De beste behandeling voor het HELLP-syndroom is om vroege bevalling op te wekken wanneer de baby al goed ontwikkelde longen heeft, meestal na 34 weken, of om hun ontwikkeling te versnellen, zodat de bevalling vooruitgaat in gevallen van zwangerschapsduur van minder dan 34 weken.
Dus, in gevallen waar het syndroom voorkomt bij zwangere vrouwen met minder dan 34 weken zwangerschap, wordt vaak aanbevolen dat de verloskundige ziekenhuisopname aanbeveelt om een constante evaluatie van de zwangere vrouw te maken en de behandeling te starten met:
- Absolute bedrust;
- Bloedtransfusies, om bloedarmoede te behandelen die door het syndroom wordt veroorzaakt;
- Hoge bloeddruk medicatie voorgeschreven door de gynaecoloog;
- Inslikken van magnesiumsulfaat, om aanvallen door hoge bloeddruk te voorkomen;
- Injecties van corticosteroïden in de spier, om de ontwikkeling van de longen van de baby te versnellen;
Als de symptomen van het HELLP-syndroom echter verslechteren of de zwangerschapsduur minder dan 24 weken is, kan de verloskundige een abortus aanbevelen om ernstige complicaties bij de zwangere vrouw te voorkomen, zoals acuut nierfalen, acuut longoedeem en zelfs de dood.
Als de baby vóór 37 weken werd geboren, is het normaal dat hij in een ziekenhuisincubator verblijft totdat zijn longen en andere organen goed zijn ontwikkeld.
Tekenen van verbetering van HELLP-syndroom
Tekenen van verbetering van het HELLP-syndroom zijn het stabiliseren van de bloeddruk tot waarden die vergelijkbaar zijn met die van de vrouw voordat ze zwanger werden, evenals het verminderen van hoofdpijn en braken.
In het HELLP-syndroom na de bevalling zal de zwangere vrouw zich na ongeveer 2 tot 3 dagen beter voelen, maar moet in de eerste maand ten minste eenmaal per week door de verloskundige of huisarts worden beoordeeld.
Tekenen van verslechtering van het HELLP-syndroom
Tekenen van verslechtering van het HELLP-syndroom doen zich voor wanneer de behandeling niet op tijd wordt gestart of wanneer het lichaam van de zwangere vrouw niet bestand is tegen verhoogde bloeddruk en moeilijk ademhalen, bloeden en verminderde urineproductie omvat.
