Behandeling voor Ogilviesyndroom, een ernstig probleem dat overmatige verwijding van de darm veroorzaakt, moet worden begeleid door een gastro-enteroloog en wordt meestal gedaan in een ziekenhuisopname om de patiënt constant te beoordelen en de ontwikkeling van ernstige complicaties zoals perforatie van de darm, bijvoorbeeld.
Over het algemeen wordt de behandeling gestart met voedselrust, seruminjecties rechtstreeks in de ader en plaatsing van een nasogastrische buis, van de mond naar de maag, om de druk in de darm te verlichten.
Als de symptomen echter na 3 dagen behandeling niet zijn verbeterd, kan de arts ook de toediening van een geneesmiddel aanbevelen, Neostigmine genaamd, dat de darm helpt decomprimeren, maar verschillende bijwerkingen kan veroorzaken, vooral bij patiënten met hartproblemen., nierziekte of geschiedenis van gastroduodenale ulcera.
In ernstigere gevallen, waar geen van de hierboven aangegeven behandelingen enig effect heeft of er een hoog risico op complicaties bestaat, kan een operatie worden gebruikt om een tijdelijke cecostomie uit te voeren bestaande uit een directe verbinding van de darm met de huid om de druk binnen de behandeling te verminderen darmklachten en verlicht de symptomen.
Diagnose van het Ogilvie-syndroom
De diagnose van het Ogilviesyndroom kan worden gesteld door de waarneming en palpatie van de buik door een gastro-enteroloog en de uitvoering van diagnostische tests zoals abdominale röntgenstraling, ondoorzichtig klysma of abdominale computertomografie. Hier is hoe het klysma wordt gedaan in: Opaque Enema.
Naast het diagnosticeren van het Ogilviesyndroom kunnen de gebruikte tests ook helpen om laesies te identificeren, zoals abdominale bloedingen of retroperitoneale tumoren, waardoor het probleem kan optreden, waardoor de behandeling wordt vergemakkelijkt.
Symptomen van het Ogilvie-syndroom
De belangrijkste symptomen van het syndroom van Olgivie zijn:
- Ernstige pijn in de buik;
- Gezwollen buik;
- Misselijkheid en braken;
- Verandering in stoelganggewoonten, vooral constipatie;
- Koorts boven 38º C.
Deze symptomen kunnen geleidelijk verschijnen, worden intenser ongeveer 24 uur na de ontwikkeling van het probleem en komen vaker voor bij patiënten met een voorgeschiedenis van darmoperaties, degeneratieve ziekten, zoals Parkinson en Alzheimer, of die worden behandeld met antidepressiva, morfine of antiparkinsongeneesmiddelen.
