Pyelonefritis is een urineweginfectie, meestal veroorzaakt door bacteriën uit de blaas, die de nieren treffen en ontstekingen veroorzaken. Deze bacteriën zijn normaal gesproken aanwezig in de darmen, maar door een of andere aandoening kunnen ze zich vermenigvuldigen en de nieren bereiken.
Deze ontsteking komt vaker voor bij kinderen jonger dan een jaar, vrouwen, vanwege de grotere nabijheid tussen de anus en de urethra, en bij mannen met goedaardige prostaathyperplasie, aangezien er een toename van urineretentie is.
Pyelonephritis kan worden geclassificeerd als:
- Acute pyelonefritis, wanneer de infectie plotseling en intens optreedt, na enkele weken of dagen verdwijnt;
- Chronische pyelonefritis, die wordt gekenmerkt door recidiverende bacteriële infecties en die niet goed zijn genezen, waardoor langdurige ontsteking in de nieren en ernstig letsel kan leiden tot nierfalen.
Belangrijkste symptomen
De meest karakteristieke symptomen van pyelonephritis zijn pijn in de lumbale en nierkoliek. Andere symptomen zijn:
- Pijn en verbranding bij het plassen;
- Constante drang om te urineren;
- Urine met slechte geur;
- koorts;
- misselijkheid;
- Urine vervaagd.
Bovendien worden in het urine-onderzoek de aanwezigheid van talrijke bacteriën en leukocyten aangegeven naast de aanwezigheid van bloed in sommige gevallen. Zie wat de symptomen van een urineweginfectie zijn.
Naast de acute en chronische vormen kan pyelonefritis volgens de ontstane symptomen emfyseem of xanthogranulomateus worden genoemd. Bij emyysemateuze pyelonefritis is er accumulatie van gassen geproduceerd door de bacteriën in de nieren, wat vaker voorkomt bij diabetici, terwijl xanthogranulomateuze pyelonefritis wordt gekenmerkt door een intense en constante nierontsteking, die leidt tot de vernietiging ervan.
Pyelonephritis tijdens de zwangerschap
Pyelonefritis tijdens de zwangerschap is meestal te wijten aan een langdurige infectie in de blaas, meestal veroorzaakt door bacteriën of schimmels zoals Candida albicans .
Tijdens de zwangerschap komen infecties van de nieren vrij vaak voor, omdat een toenemend gehalte aan hormonen, zoals progesteron, leidt tot ontspanning van de urinewegen, waardoor het binnendringen van bacteriën in de blaas en de vermenigvuldiging ervan wordt vergemakkelijkt. Wanneer de infectie niet wordt gediagnosticeerd of behandeld, vermenigvuldigen de micro-organismen zich en beginnen ze in de urinewegen te stijgen, de nieren te bereiken en hun ontsteking te veroorzaken.
Behandeling van pyelonefritis tijdens de zwangerschap kan worden gedaan met antibiotica, zoals amoxicilline, die geen effect hebben op de ontwikkeling van de baby.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling van pyelonefritis vindt meestal plaats met antibiotica zoals amoxicilline of ciprofloxacine en moet zo snel mogelijk beginnen om schade aan de nieren te voorkomen en te voorkomen dat bacteriën zich in de bloedbaan verspreiden en bloedvergiftiging veroorzaken. Pijnstillers en ontstekingsremmers kunnen worden gebruikt om pijn te verlichten.
Wanneer pyelonefritis wordt veroorzaakt door obstructie of misvorming van de nier, kan een operatie nodig zijn om het probleem te verhelpen.
Acute pyelonefritis kan, wanneer onbehandeld, het vóórkomen van septikemie, nierabces, nierfalen, hypertensie en chronische pyelonefritis bevorderen. In het geval van chronische pyelonefritis, ernstige nierbeschadiging en nierfalen, kan het naast het gebruik van antibiotica noodzakelijk zijn om elke week dialyse te ondergaan om het bloed te filteren.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose van pyelonefritis wordt gesteld door de uroloog door evaluatie van de symptomen van de patiënt, lichamelijk onderzoek zoals palpatie van het lendegebied en onderzoek van urine om de aanwezigheid van bloed, leukocyten en bacteriën in de urine te identificeren. Ultrageluid, röntgen en computertomografie kunnen worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen.
De urocultuur en het antibiogram kunnen ook door de arts worden aangevraagd om de veroorzaker van pyelonefritis te identificeren en de beste behandelingslijn vast te stellen. Begrijpen hoe de urocultuur wordt gemaakt.
Pyelonephritis kan worden verward met urethritis en cystitis, omdat het allemaal urineweginfecties zijn. Pyelonefritis komt echter overeen met een infectie die de nieren bereikt, terwijl bij cystitis de bacteriën de blaas bereiken en bij urethritis, de urethra. Ontdek wat urethritis is en hoe het moet worden behandeld.
