloog of gynaecoloog gaan, in het geval van vrouwen. De behandeling wordt meestal gedaan met antibiotica zoals amoxicilline of ciprofloxacine.
3. Seksueel overdraagbare aandoeningen
Sommige seksueel overdraagbare aandoeningen veroorzaken overmatige slijmproductie, zoals gonorroe en chlamydia. Symptomen van deze ziekten zijn vergelijkbaar met die van urineweginfecties, zoals pijn of brandend urineren, buikpijn, pijn bij intiem contact, bloeden tussen menstruatieperioden en aanwezigheid van witte of gele afscheiding bij vrouwen, en bij mannen kan er huidontsteking zijn van de penis en zwelling van de testikels. Meer informatie over Chlamydia en Gonorrhea.
Wat te doen: wanneer de eerste symptomen optreden, moet u naar de uroloog of gynaecoloog gaan, in het geval van vrouwen, zodat u een juiste diagnose van de ziekte kunt hebben. De behandeling gebeurt met het gebruik van antibiotica, zoals azithromycine en ceftriaxon, om de bacteriën te elimineren. Daarnaast dient een antibioticabehandeling met de seksuele partners en het gebruik van een condoom te worden uitgevoerd.
4. Colitis ulcerosa
Colitis ulcerosa is een ziekte die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van wonden aan de wand in de darm. Op deze manier is er verandering in het slijmvlies van de darm, wat leidt tot de abnormale productie van slijm, die kan worden afgegeven in de urine, voornamelijk bij vrouwen. Meer informatie over colitis ulcerosa.
Wat te doen: Wanneer het slijm in de urine optreedt in verband met diarree, buikpijn, koorts en gewichtsverlies, moet men naar de gastro-enteroloog gaan omdat het een colitis ulcerosa kan zijn.
De behandeling, meestal, wordt gedaan met het gebruik van voedingssupplementen en verandering in dieet, waarbij de inname van voedsel dat rijk is aan vezels wordt aanbevolen. De arts kan ook wijzen op een geneesmiddel dat diarree kan stoppen, zoals loperamide.
5. Prikkelbare darmsyndroom
Prikkelbare darmsyndroom kan ook leiden tot de aanwezigheid van slijm in de urine omdat het een ontsteking van de darmvilli is, wat structuren zijn die zich bevinden in de slijmvliezen in de darm en die verantwoordelijk zijn voor de opname van voedingsstoffen. De aanwezigheid van slijm in de urine van het prikkelbare darm syndroom komt vaker voor bij vrouwen omdat de vaginale en anale secreties zich kunnen vermengen, waardoor de vrouw meer vatbaar is voor infecties.
Aldus kan het prikkelbare darmsyndroom leiden tot de productie van dik slijm, naast het veroorzaken van symptomen zoals pijn, overmatig gas en obstipatie of diarree. Zie de symptomen van het prikkelbare darm syndroom.
Wat te doen: u wordt geadviseerd om naar de gastro-enteroloog te gaan voor een diagnose en de behandeling te starten. Meestal wordt het prikkelbare darm syndroom behandeld met een verandering in het dieet, maar als de symptomen erg sterk en aanhoudend zijn, kan de arts het gebruik van een of ander laxeermiddel of antibioticum aangeven. Zie hoe de behandeling van het prikkelbare darm syndroom is voltooid.
6. Blaaskanker
Urineslijm kan ook indicatief zijn voor blaaskanker, maar dit komt niet vaak voor. Om indicatief te zijn voor blaaskanker, moet het slijm gepaard gaan met bloed, buikpijn, gewichtsverlies en eetlust en een verhoogde behoefte om te plassen.
Wat te doen: wanneer een persoon deze symptomen identificeert, is het het beste om snel medisch advies in te winnen, omdat afhankelijk van het stadium van de tumor, de door de arts aangegeven behandeling anders is. Leer hoe je blaaskanker kunt identificeren en behandelen.
7. Niersteen
In het geval van nierstenen begint het urinesysteem meer slijm te produceren in een poging om de steen te elimineren en het systeem te ontstoppen. De aanwezigheid van slijm in de urine is een teken van niersteen wanneer de urine troebel uiterlijk, donker gele kleur, naast sterke en onaangename geur vertoont. Hier zijn de symptomen van nierstenen.
Wat te doen: zodra de eerste niersteen symptomen worden gevoeld, zoals vaak plassen, pijn in de lumbale en plassen, is het belangrijk om naar de uroloog te gaan. De behandeling varieert afhankelijk van de grootte van de steen. Als het te groot is, is een operatie aangewezen. Anders vraagt de arts de patiënt meestal om veel water te drinken, zodat hij de steen in de urine kan verdrijven. Afhankelijk van de mate van pijn die de patiënt ervaart, kan de uroloog een analgeticum aangeven om de pijn te verlichten.
Wanneer naar de dokter te gaan
Het is belangrijk om naar de dokter te gaan wanneer u merkt dat een groot deel van het mucus in de urine vrijkomt en wanneer u naast dit slijm pijn zult ervaren bij het urineren, lage rugpijn, donkere en stinkende urine, zwelling van de geslachtsorganen of kwijting in het geval van vrouwen.
Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de aspecten van de urine, omdat zelfs uitdroging kan worden waargenomen vanuit uw waarneming. Zie voor algemene urineveranderingen.
