Tetraplegia, ook bekend als quadriplegie, is het verlies van bewegingen van de armen, romp en benen, meestal veroorzaakt door verwondingen die het ruggenmerg bereiken ter hoogte van de cervicale wervelkolom, als gevolg van situaties zoals letsel bij ongevallen, hersenbloeding, ernstige misvormingen in de wervelkolom of neurologische ziekten.
Verlies van beweging kan verschillende intensiteiten hebben, variërend van zwakte tot volledig verlies van vermogen om de ledemaat te bewegen. Afhankelijk van het letselniveau kan de ademhalingscapaciteit ook verminderd zijn en kan het gebruik van ademhalingsapparatuur aangewezen zijn.
Bovendien kan tetraplegie gepaard gaan met andere complicaties, zoals:
- Veranderingen in de gevoeligheid van de getroffen regio;
- Veranderingen in tonus van getroffen ledemaatspieren, met slapte (slappe tetraplegie) of spasticiteit (spastische tetraplegie);
- Veranderingen in de functie van de blaas en de darm;
- Neuropathische pijn, een soort pijn veroorzaakt door neurologische letsels. Begrijp beter wat neuropathische pijn is en hoe het te behandelen;
- Seksuele disfunctie;
- osteoporose;
- Decubitus;
- Andere neurologische veranderingen, zoals het optreden van onverklaard zweten of veranderingen in de bloedcirculatie;
Tetraplegia verschilt van paraplegie, omdat bij een dwarslaesie er een dwarslaesie onder het thoraxgebied is, die de romp en de onderste ledematen aantast, waardoor de sterkte in de armen wordt behouden. Bekijk meer details over paraplegie.
Om de veranderingen te behandelen, die in sommige gevallen kunnen worden hersteld en om zich aan te passen aan de dagelijkse activiteiten, moet de persoon met tetraplegie niet alleen worden vergezeld door de neuroloog, maar ook door een team dat bestaat uit fysiotherapeut en ergotherapeut. Daarnaast is psychologische counseling ook geïndiceerd, omdat het verlies van fysieke vermogens de persoon ook mogelijk meer kwetsbaar maakt voor het optreden van veranderingen in het gevoel van eigenwaarde en depressie.
Wat zijn de oorzaken
Tetraplegia ontstaat meestal door een dwarslaesie op het niveau van de cervicale regio, waardoor de communicatie tussen het zenuwstelsel en de armen en benen wordt belemmerd. De belangrijkste oorzaken zijn:
- Rugletsel als gevolg van auto-ongelukken, schotwonden, vallen en dalen. Ken de belangrijkste oorzaken van spinale letsels en hoe te identificeren;
- Slag in de medulla of specifieke gebieden van de hersenen;
- Tumoren die het beenmerg beïnvloeden;
- Spinale kanaalstenose;
- Ernstige misvormingen in de wervelkolom;
- Fracturen in de wervels, als gevolg van verzwakking veroorzaakt door osteoporose, osteomyelitis, bottuberculose of kanker;
- Hernia-schijf;
- Merg infecties, zoals transverse myelitis of tropische spastische paraparese;
- Neurologische ziektes, zoals multiple sclerose of amyotrofische laterale sclerose, bijvoorbeeld.
Om tetraplegie te detecteren, moet de neuroloog het gedetailleerde neurologische onderzoek doen, waarbij de spierkracht, de gevoeligheid van de regio en de reflexen worden beoordeeld, de zwaartekracht kan worden waargenomen, tests kunnen worden aangevraagd en de beste behandelingen kunnen worden bepaald.
Hoe is de behandeling gedaan?
Een persoon met tetraplegie kan de bewegingen genezen of gedeeltelijk herstellen, maar dit is afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de verwonding.
Eerste behandeling wordt geleid door oorzaak. Spinale letsels moeten worden behandeld door een ervaren neurochirurg of orthopedist in deze situatie, met immobilisatie, tractie van de regio en operaties. Neurologische ziekten, zoals beroerte en ALS, worden behandeld met de begeleiding van de neuroloog, met specifieke geneesmiddelen voor elke ziekte.
Met de quadriplegia geïnstalleerd, is de behandeling gericht op revalidatie van de patiënt, met fysiotherapie, bezigheidstherapie, lichamelijke activiteiten en psychologische begeleiding. Het gebruik van orthesen voor het corrigeren van de houding of het stabiliseren van delen van het lichaam kan ook worden aangegeven.
Bovendien moet de persoon met tetraplegia zijn dagelijkse activiteiten aanpassen, zodat ze hun onafhankelijkheid zo veel mogelijk kunnen behouden, waaronder het gebruik van specifieke rolstoelen, ondersteuningsapparaten, voedselhulpverleners of software om het gebruik van de computer te regelen., bijvoorbeeld.
Een verzorger kan nodig zijn om te helpen bij activiteiten zoals hygiëne en baden. Bekijk richtlijnen voor het verzorgen van een bedlegerige persoon.
