Myelomeningocele is het ernstigste type van spina bifida, waarbij de botten van de ruggengraat van de baby niet goed ontwikkelen tijdens de zwangerschap, waardoor een buidel op de rug van de baby verschijnt die het ruggenmerg, de zenuwen en het hersenvocht bevat.
Over het algemeen komt het uiterlijk van het myelomeningocele-zakje vaker voor in de onderrug, maar kan het overal op de wervelkolom voorkomen, waardoor het kind de gevoeligheid van de ledematen verliest en functioneert onder de plaats van het probleem.
De myelomeningocele is niet te genezen omdat, hoewel het mogelijk is om de pocket te verminderen met een operatie, de laesies veroorzaakt door het probleem niet volledig kunnen worden omgekeerd. Hier is hoe de behandeling is voltooid: Behandeling van myelomeningocele.
Foto's van Myelomeningocele
Behandeling voor myelomeningocele
De behandeling voor myelomeningocele wordt meestal binnen de eerste 48 uur na de geboorte uitgevoerd met een operatie om de wervelkolom te sluiten en het ruggenmerg te beschermen, om infectie of ernstige verwonding te voorkomen die het leven van de baby in gevaar zou kunnen brengen.
Bovendien kunnen de meeste baby's met myelomeningocele ook hydrocephalus krijgen, wat een probleem is waarbij er sprake is van overmatige ophoping van vocht in de schedel, dus het kan nodig zijn om een nieuwe operatie uit te voeren om een drainagesysteem te plaatsen. Meer informatie op: Hydrocephalus heeft een remedie.
Na de operatie kan de arts ook aanbevelen dat de baby kort na het herstel fysiotherapie ondergaat om de gezamenlijke amplitude te behouden en spieratrofie tijdens de groei te voorkomen.
Symptomen van myelomeningocele
Het belangrijkste symptoom van myelomeningocele is het uiterlijk van een buidel achterin de baby, maar er zijn ook andere tekenen:
- Moeilijkheid of gebrek aan beweging in de benen;
- Verlies van gevoeligheid voor warmte of kou;
- Urinaire en fecale incontinentie;
- Misvormingen in de benen of voeten.
Gewoonlijk wordt de diagnose myelomeningocele door de kinderarts alleen gedaan met het waarnemen van symptomen, maar in sommige gevallen kan het nodig zijn om andere diagnostische tests te gebruiken, zoals magnetische resonantie, computertomografie of röntgenstraling.
Hier is hoe de voorbereiding van de baby zou moeten zijn:
- Wanneer moet de baby MRI worden