Supergonorroe is de term die wordt gebruikt om de bacteriën te beschrijven die verantwoordelijk zijn voor gonorroe, de Neisseria gonorrhoeaeresistent zijn tegen verschillende antibiotica, waaronder antibiotica die normaal worden gebruikt om deze infectie te behandelen, zoals azitromycine. De behandeling van supergonorroe is dus moeilijker en daardoor is er een groter risico op het ontwikkelen van complicaties, aangezien de bacterie langer in het lichaam blijft.
Gonorroe is een seksueel overdraagbare infectie die van persoon op persoon kan worden overgedragen via penetrerende, anale of orale omgang zonder bescherming. Lees meer over de overdracht van gonorroe.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van supergonorroe zijn dezelfde als die van gonorroe veroorzaakt door antibiotica-gevoelige bacteriën, maar ze verdwijnen niet als een antibioticabehandeling wordt uitgevoerd, waardoor het risico op complicaties toeneemt. Over het algemeen zijn de belangrijkste symptomen van supergonorroe:
- Pijn of branderig gevoel bij het plassen;
- Geelachtig witte afscheiding, vergelijkbaar met pus;
- Verhoogde aandrang om te plassen en urine-incontinentie;
- Ontsteking van de anus, voor het geval de bacterie werd overgedragen via de anale geslachtsgemeenschap;
- Keelpijn, in het geval van intieme orale omgang;
- Verhoogd risico op bekkenontstekingsziekte (PID), vanwege de duurzaamheid van de bacteriën in het lichaam;
Omdat de eliminatie van supergonorroe moeilijker is vanwege resistentie tegen verschillende antibiotica, is er bovendien een groter risico dat deze bacterie de bloedbaan bereikt en andere organen bereikt, wat resulteert in het optreden van andere symptomen zoals koorts, gewrichtspijn en verwondingen aan de extremiteiten, bijvoorbeeld. Ken andere symptomen van gonorroe.
Hoe is de behandeling
De behandeling van supergonorroe is moeilijk vanwege de resistentie van deze bacterie tegen de antibiotica die normaal bij de behandeling worden gebruikt, voornamelijk azithromycine en ceftriaxon. Dus om de Neisseria gonorrhoeae multiresistent en om de ontwikkeling van complicaties te voorkomen, is het belangrijk dat in eerste instantie een antibiogram wordt uitgevoerd om het gevoeligheids- en resistentieprofiel van deze bacterie te achterhalen.
In dit geval is het gebruikelijk om resistentie tegen bijna alle antibiotica te identificeren, maar het is mogelijk dat er een antibioticum is dat in hogere concentraties of in combinatie met een ander effectief kan worden gebruikt. De behandeling wordt dus meestal in het ziekenhuis uitgevoerd met toediening van antibiotica rechtstreeks in de ader, zodat het mogelijk is om de bacteriën effectiever te bestrijden.
Daarnaast wordt tijdens de behandeling periodiek onderzocht of de antibioticabehandeling effectief is of dat de bacterie nieuwe resistentie heeft ontwikkeld. Bekijk meer informatie over de behandeling van gonorroe.
Hielp deze informatie u?
Ja nee
Jouw mening is belangrijk! Schrijf hier hoe we onze tekst kunnen verbeteren:
Nog vragen? Klik hier om te worden beantwoord.
E-mail waarop u een antwoord wilt ontvangen:
Controleer de bevestigingsmail die we u hebben gestuurd.
Uw naam:
Reden van bezoek:
--- Kies uw reden --- Ziekte Leef beter Een andere persoon helpen Kennis opdoen
Bent u een gezondheidswerker?
NeeArtsFarmaceutischVerpleegsterVoedingsdeskundigeBiomedischFysiotherapeutSchoonheidsspecialistOverig
Bibliografie
- WHO. Multiresistente gonorroeBeschikbaar in: . Betreden op 6 januari 2021
- BODIE, M .; GALE-ROWE, M.; ALEXANDRE, S. et al. De stijgende tarieven van gonorroe en medicijnresistente gonorroe aanpakken: er is geen tijd zoals het hedenCCDR. Vol 45. 2e druk; 54-62, 2019
- MARTIN, I.; SAWATZKY, P.; ALLEN, V. et al. Multiresistente en extensief resistente Neisseria gonorrhoeae in Canada, 2012-2016CCDR. Vol 45. 2/3 ed; 45-53, 2019
- COSTA-LOURENÇO, Ana Paula R.; SANTOS, Késia Thaís B.; MOREIRA, Beatriz M. et al. Antimicrobiële resistentie bij Neisseria gonorrhoeae: geschiedenis, moleculaire mechanismen en epidemiologische aspecten van een opkomende wereldwijde dreigingBraziliaans Journal of Microbiology. Vol 48. 617-628, 2017
