Perifere polyneuropathie ontstaat wanneer ernstige schade aan verschillende perifere zenuwen leidt tot informatie van de hersenen en het ruggenmerg naar de rest van het lichaam, met symptomen als zwakte, tintelingen en aanhoudende pijn.
Hoewel deze ziekte meestal de voeten en handen aantast, kan deze het hele lichaam aantasten en meestal gebeurt dit als een complicatie van diabetes, blootstelling aan toxische stoffen of infecties, bijvoorbeeld.
In de meeste gevallen verbeteren de symptomen met de behandeling van de ziekte die de zenuwbeschadiging veroorzaakt, maar in andere situaties kan het nodig zijn om het constante gebruik van medicijnen te handhaven om de symptomen onder controle te houden en de kwaliteit van leven te verbeteren.
Belangrijkste symptomen
Symptomen van perifere polyneuropathie variëren afhankelijk van de getroffen plaatsen, maar de meest voorkomende symptomen zijn onder meer:
- Aanhoudende steken of brandende pijn;
- Constant tintelen dat wordt intenser;
- Moeilijkheden bij het bewegen van de armen en benen;
- Frequente valt;
- Overgevoeligheid voor de handen of voeten.
Naarmate de ziekte vordert, kunnen andere, meer belangrijke zenuwen worden aangetast, zoals die in de adem of de blaas, wat resulteert in andere symptomen zoals ademhalingsmoeilijkheden of plassen, bijvoorbeeld.
Deze symptomen kunnen zich over verschillende maanden of jaren voordoen en daarom vaak onopgemerkt blijven tot zich ernstiger problemen ontwikkelen.
Wat veroorzaakt polyneuropathie
Polyneuropathie wordt meestal veroorzaakt door progressieve zenuwbeschadiging als gevolg van metabole ziekten zoals diabetes of auto-immuunziekten zoals lupus, reumatoïde artritis of het syndroom van Sjögren. Maar infecties, blootstelling aan toxische stoffen en zelfs sterke beroertes kunnen ook zenuwproblemen veroorzaken en resulteren in polyneuropathie.
In zeldzame gevallen kan polyneuropathie zelfs zonder duidelijke oorzaak voorkomen en staat bekend als idiopathische perifere polyneuropathie.
Hoe is de behandeling gedaan?
Wanneer polyneuropathie ontstaat als een complicatie van een andere ziekte, moet de behandeling worden gestart met de controle van deze ziekte. Dus, in het geval van diabetes, is het bijvoorbeeld belangrijk om voorzichtig te zijn met eten of om insuline te gaan gebruiken, want als de oorzaak wordt veroorzaakt door een auto-immuunziekte, kan het worden aanbevolen om medicijnen te gaan gebruiken die het immuunsysteem verlagen.
Als de symptomen opduiken zonder een duidelijke oorzaak of vanwege een ander probleem dat niet kan worden behandeld, kan uw arts sommige geneesmiddelen voorschrijven om de symptomen te verlichten, zoals:
- Ontstekingsremmers : zoals Ibuprofen of Nimesulide;
- Antidepressiva : zoals Amitriptyline, Duloxetine of Verflaxacin;
- Anticonvulsiva : zoals Gabapentine, Pregabaline of Topiramaat.
In ernstige gevallen kan het echter ook nodig zijn om geneesmiddelen op basis van opioïden te gebruiken, zoals tramadol of morfine, die een krachtigere werking hebben, maar die, omdat ze verslaving creëren, alleen worden gebruikt in gevallen waarin het niet mogelijk is pijn te beheersen met de andere geneesmiddelen.
Bovendien kan aanvullende therapie met acupunctuur of fytotherapie bijvoorbeeld worden aanbevolen om de dosis van het geneesmiddel te verlagen.
