De ziekte van Graves is een schildklieraandoening die wordt gekenmerkt door de overmatige hormonen van deze klier in het lichaam, die hyperthyreoïdie veroorzaken. Het is een auto-immuunziekte, wat betekent dat de lichaamseigen antilichamen uiteindelijk de schildklier aanvallen en de werking ervan veranderen.
Deze ziekte is de belangrijkste oorzaak van hyperthyreoïdie, die meer vrouwen dan mannen treft, vooral in de jaren 20 en 50, hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen.
De ziekte van Graves heeft behandeling en kan goed worden gecontroleerd, en de mogelijkheid tot behandeling wordt aangegeven door de arts, waaronder het gebruik van medicijnen zoals Propylthiouracil en Methimazole, radioactieve jodiumtherapieën of schildklieroperaties. Er wordt meestal niet gezegd dat er een remedie is voor de ziekte van Graves, het is echter mogelijk dat de ziekte in remissie raakt, "in slaap valt" gedurende vele jaren of voor het leven.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van de ziekte van Graves zijn afhankelijk van de ernst en de duur van de ziekte, en de leeftijd en gevoeligheid van de patiënt voor overmatige hormonen, die meestal optreden:
- Hyperactiviteit, nervositeit en prikkelbaarheid;
- Overmatige hitte en zweet;
- Hartkloppingen;
- Gewichtsverlies, zelfs met verhoogde eetlust;
- diarree;
- Overtollige urine;
- Onregelmatige menstruatie en verlies van libido;
- Tremor, met vochtige en warme huid;
- Struma, dat is schildkliervergroting, zwelling veroorzaakt in het onderste deel van de keel;
- Spierzwakte;
- Gynaecomastie, de groei van borsten bij mannen;
- Veranderingen in de ogen zoals vooruitstekende ogen, jeuk, tranende ogen en dubbel zien;
- Huidlaesies zijn roze plaques in delen van het lichaam, ook bekend als de dermopathie van Graves of pre-tibiaal myxoedeem.
Bij ouderen kunnen de tekenen en symptomen subtieler zijn en zich manifesteren bij overmatige vermoeidheid en gewichtsverlies, wat kan worden verward met andere ziekten.
Hoewel de ziekte van Graves de belangrijkste oorzaak is van hyperthyreoïdie, is het belangrijk te weten dat overmatige productie van schildklierhormonen veroorzaakt kan worden door andere problemen, dus kijk hoe de symptomen van hyperthyreoïdie en de belangrijkste oorzaken kunnen worden geïdentificeerd.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van de ziekte van Graves wordt gedaan door de gepresenteerde symptomen te evalueren, bloedtesten om de hoeveelheid schildklierhormonen zoals TSH en T4 te meten en immunologische tests om te zien of er antilichamen in het bloed tegen de schildklier aanwezig zijn.
Daarnaast kan de arts tests bestellen zoals schildklierscintigrafie, CT of MRI, inclusief het evalueren van de werking van andere organen zoals ogen en hart. Hier leest u hoe u zich voorbereidt op schildklierscintigrafie.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling van de ziekte van Graves wordt aangegeven door de endocrinoloog, georiënteerd volgens het klinische beeld van elke persoon. Het kan op 3 manieren:
- Gebruik van thyreostatica, zoals Methimazol of Propylthiouracil, die de productie van schildklierhormonen en antilichamen die deze klier aanvallen, vermindert;
- Gebruik van radioactief jodium, dat de vernietiging van schildkliercellen veroorzaakt, wat uiteindelijk hun productie van hormonen vermindert;
- Chirurgie, die een deel van de schildklier verwijdert om de aanmaak van hormonen te verminderen, alleen gemaakt bij patiënten met een ziekte die resistent is tegen behandeling met medicijnen.
Medicijnen die de hartslag reguleren, zoals Propranolol of Atenolol, kunnen helpen bij het beheersen van hartkloppingen, tremoren en tachycardie.
Bovendien kunnen patiënten met ernstige oogklachten oogdruppels en zalven gebruiken om ongemak te verminderen en hun ogen vochtig te maken, en stoppen met roken en een zij-afgeschermde zonnebril dragen.
Dit is hoe Power kan helpen met de volgende video:
Zwangerschap behandeling
Tijdens de zwangerschap dient deze ziekte te worden behandeld met de laagste doses medicatie en, indien mogelijk, het gebruik van geneesmiddelen in het laatste trimester te staken, omdat de antilichaamspiegels na het begin van de dracht doorgaans verbeteren.
Tijdens deze fase van het leven moet echter speciale aandacht worden besteed aan de ziekte, omdat op hoge niveaus schildklierhormonen en medicijnen de placenta kunnen passeren en de foetus toxisch kunnen maken.
-o-que--quando-fazer-e-como-funciona.jpg)
