Rabdomyolyse is een ernstig syndroom dat de vernietiging van spiervezels veroorzaakt en kan optreden na direct of indirect trauma aan een spier in het lichaam.
Na hun vernietiging geven de spiervezels stoffen af die giftig zijn voor de bloedbaan en die uiteindelijk ernstige complicaties in de nieren veroorzaken en zelfs tot nierfalen kunnen leiden. Daarom moet de behandeling zo snel mogelijk worden gestart en naar de eerste hulp gaan zodra rhabdomyolyse wordt vermoed.
Belangrijkste symptomen
Symptomen van rhabdomyolyse zijn niet altijd gemakkelijk te identificeren, maar de meest voorkomende zijn onder andere:
- Pijn in de spieren van de schouders, dijen of onderkant van de rug;
- Gebrek aan kracht;
- Moeilijkheden bij het verplaatsen van benen of armen;
- Urine in kleine hoeveelheid en erg donker.
Naast deze symptomen kunnen ook meer algemene symptomen optreden, zoals koorts, misselijkheid, buikpijn, algemene vermoeidheid, braken, verwarring en rusteloosheid.
Aangezien de symptomen variëren naargelang de oorzaak, evenals het lichaam van elke persoon, kan het behoorlijk moeilijk zijn om een geval van rabdomyolyse te identificeren.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose rhabdomyolyse wordt meestal door de arts gesteld na evaluatie van de symptomen en de klinische geschiedenis, evenals bloed- en urinetests om de plasmaspiegels van stoffen zoals CK en andere spierenzymen te observeren.
Hier is een voorbeeld van een examen dat kan worden gebruikt om gevallen van rabdomyolyse te bevestigen.
Wat veroorzaakt rabdomyolyse
De belangrijkste oorzaken van rabdomyolyse zijn:
- Overmatige spierspanning, veroorzaakt door zeer intensieve lichaamsbeweging;
- Ernstige ongevallen zoals dalingen van grote hoogte of verkeersongevallen;
- Langdurig gebruik van sommige medicijnen, met name antipsychotica of statines;
- Gebruik van drugs, voornamelijk cocaïne, heroïne of amfetamines;
- Langdurige immobilisatie door flauwvallen of ziekte.
Rabdomyolyse kan ook worden veroorzaakt door andere problemen zoals elektrische schokken, beroertes, metabole ziekten en virale infecties zoals herpes of HIV.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor rabdomyolyse wordt uitgevoerd bij ziekenhuisopname met seruminjecties rechtstreeks in de ader om ernstige complicaties van de ziekte te voorkomen, zoals uitdroging of nierfalen, veroorzaakt door overtollig spierafval in het bloed.
Daarnaast is het belangrijk om de oorzaak van rabdomyolyse te identificeren om zo nodig een passende behandeling op te starten. Dus als het wordt veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen, moet u stoppen met het gebruik en overschakelen op een ander geneesmiddel.
De duur van de behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak en de voortgang van de patiënt, en tijdens ziekenhuisopname is het noodzakelijk om algen te blijven om de hoeveelheid urine per dag te bepalen en om andere nieronderzoeken uit te voeren om ervoor te zorgen dat de nierfunctie niet wordt aangetast. De patiënt wordt meestal ontslagen wanneer de tests normaal zijn en er is geen risico op het ontwikkelen van nierfalen.
In meer ernstige gevallen, waarbij de nieren weinig urine produceren, kan de arts dialyse voorschrijven om de nierfunctie te helpen door overtollige bloedbestanddelen te verwijderen die de behandeling mogelijk bemoeilijken.
Mogelijke complicaties
De meest ernstige en meest voorkomende complicatie van rabdomyolyse is het ontstaan van nierbeschadiging, wat kan leiden tot nierfalen. De aanwezigheid van residuen in het bloed leidt echter ook tot een toename van de kalium- en fosforgehaltes in het lichaam, die de werking van het hart kunnen beïnvloeden.
In zeldzamere situaties veroorzaakt een ander syndroom dat bekend staat als compartimentsyndroom, waarbij de bloedsomloop in een deel van het lichaam wordt aangetast, zoals benen, armen of sommige spieren van de buik, de dood van de weefsels.