Bacteriële adenitis, ook bekend als lymfadenitis of tong, is een ontsteking van een of meer lymfeklieren, veroorzaakt door bacteriën. Deze infectie kan overal in het lichaam voorkomen, zoals in nek, oksel, lies of buik, en veroorzaakt zwelling, roodheid, warmte en pijn ter plaatse.
Een bacteriële adenitis kan bij elke persoon voorkomen, komt veel voor bij kinderen en kan worden veroorzaakt door verschillende soorten bacteriën, zoals Staphylococcus aureus, A-groep β-hemolytische Streptococcus, Y. enterocolitica, Y. pseudotuberculosis, Mycobacterium tuberculosis, Shigella sp. of Salmonella sp, bijvoorbeeld, en daarom wordt de behandeling uitgevoerd met het voorschrijven van antibiotica door de dokter.
Er moet echter rekening mee worden gehouden dat er verschillende andere oorzaken zijn voor de uitbreiding van de lymfeklieren, meestal als gevolg van een reactie van het lichaam op een soort ontsteking, wat om verschillende redenen gebeurt, van een verkoudheid, een tandheelkundige infectie, een huidletsel, of zelfs, zeldzamer, door immuunziekten of kanker, bijvoorbeeld. Bekijk meer details over wat de vergrote lymfeknoop zou kunnen zijn.
Belangrijkste symptomen
Bacteriële adenitis veroorzaakt een intense ontstekingsreactie in het aangetaste ganglion, waardoor het in omvang toeneemt, dat is groter dan 1 cm en kan zelfs de grootte van een citroen bereiken, evenals rood, warm en pijnlijk, en koorts veroorzaken tot 40ºC.
Adenitis ontstaat meestal in het gebied van de baarmoederhals, de oksel of de lies, waar ze het meest voorkomen, maar kan zich ook voordoen in de binnenste delen van het lichaam, waardoor ze mesenteriale, intestinale, maag- of mediastinale lymfeknopen bereiken, bijvoorbeeld koorts, buikpijn, braken veroorzaken en diarree, moeilijker te identificeren.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor bacteriële adenitis wordt uitgevoerd met behulp van orale antibiotica zoals amoxacicline, cefalexine of clindamycine, bijvoorbeeld door de arts gekozen op basis van het vermoeden van welk type bacterie de infectie veroorzaakt. In geval van twijfel kan de arts ook aspiratie of biopsie van het getroffen ganglion vragen om het vermoeden te bevestigen en te weten of de bacterie gevoelig is voor de werkzame stof.
