Urocultuur, ook wel urinekweek of urinekweek genoemd, dient om urineweginfecties te diagnosticeren door te detecteren welke bacteriën betrokken zijn en het aantal kolonies.
Normaal gesproken is het voor de resultaten om nauwkeuriger te zijn raadzaam om de eerste ochtendurine te verzamelen, maar het onderzoek kan overdag worden gedaan. De container waar de urine wordt geplaatst, moet steriel zijn en kan worden gekocht bij de apotheek, maar deze kan ook worden geleverd door het laboratorium of ziekenhuis waar de test zal worden uitgevoerd en bij voorkeur snel worden afgesloten en snel worden genomen voor laboratoriumanalyse, om besmetting te voorkomen.
Het antibiogram-urocultuuronderzoek geeft ook de namen van antibiotica die gevoelig of resistent zijn voor bacteriën, waardoor de arts het beste medicijn kan voorschrijven. Deze test kan ook urocultuuronderzoek met ATB worden genoemd, wat antibiogram of urocultuuronderzoek met TSA betekent, hetgeen antimicrobiële gevoeligheidstest of antibiotica betekent.
Hoe is het examen gedaan?
Voor het verzamelen van het urocultuuronderzoek is een voorbereiding nodig, waaronder:
- Was het intieme gebied met water en zeep;
- Om de lippen van de vagina te verwijderen, in de vrouw, en de voorhuid terug te trekken, in de man;
- Gooi de eerste urinestroom weg;
- Verzamel de resterende urine in de container zelf.
De urine kan maximaal 2 uur op kamertemperatuur blijven, maar de container moet binnenkort in het laboratorium worden afgeleverd om de resultaten betrouwbaarder te maken. Het is niet nodig om te vasten om het examen af te leggen.
Een andere manier om het urocultuuronderzoek te verzamelen, kan het gebruik van een katheter zijn, ook wel urethrakatheterisatie genoemd, als een manier om een verzameling te garanderen die zo vrij is van besmetting als mogelijk.
Bovendien kan de arts ook een punctie rechtstreeks in de blaas door de huid aangeven, wat noodzakelijk kan zijn voor zuigelingen of kinderen, waar het moeilijk is om urinestalen te verzamelen, of voor mensen met een zeer zwakke immuniteit, zoals het inbrengen van een katheter kan de kans vergroten dat nieuwe micro-organismen in de blaas van de persoon terechtkomen.
Resultaat van het urocultuuronderzoek
Het resultaat van het urocultuuronderzoek kan zijn:
- Negatief of normaal als er geen groei van kolonies bacteriën in de urine is in verontrustende waarden;
- Positief als het mogelijk is om meer dan 100.000 bacteriekolonies te identificeren. In dit geval kan het resultaat nog steeds de naam van de bacterie en de antibiotica laten zien die al dan niet effectief is in de behandeling;
- Vals positief in situaties waar urine door andere micro-organismen, bloed of medicijnen wordt verontreinigd;
- Vals negatief als het onderwerp een zeer zure pH-waarde van de urine heeft van minder dan 6, of antibiotica of diuretica gebruikt.
Het resultaat kan nog steeds twijfelachtig zijn als het aantal kolonies minder is dan 100.000 en het misschien nodig is om het onderzoek te herhalen. Een resultaat van minder dan 10.000 kolonies is verwaarloosbaar.
Het is echter ook noodzakelijk voor de arts om andere tekenen en symptomen die wijzen op een urineweginfectie te beoordelen, om te beoordelen welk type behandeling noodzakelijk is, naargelang het geval. Leer om de symptomen te identificeren die op een urineweginfectie wijzen en wanneer een arts te bezoeken.
Kunnen andere urinetests een infectie detecteren?
Hoewel urocultuur de primaire test is om een urineweginfectie te diagnosticeren, kan de gebruikelijke urinetest, ook wel urinetype 1, EAS of urineroutine genoemd, enig bewijs zijn voor urineweginfectie, zoals de aanwezigheid van bacteriën, pyocyten, leukocyten, bloed., positief nitriet of veranderingen in kleur, geur en consistentie, bijvoorbeeld.
Daarom kan de arts het resultaat van dit onderzoek beoordelen en de symptomen en lichamelijk onderzoek van de patiënt observeren om de infectie te identificeren, zonder noodzakelijkerwijs de urocultuur aan te vragen, omdat het een eenvoudiger onderzoek is en het resultaat sneller is, omdat de urocultuur enige tijd kan duren. tot 3 dagen om klaar te maken. Meer informatie over waar de urinetest voor is en hoe u dit moet doen.
Urocultuur is echter vooral nodig om te bepalen of het gebruikte antibioticum het aangewezen antibioticum is, om de bacteriën te identificeren in geval van herhaalde infecties, zwangere vrouwen, ouderen, mensen die een urinewegoperatie zullen ondergaan of wanneer er twijfel bestaat. het is bijvoorbeeld een urineweginfectie.
Onderzoek van urocultuur tijdens zwangerschap
Het urocultuuronderzoek wordt uitgevoerd tijdens de zwangerschap voor de verloskundige arts om te beoordelen of de zwangere vrouw al dan niet een urineweginfectie heeft die, indien niet goed behandeld, kan leiden tot voortijdige bevalling.
Het urocultuuronderzoek detecteert geen zwangerschap, alleen als de zwangere vrouw een urineweginfectie heeft, maar er is een specifieke urinetest om zwangerschap te detecteren door de hoeveelheid hCG-hormoon in de urine.
