Postherpetische neuralgie is een complicatie van herpes zoster, ook bekend als een zone of gordelroos, die de zenuwen en de huid aantast, waardoor een constant brandend gevoel in het lichaam ontstaat, zelfs nadat de laesies veroorzaakt door het herpes zoster-virus verdwenen.
Postherpetische neuralgie komt meestal vaker voor bij mensen ouder dan 60 jaar, maar kan op elke leeftijd voorkomen zolang het waterpokkenvirus op volwassen leeftijd is betrapt.
Hoewel er geen genezing is, zijn er enkele vormen van behandeling die de symptomen kunnen verminderen door de kwaliteit van leven te verbeteren. Bovendien verbetert post-herpetische neuralgie in de loop van de tijd doorgaans, waardoor steeds minder behandeling nodig is.
Belangrijkste symptomen
De meest voorkomende symptomen van postherpetische neuralgie zijn onder andere:
- Burn-achtige pijn die 3 maanden of langer aanhoudt;
- Extreme gevoeligheid voor aanraking;
- Gevoel van jeuk of tintelingen.
Deze symptomen treden meestal op in het gebied van de huid dat is aangetast door gordelroosletsels en komt daarom vaker voor in de romp of aan één kant van het lichaam.
Het brandende gevoel kan verschijnen voor de wonden van de wreef op de huid en bij sommige mensen kan het ook gepaard gaan met steekachtige pijn, bijvoorbeeld.
Hoe de diagnose te bevestigen
In de meeste gevallen wordt de diagnose alleen bevestigd door een dermatoloog door observatie van de getroffen plek en door de persoon zelf gerapporteerde symptomen.
Waarom postherpetische neuralgie
Wanneer het pokkenvirus op volwassen leeftijd wordt gevangen, veroorzaakt het virus sterkere symptomen en kan het schade aan de zenuwvezels veroorzaken die op de huid achterblijven. Wanneer dit gebeurt, worden elektrische prikkels die naar de hersenen gaan beïnvloed, worden meer overdreven en veroorzaken het begin van chronische pijn die postherpetische neuralgie kenmerkt.
Hoe is de behandeling gedaan?
Er is geen behandeling die genezing van postherpetische neuralgie kan genezen, maar het is mogelijk om de symptomen te verlichten door middel van verschillende vormen van behandeling, zoals:
- Lidocaine-verbanden : Dit zijn kleine plekken die aan de pijnplaats kunnen worden gehecht en die lidocaïne afgeven, een stof die de zenuwvezels van de huid verdooft, waardoor pijn wordt verlicht;
- Toepassing van capsaïcine : dit is een zeer sterke pijnstillende stof die de pijn tot drie maanden lang kan verminderen met slechts één toepassing. De toepassing ervan dient echter altijd in het kantoor van de arts te gebeuren;
- Anticonvulsieve medicijnen zoals Gabapentine of Pregabaline zijn geneesmiddelen die elektrische signalen in zenuwvezels stabiliseren en pijn verminderen. Deze geneesmiddelen kunnen echter bijwerkingen veroorzaken zoals duizeligheid, prikkelbaarheid en zwelling van de ledematen;
- Antidepressiva, zoals Duloxetine of Nortriptyline: veranderen de manier waarop de hersenen pijn interpreteren, waardoor chronische pijn zoals postherpetische neuralgie wordt verlicht.
Bovendien, in de meest ernstige gevallen, waar geen van deze vormen van behandeling de pijn lijkt te verbeteren, kan de arts ook opioïde medicatie voorschrijven zoals Tramadol of morfine.
Er zijn behandelingen die bij sommige mensen beter werken dan andere en het kan dus nodig zijn om verschillende vormen van behandeling uit te proberen voordat u het beste vindt, of zelfs een combinatie van twee of meer behandelingen te maken.