Ganglionic tuberculosis wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van de bacterie Mycobacterium tuberculosis, in de volksmond bekend als Koch bacillus, beïnvloedt de lymfeklieren van de nek, thorax, oksels of lies, en minder vaak het gebied van de buik.
Dit is het meest voorkomende type extrapulmonale tuberculose, maar het heeft een remedie wanneer de behandeling wordt uitgevoerd met het gebruik van antibiotica.
Hoe om te gaan
Lymfeknoptuberculose komt vaker voor bij vrouwen en jonge volwassenen.
Bij extrapulmonale tuberculose komt Koch's bacillus meestal via de luchtwegen in het lichaam terecht, maar zit niet in de longen maar ergens anders in het lichaam en karakteriseert verschillende soorten tuberculose, waarvan de belangrijkste zijn:
- Ganglionische tuberculose, het meest voorkomende type extrapulmonale tuberculose en wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van de ganglia.
- Miliaire tuberculose, het meest ernstige type tuberculose en treedt op wanneer Mycobacterium tuberculosis de bloedbaan bereikt en zich kan richten op verschillende organen, waaronder de long, waardoor verschillende complicaties optreden;
- Bottuberculose, waarbij de bacterie in de botten blijft hangen en pijn en ontsteking veroorzaakt die beweging belemmert en het been van gelokaliseerde botmassa begunstigt. Meer informatie over bottuberculose.
De bacteriën kunnen lange tijd in het inactieve organisme blijven tot een bepaalde situatie, zoals stress, die leidt tot een afname van het immuunsysteem, de proliferatie ervan en bijgevolg de manifestatie van de ziekte bevordert.
Symptomen van lymfekliertuberculose
De symptomen van lymfkliertuberculose zijn niet-specifiek, zoals lage koorts en gewichtsverlies, waardoor de persoon niet onmiddellijk medische hulp kan zoeken. Andere aanwezige symptomen zijn:
- Gezwollen tongen in de nek, nek, oksels of liezen, meestal 3 cm, maar kunnen een diameter van 8-10 cm bereiken. De kieuwen zijn niet pijnlijk, maar zijn altijd moeilijk en moeilijk te verplaatsen.
- Verminderde eetlust;
- Er kan buitensporig nachtelijk zweten zijn;
- Lage koorts, tot 38º C, vooral aan het eind van de dag;
- Overmatige vermoeidheid.
In aanwezigheid van deze symptomen is het belangrijk om advies in te winnen van een longarts of huisarts om de diagnose te stellen en de antibioticabehandeling te starten.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose van tuberculose wordt hoofdzakelijk gedaan door middel van röntgenonderzoek, wat aantoont dat de longen niet worden aangetast en microbiologisch onderzoek om de aanwezigheid van bacteriën te verifiëren, hiervoor moet het gezwollen en pijnlijke ganglion worden opgezogen met een fijne naald en het materiaal naar laboratorium.
Bovendien kunnen andere tests nodig zijn om de diagnose te ondersteunen, zoals bloedtellingen en CRP-dosering.
De gemiddelde tijd vanaf het begin van de symptomen tot de diagnose van extrapulmonale tuberculose varieert van 1 tot 2 maanden, maar kan tot 9 maanden duren.
Hoe lymfkliertuberculose te behandelen
Behandeling voor lymfeklier tuberculose wordt gedaan volgens het advies van de longarts, infectieuze of huisarts, en antibiotica zijn meestal geïndiceerd voor minimaal 6 maanden, en in sommige gevallen kan een operatie om de ontstoken lymfeklier te verwijderen worden aanbevolen.
De gewoonlijk aangegeven antibiotica zijn Rifampicine, Isoniazid, Pyrazinamide en Ethambutol en de behandeling dient te worden uitgevoerd volgens het advies van de arts en mag niet worden onderbroken omdat dit bacteriële resistentie kan veroorzaken, wat de toestand van de persoon kan compliceren, omdat antibiotica die eerder functioneerde, begon geen actie meer te ondernemen op de bacteriën.
