Als uw kind niet zo graag praat als andere kinderen van dezelfde leeftijd, heeft hij mogelijk een spraak- of communicatieprobleem vanwege kleine veranderingen in de spraakspieren. Dit hoeft niet per se te wijzen op ernstiger problemen, zoals autisme.
Daarnaast kunnen gehoorproblemen of andere situaties zoals alleen het kind of het jongste kind ook barrières vormen bij het ontwikkelen van het vermogen om te spreken. Op deze manier wordt aanbevolen om een logopedist te raadplegen om de mogelijke reden voor deze moeilijkheid te achterhalen.
Over het algemeen wordt van kinderen verwacht dat zij de eerste paar woorden rond de leeftijd van 18 maanden beginnen uit te spreken, maar het kan tot zes jaar duren voordat ze correct kunnen spreken, omdat er geen juiste leeftijd is voor volledige taalontwikkeling.
Meer informatie op: Wanneer uw kind zou moeten praten.
Wat te doen om spraakproblemen met kinderen te behandelen
De beste manier om een kind met spraakproblemen in de kindertijd te behandelen is door een spraakpatholoog te zien die het probleem identificeert en een passende behandeling start. Veel spraakproblemen met de kindertijd kunnen echter worden verbeterd met enkele belangrijke tips, waaronder:
- Vermijd het kind als een baby, omdat kinderen zich meestal gedragen volgens wat ouders ervan verwachten;
- Zeg de woorden niet verkeerd, zoals 'Bibi' in plaats van 'Auto', omdat het kind de geluiden imiteert die de volwassenen hebben gemaakt en de objecten niet de juiste naam geeft;
- Vermijd veeleisend boven de capaciteiten van het kind, want het kan het kind onzeker maken over zijn ontwikkeling en het leren ervan in gevaar brengen;
- Geef het kind geen schuld aan spraakfouten, zoals 'ik begreep niets wat u zei' of 'spreek gelijk', want het is normaal dat er fouten in de spraakontwikkeling ontstaan. In deze gevallen is het aan te raden om alleen 'Herhaal, ik begrijp het niet' op een kalme en vriendelijke manier te zeggen, bijvoorbeeld als spreker met een volwassen vriend;
- Moedig het kind aan om te spreken, omdat hij moet voelen dat er een omgeving is waar hij kan dwalen zonder te worden beoordeeld;
- Vermijd het kind te vragen hetzelfde woord meerdere keren te herhalen, omdat het een negatief beeld van zichzelf kan creëren, waardoor het kind communicatie vermijdt.
Ouders en leerkrachten dienen echter begeleiding te krijgen van de kinderarts en logopedist om te achterhalen hoe het beste met het kind om kan gaan in elk stadium van de spraakontwikkeling, waarbij voorkomen wordt dat het hun normale ontwikkeling schaadt, zelfs als het langzamer is dan andere kinderen.
Grote spraakproblemen in de kindertijd
De belangrijkste problemen van spraak in de kindertijd zijn gerelateerd aan het uitwisselen, weglaten of vervormen van geluiden en omvatten daarom bijvoorbeeld stotteren, ongeordende taal, dyslalia of apraxie.
1. Stotteren
Stotteren is een spraakprobleem dat interfereert met de vloeiende spraak van het kind, en overmatige herhaling van het eerste deel van het woord is gebruikelijk, zoals in 'cla-cla-cla-claro' of een enkel geluid, zoals in het geval van 'co-ooo-mida', bijvoorbeeld. Stotteren is echter heel gebruikelijk tot 3 jaar oud en zou pas na die leeftijd als een probleem moeten worden behandeld.
2. Praat wanordelijk
Kinderen met een verstoorde spraak hebben moeite om uitgebreid te praten en hebben daarom moeite om uit te drukken wat ze denken. In deze gevallen komen plotselinge veranderingen in het taalritme vaak voor, zoals onverwachte pauzes vermengd met verhoogde spraaksnelheid.
3. Dislalia
Dyslalia is een spraakprobleem dat wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van verschillende taalfouten tijdens de spraak van het kind, en kan letterwijzigingen in een woord omvatten, zoals 'callus' in plaats van 'auto', weglating van geluiden, zoals 'omi' in de plaats van 'comi', of toevoeging van lettergrepen van een woord, zoals 'jananela' in plaats van 'venster'. Zie hier meer over deze ziekte.
4. Apraxie
Apraxie ontstaat wanneer het kind problemen heeft met het produceren of imiteren van geluiden, het niet herhalen van eenvoudige woorden, bijvoorbeeld 'thee' zeggen als het wordt gevraagd om 'schop' te spreken. Dit gebeurt meestal wanneer het kind de spieren of structuren die nodig zijn om te spreken niet goed kan bewegen, zoals in het geval van een prooidier.
Vanwege de verschillende veranderingen in de spraak van het kind en de moeilijkheid om een echt spraakprobleem te identificeren, is het raadzaam om een logopedist te raadplegen wanneer er een vermoeden is, omdat het de meest geschikte professional is om het probleem correct te identificeren.
Het is dus normaal dat er in hetzelfde gezin kinderen zijn die beginnen te praten in de buurt van de leeftijd van anderhalf, wanneer anderen pas beginnen te praten na de leeftijd van 3 of 4 jaar, en daarom moeten ouders de ontwikkeling van de spraak van een kind niet vergelijken met de oudere broer, bijvoorbeeld, omdat het situaties van onnodige angst kan veroorzaken en de ontwikkeling van het kind kan verergeren.
Wanneer naar de kinderarts gaan
Het wordt aanbevolen om een logopedist te raadplegen wanneer het kind:
- Stotteraars vaak na 4 jaar;
- Het produceert geen geluiden, zelfs wanneer alleen wordt gespeeld;
- Hij begrijpt niet wat er tegen hem wordt gezegd;
- Hij werd geboren met een aangeboren gehoor- of mondprobleem, zoals een prooidong of een gespleten lip, bijvoorbeeld.
In deze gevallen zal de arts de geschiedenis van het kind beoordelen en hun gedrag observeren om de problemen in hun communicatie te identificeren, de meest geschikte behandeling te kiezen en ouders te begeleiden over de beste manier om contact te maken met het kind, om het probleem sneller op te lossen.
Zo kunt u zien of uw kind een gehoorprobleem heeft dat spraak moeilijk maakt:
- Hoe gehoorverlies bij baby's te identificeren.
