De dentigerous cyste is een van de meest voorkomende cysten in de tandheelkunde en vindt plaats wanneer zich vloeistof ophoopt tussen de structuren van de vorming van de niet-opengebroken tand zoals het glazuurweefsel van de tand en de kroon, dat is het deel van de tand dat in de mond is blootgesteld. De onaangetaste tand of zelfs is degene die niet is geboren en geen positie in de tandboog heeft.
Deze cyste komt vaker voor in tanden die derde kiezen worden genoemd, in de volksmond sessiel worden genoemd, maar kan ook betrekking hebben op de tanden van de hond en premolaren. Wijsheid is de laatste tand die geboren moet worden, meestal tussen 17 en 21 jaar oud, en de geboorte ervan is langzaam en vaak pijnlijk, en in de meeste gevallen wordt het door de tandarts aanbevolen om de tand te verwijderen voordat deze volledig is gegroeid. Meer informatie over verstandskies.
De dentigerous cyste komt vaker voor bij mannen tussen de 10 en 30 jaar, heeft langzame groei, geen symptomen en is niet ernstig, en kan gemakkelijk worden verwijderd door middel van een chirurgische ingreep, volgens de richtlijnen van de tandarts.
Belangrijkste symptomen
De dentigerous cyste is meestal klein, asymptomatisch en wordt alleen gediagnosticeerd op routine radiografische onderzoeken. Als er echter een toename in grootte is, kan dit symptomen veroorzaken zoals:
- Pijn, indicatief voor een infectieus proces;
- Lokale zwelling;
- Gevoelloosheid of tintelingen;
- Verplaatsing van tanden;
- ongemak;
- Vervorming op het gezicht.
De diagnose van de dentigerous cyste wordt gemaakt door de röntgenfoto, maar dit onderzoek is niet altijd voldoende om de diagnose te voltooien, omdat in de radiografie de kenmerken van de cyste vergelijkbaar zijn met andere ziekten, zoals bijvoorbeeld keratocyst en ameloblastoma, wat een tumor die groeit in de botten en de mond en symptomen veroorzaakt wanneer deze erg groot is. Begrijpen wat ameloblastoma is en hoe de diagnose wordt gesteld.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling voor de dentigerous cyste is chirurgisch en kan door middel van enucleation of marsupialization zijn, die door de tandarts wordt gekozen afhankelijk van de leeftijd van de persoon en de grootte van de laesie.
Enucleatie is meestal de keuzemethode van de tandarts en komt overeen met de totale verwijdering van de cyste en zelfs de tand. Als de tandarts een mogelijke uitbarsting van de tand ziet, is alleen gedeeltelijke verwijdering van de cystewand toegestaan, waardoor uitbarsting mogelijk is. Het is een definitieve behandeling zonder de noodzaak van andere chirurgische ingrepen.
De marsupialisatie gebeurt voornamelijk voor grotere cysten of laesies waarbij de kaak betrokken is, bijvoorbeeld. Deze procedure is minder invasief omdat het wordt uitgevoerd om de druk binnen de cyste te verlagen door drainage van de vloeistof, waardoor de laesie wordt verminderd.
