Overgevoeligheidspneumonitis komt overeen met een ontsteking van de longen als gevolg van allergische reacties veroorzaakt door micro-organismen, stof of chemische middelen, wat leidt tot hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en koorts.
Pneumonitis kan worden ingedeeld naar de oorzaak in verschillende soorten, bijvoorbeeld:
- Chemische pneumonitis, waarvan de oorzaak is het inademen van stof, toxische of verontreinigde stoffen en chemische stoffen die worden gebruikt bij de productie van bijvoorbeeld synthetische rubber en verpakkingsmaterialen;
- Infectieuze pneumonitis, die wordt veroorzaakt door micro-organismen zoals schimmels als gevolg van inademing van schimmels, of bacteriën en protozoa;
- Lupus-pneumonitis, die optreedt als gevolg van auto-immuunziekten, omdat dit type zeldzamer is;
- Interstitiële pneumonitis, ook wel Hamman-rijk syndroom genoemd, is een zeldzame ziekte met onbekende oorzaak die tot ademhalingsfalen kan leiden.
Bovendien kan pneumonitis worden veroorzaakt door inademing van lucht die is verontreinigd met beschimmelde hooigedeeltjes, vuile airconditioning, suikerrietresten, beschimmelde kurk, beschimmelde gerst of mout, kaasvorm, geïnfecteerde tarwezemelen en gecontamineerde koffiebonen, bijvoorbeeld.
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van ontsteking van de longen zijn:
- hoesten;
- Kortademigheid;
- koorts;
- Gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak;
- Ademhalingsproblemen;
- Verhoogde ademfrequentie, bekend als tachypnea.
De diagnose pneumonitis wordt gesteld door een klinische evaluatie, naast de resultaten van enkele tests, zoals longfoto's, laboratoriumtests die de longfunctie en de dosering van sommige antilichamen in het bloed evalueren. Daarnaast kan longarts biopsie en bronchoscopie worden aangevraagd door de arts voor het verhelderen van twijfels en het beëindigen van de diagnose. Leer wat bronchoscopie is en hoe het wordt gedaan.
Hoe te behandelen
De behandeling van pneumonitis heeft tot doel de blootstelling van de persoon aan de agentia die de ziekte veroorzaken te verminderen, waarbij in sommige gevallen wordt aangegeven dat het werk is gestopt. In het geval van infectieuze pneumonitis kan het gebruik van antibiotica, antischimmelmiddelen of antiparasitaire middelen geïndiceerd zijn volgens het infectieuze agens alleen.
In sommige gevallen ondergaat de ziekte binnen enkele uren remissie, nadat hij zich van de veroorzakers heeft verwijderd, hoewel de genezing pas na een paar weken komt. Het is gebruikelijk dat, zelfs na het genezen van de ziekte, de patiënt kortademig is bij het uitoefenen van fysieke inspanning, vanwege pulmonaire fibrose die kan worden geïnstalleerd.
In meer ernstige gevallen kan het nodig zijn dat het individu in het ziekenhuis wordt opgenomen voor zuurstof en medicijnen om de allergische reactie te beheersen.
