Kleurenblindheid, wetenschappelijk bekend als achromatopsie, is een netvliesaandoening die symptomen veroorzaakt zoals verminderd zicht, overmatige gevoeligheid voor licht en problemen bij het zien van kleuren. In tegenstelling tot kleurenblindheid, waarbij de persoon sommige kleuren niet kan onderscheiden, kan de achromatopsia volledig voorkomen dat andere kleuren worden waargenomen naast zwart, wit en sommige grijstinten.
Kleurenblindheid ontstaat meestal vanaf de geboorte, omdat de belangrijkste oorzaak genetische verandering is, maar in enkele zeldzame gevallen kan achromatopsie ook tijdens de volwassenheid worden verworven als gevolg van hersenbeschadiging, zoals tumoren, bijvoorbeeld.
Hoewel achromatopsie niet geneest, kan de oogarts een behandeling aanbevelen met een speciale bril die de symptomen vermindert en de kwaliteit van leven verbetert.
Belangrijkste symptomen
In de meeste gevallen kunnen de symptomen al in de eerste weken van het leven verschijnen, en worden ze duidelijker met de groei van het kind. Enkele van deze symptomen zijn:
- Moeite om uw ogen overdag of op heldere plaatsen te openen;
- Trillingen en oscillaties van de ogen;
- Moeilijkheden om te zien;
- Moeilijkheden bij het leren of onderscheiden van kleuren;
- Zwart en wit zicht.
Symptomen zoals moeilijk zien en rillen in het oog kunnen rond de leeftijd van 6 of 7 jaar verbeteren, de moeilijkheid om kleur waar te nemen blijft echter bestaan en verandert niet met de leeftijd.
Wat kan achromatopsie veroorzaken
De belangrijkste oorzaak van kleurenblindheid is een genetische wijziging die de ontwikkeling van de cellen van het oog voorkomt, waardoor kleuren kunnen worden waargenomen, ook wel kegels genoemd. Wanneer de kegeltjes volledig zijn aangetast, is de achromatopsie voltooid en in deze gevallen is alleen zwart-wit zichtbaar, maar wanneer de kegels minder ernstig zijn, kan het zicht worden beïnvloed, maar het kan nog steeds mogelijk zijn om sommige kleuren te onderscheiden. gedeeltelijke achromatopsie.
Omdat het wordt veroorzaakt door een genetische verandering, kan de ziekte van ouder op kind overgaan, maar alleen als er gevallen van achromatopsie in de familie van de ouder zijn, zelfs als ze de ziekte niet hebben.
Naast de genetische veranderingen zijn er ook gevallen van kleurenblindheid die zijn ontstaan tijdens de volwassenheid als gevolg van hersenletsel, zoals tumoren bijvoorbeeld.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose wordt meestal gesteld door een oogarts of kinderarts, alleen door het observeren van symptomen en kleurtesten. Het kan echter nodig zijn om een zichttest uit te voeren, een elektroretinografie genaamd, die de evaluatie van de elektrische activiteit van het netvlies mogelijk maakt en in staat is om te onthullen of de kegeltjes goed functioneren.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling wordt meestal gedaan met behulp van een speciale bril met donkere lenzen die helpen het zicht te verbeteren terwijl het licht wordt verminderd, waardoor de gevoeligheid verbetert.
Daarnaast wordt het aanbevolen om een hoed op straat te dragen om het licht op de ogen te verminderen en activiteiten te vermijden die veel visuele scherpte vereisen, omdat ze snel moe kunnen worden en gevoelens van frustratie kunnen veroorzaken.
Om het kind in staat te stellen een normale intellectuele ontwikkeling te hebben, is het raadzaam om de leerkrachten over het probleem te informeren, zodat ze altijd op de eerste rij kunnen zitten en materiaal met grote letters en cijfers kunnen aanbieden.
