Keizersnede is een geprogrammeerde bevalling door artsen die kan plaatsvinden voor of nadat de bevalling is begonnen.
De meest voorkomende is dat het is gemarkeerd voordat de weeën ontstaan, omdat het voor de vrouw prettiger is. Het kan echter ook worden uitgevoerd nadat de weeën beginnen en het drankje duidelijke signalen geeft dat het klaar is om geboren te worden.
Stap voor stap van de traditionele keizersnede
De eerste stap van een keizersnede is de anesthesie in de rug van de zwangere vrouw wanneer ze zit. Vervolgens wordt een katheter in de epidurale ruimte geplaatst om de toediening van medicijnen te vergemakkelijken en wordt een katheter geplaatst om de urine in te houden.
De arts zal een snee maken van ongeveer 10 tot 12 cm breed in de buurt van de bikinilijn, en zal nog meer 6 lagen weefsels snijden totdat u de baby bereikt. Dan trekt de dokter de baby, wat geen pijn doet, maar het kan een vreemde gewaarwording zijn.
Wanneer de baby uit de buik wordt gehaald, moet de neonatoloog beoordelen of de baby goed ademt en dan kan de verpleegster de baby al aan de moeder laten zien, terwijl de arts ook de placenta verwijdert. De baby zal goed worden schoongemaakt, gewogen en gemeten en alleen dan kan het aan de moeder worden gegeven voor borstvoeding.
Het laatste deel van de operatie is het sluiten van de snede. Op dit punt zal de arts alle lagen gesneden weefsel naaien voor de bevalling, wat gemiddeld 30 minuten kan duren.
Hoe is de normale keizersnede
Een nieuwe vorm van aflevering die is verspreid, is de normale keizersnede die bestaat uit het wachten op het begin van de bevalling en nadat de arts de buik heeft doorgesneden, heeft de baby de mogelijkheid om alleen uit te gaan met een minimum aan medische tussenkomst. In dit geval maakt de arts de snee totdat hij de baarmoeder bereikt en positioneert hij de baby alleen naar zijn uitgang via de buik en wordt met de samentrekkingen van de baarmoeder 'geduwd' om geboren te worden.
Bovendien heeft de moeder de mogelijkheid om de baby geboren te zien omdat deze zijn eigen buik kan waarnemen, aangezien niet de scheidingsdoek wordt geplaatst die wordt gebruikt in de traditionele keizersnede.
Dit is een poging om een meer gehumaniseerde bevalling te krijgen, dichter bij normale bevalling, maar met anesthesie en zonder angst dat de baby geen doorgang door de vagina heeft. Dit nieuwe type bezorging is veilig, maar het kan niet altijd door medisch personeel worden uitgevoerd en u moet met uw arts praten over de wens om dit type bezorging te hebben voordat de bevalling begint.
Wanneer de keizersnede wordt aangegeven
De belangrijkste indicatie voor een keizersnede is de wens van de moeder om deze geboortemethode voor de baby te kiezen, maar enkele andere situaties die aantonen dat een keizersnede moet worden uitgevoerd, zijn:
- Maternale ziekte die normale bevalling voorkomt, zoals HIV-positieve en hoge, actieve genitale herpes, kanker, ernstige hart- of longziekte;
- Ziekten bij de baby die normale bevalling onmogelijk maken, zoals myelomeningocele, hydrocephalus, macrocephaly, hart of lever aan de buitenkant van het lichaam;
- In het geval van placenta previa of accreta, placentaaldetachement, zeer kleine baby voor zwangerschapsduur, hartziekte;
- Wanneer de vrouw meer dan twee keizersneden heeft gehad, heeft ze een deel van de baarmoeder verwijderd, een baarmoederreconstructie nodig waarbij het gehele baarmoederslijmvlies, de baarmoederbreuk op een eerder tijdstip was betrokken;
- Wanneer de baby niet draait en gekruist wordt in de baarmoeder van de vrouw;
- In het geval van een zwangerschap van een of meer baby's;
- Wanneer de normale arbeid geparkeerd is, is deze verlengd en zonder volledige verwijding.
In deze gevallen, hoewel de ouders een normale bevalling willen, is de keizersnede de veiligste optie, aanbevolen door de artsen.