De ziekte is Haff is een zeldzame ziekte die intense pijn in de spieren veroorzaakt, die plotseling ontstaat, naast zwarte urine, 24 uur na consumptie van vervuilde zoetwatervissen. Er wordt aangenomen dat vis moet zijn verontreinigd met een of ander biologisch toxine, maar sinds het begin van deze ziekte in de jaren 1920, tot op de dag van vandaag is dit toxine nog niet geïdentificeerd.
Meestal is de ziekte niet zo ernstig dat het tot de dood kan leiden, en de meest getroffen patiënten verbeteren met een snel herstel, maar soms wanneer de behandeling niet wordt uitgevoerd, kan de ziekte verergeren en leiden tot ernstiger aandoeningen zoals meervoudig orgaanfalen.
Symptomen van de ziekte van Haff
Symptomen van de ziekte van Haff verschijnen tussen 2 en 24 uur na consumptie van goed gekookte maar verontreinigde vis of schaaldieren en kunnen zijn:
- Pijn en stijfheid in de spieren, die erg sterk is en plotseling ontstaat;
- Zeer donkere urine, bruin of zwart als thee of colokleur;
- Pijn in de borst;
- Gevoel van kortademigheid;
- Gevoelloosheid en verlies van kracht die het hele lichaam beïnvloedt;
- Er zijn meestal geen symptomen zoals koorts, vergrote milt, leverlever of buikpijn.
Om tot de diagnose van deze ziekte te komen, kan de arts urineren, bloedtesten en een computertomografie aanvragen. De bloedtest kan de toename in CK en andere belangrijke stoffen aantonen om tot de conclusie te komen dat het de ziekte van Haff is, maar aangezien dit een zeldzame ziekte is, is het gebruikelijk dat artsen andere vermoedens hebben voordat de diagnose wordt gesloten.
Bij de ziekte van Haff is het gebruikelijk dat CK 5 keer hoger is dan de verwachte waarde.
Wat is de oorzaak van de ziekte van Haff
De oorzaken van de ziekte van Haff worden niet volledig begrepen en de enige aanwijzing is dat alle gediagnosticeerde patiënten op dezelfde dag of de dag vóór het begin van de symptomen vis of schaaldieren zoals rivierkreeft aten.
De theorie die door onderzoekers het meest wordt geaccepteerd, is dat voedsel moet worden besmet met een of ander gif dat spierpijn zou veroorzaken en de nieren, de bloedstolling, de lever en het spijsverteringsstelsel zou beïnvloeden. Het toxine verandert de smaak van het voedsel niet, het verandert ook niet van kleur en het wordt ook niet vernietigd door het normale kookproces, dus elke vis of schaaldier kan besmet zijn en de persoon die het binnenkrijgt, zonder het te weten.
Sommige zeevruchten die werden geconsumeerd door patiënten met de ziekte van Haff, zijn onder meer Tambaqui, Pacu-Butter, Pirapitinga en Lagostin en de meeste gevallen deden zich voor in tijden van epidemieën van deze ziekte.
Aanvankelijk werd vermoed dat deze ziekte werd veroorzaakt door arseen- of kwikvergiftiging maar niet werd bewezen.
Hoe is de behandeling gedaan?
Om de symptomen onder controle te houden, is het gebruikelijk dat de arts pijnstillers en ontstekingsremmers aangaf die kunnen worden ingenomen voordat de tests worden gestart om de pijn te beheersen en de patiënt te kalmeren, maar soms zijn alleen opioïden effectief om het ongemak dat de ziekte veroorzaakt te verlichten.
Meestal moet een persoon worden opgenomen in het ziekenhuis voor een passende behandeling, wat kan worden gedaan met serum in de ader, om uitdroging of nierfalen veroorzaakt door overtollig spierafval in het bloed te voorkomen. Het wordt aanbevolen om veel water te drinken om sneller te herstellen en de hoeveelheid serum die in de ader moet worden toegediend, kan 10 liter per dag zijn.
Diureticumremedies kunnen ook worden gebruikt om meer urine te produceren en het lichaam sneller te reinigen.
De behandelingstijd varieert afhankelijk van de evolutie van de patiënt, soms is het noodzakelijk om natriumbicarbonaat te gebruiken om de nierfunctie te normaliseren en de persoon wordt ontladen wanneer de testen normaal zijn en er is geen risico op ernstige nierbeschadiging zoals nierinsufficiëntie.