Dyscalculie is de moeilijkheid bij het leren van wiskunde, waardoor het kind geen eenvoudige berekeningen kan begrijpen, zoals het optellen of aftrekken van waarden, zelfs als er geen ander cognitief probleem is. Deze verandering wordt dus vaak vergeleken met dyslexie, maar dan voor cijfers.
Meestal hebben degenen die aan dit probleem lijden ook grote moeite om te begrijpen welke cijfers hoger of lager zijn.
Hoewel de specifieke oorzaak nog niet bekend is, wordt dyscalculie vaak geassocieerd met andere concentratie- en begripsproblemen, zoals aandachtstekort en hyperactiviteit of dyslexie.
Belangrijkste symptomen
De eerste symptomen van dyscalculie verschijnen gedurende ongeveer 4 tot 6 jaar, wanneer het kind de cijfers leert, en omvatten:
- Moeilijkheden met tellen, vooral achteruit;
- Vertraging bij het leren om getallen toe te voegen;
- Moeilijkheden om te weten welk getal groter is, bij het vergelijken van eenvoudige getallen zoals 4 en 6;
- Hij kan geen strategieën bedenken om berekeningen te maken, zoals bijvoorbeeld op zijn vingers tellen;
- Extreme moeilijkheid voor berekeningen die ingewikkelder zijn dan optellen;
- Vermijd activiteiten waarbij wiskunde betrokken kan zijn.
Er is geen enkele test of onderzoek waarmee dyscalculie kan worden gediagnosticeerd, en hiervoor is het belangrijk om een kinderarts te raadplegen die regelmatig het rekenvermogen van het kind moet beoordelen totdat het mogelijk is om de diagnose te bevestigen.
Als er een vermoeden bestaat dat het kind dyscalculie heeft, is het belangrijk om familieleden en leerkrachten op de hoogte te stellen, zodat ze op de hoogte zijn van mogelijke tekenen van het probleem, en om hen meer tijd en ruimte te geven om taken uit te voeren die het gebruik met zich meebrengen. van nummers.
Omdat wiskunde een van de onderwerpen is die het meest helpen bij de cognitieve ontwikkeling, moet dit probleem zo vroeg mogelijk worden onderkend, bijvoorbeeld om de behandeling te starten en gevoelens van onzekerheid en onzekerheid te vermijden.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van dyscalculie moet gezamenlijk worden gedaan door ouders, familie, vrienden en leerkrachten en bestaat erin het kind te helpen strategieën te ontwikkelen waarmee het zijn probleem kan omzeilen.
Hiervoor is het erg belangrijk om te proberen gebieden te identificeren waar het kind gemakkelijker is, en ze vervolgens te proberen op te nemen in het leren van getallen en berekeningen. Als het bijvoorbeeld gemakkelijk is om tekeningen te maken, kun je het kind vragen om 4 sinaasappels en vervolgens 2 bananen te tekenen en tot slot te proberen te tellen hoeveel fruit er is getekend.
Enkele ideeën die als leidraad zouden moeten dienen voor alle taken zijn:
- Gebruik objecten om berekeningen te leren om op te tellen of af te trekken;
- Begin op een niveau waar het kind zich op zijn gemak voelt en ga langzaam verder met complexere processen;
- Geef voldoende tijd om rustig les te geven en help het kind om te oefenen;
- Verminder de noodzaak om te onthouden;
- Maak leren leuk en stressvrij.
Het is ook belangrijk om te voorkomen dat u te veel tijd besteedt aan het uitleggen van taken, zelfs als u een leuke methode gebruikt. Dit komt omdat veel tijd besteden aan het nadenken over hetzelfde, het kind gefrustreerd kan maken, wat het moeilijk maakt om te onthouden en het hele leerproces.
Hielp deze informatie u?
Ja nee
Jouw mening is belangrijk! Schrijf hier hoe we onze tekst kunnen verbeteren:
Nog vragen? Klik hier om te worden beantwoord.
E-mail waarop u een antwoord wilt ontvangen:
Controleer de bevestigingsmail die we u hebben gestuurd.
Uw naam:
Reden van bezoek:
--- Kies uw reden --- Ziekte Leef beter Een andere persoon helpen Kennis opdoen
Bent u een gezondheidswerker?
NeeArtsFarmaceutischVerpleegsterVoedingsdeskundigeBiomedischFysiotherapeutSchoonheidsspecialistOverig
-o-que--e-como--feito-o-tratamento.jpg)
