Stereo-blindheid is een verandering van het gezichtsvermogen waardoor het waargenomen beeld geen diepte heeft, waardoor het moeilijk is om drie dimensies te zien. Op deze manier wordt alles waargenomen alsof het een soort foto is.
De test voor stereoroodzaamheid is zeer eenvoudig en eenvoudig te gebruiken, en kan thuis worden gedaan. Het wordt echter aanbevolen om een oogarts te raadplegen wanneer er vermoedens zijn van veranderingen in het gezichtsvermogen, aangezien hij de aangewezen gezondheidswerker is om deze problemen goed te diagnosticeren en te behandelen.
Test om te weten of je blindheid Stereo hebt
Om te testen op stereo-blindheid, moet je naar de foto kijken en de onderstaande regels volgen:
- Ga op 60 cm afstand van het computerscherm staan;
- Plaats een vinger tussen het gezicht en het scherm, bijvoorbeeld op ongeveer 30 cm van de neus;
- Met de ogen scherpstellen op het zwarte punt van het beeld;
- Focus op de vinger die voor het gezicht ligt.
Tolken van testresultaten
Visie is normaal als de testresultaten voor stereoroodzaamheid zijn:
- Bij scherpstellen op het zwarte punt: je zou in staat moeten zijn om slechts 1 scherpe zwarte punt en 2 ongerichte vingers te zien;
- Wanneer u de vinger dicht bij het gezicht plaatst: u moet slechts 1 heldere vinger en 2 onscherpe zwarte punten kunnen zien.
Het wordt aanbevolen om een oogarts of optometrist te raadplegen wanneer de resultaten afwijken van de hierboven aangegeven, omdat deze kunnen wijzen op de aanwezigheid van veranderingen in het gezichtsvermogen, met name stereoroodzaamheid. Dit probleem verhindert niet dat de patiënt een normaal leven heeft en het is zelfs mogelijk om met stereoroodzaamheid te rijden.
Hoe Stereo Blindheid te verbeteren
Stereo-blindheid kan worden genezen wanneer de patiënt in staat is om een rigoureuze training te volgen om het deel van de hersenen te ontwikkelen dat de beelden van de ogen analyseert, en hoewel het niet altijd mogelijk is om stereoscopie te genezen, zijn er enkele oefeningen die helpen bij het ontwikkelen van het deel van de hersenen. hersenen die de beelden van de ogen analyseren, waardoor ze waarnemen dat ze de diepte verbeteren.
Een goede oefening bestaat uit:
- Rijg een grote kraal aan het uiteinde van een touwtje van 60 cm lang en knoop het uiteinde van de draad vast;
- Houd het andere uiteinde van de draad op het puntje van de neus en strek de draad zodat de kraal zich voor het gezicht bevindt;
- Om de kraal met beide ogen te focussen tot het waarnemen van twee strengen die samenkomen in de missanga;
- Trek de kraal enkele centimeters dichter bij de neus en herhaal de oefening tot je 2 strengen in en uit de kraal ziet komen.
Deze oefening moet worden gedaan met de hulp van een oogarts of een optometrist, maar het kan ook 1 tot 2 keer per dag thuis worden gedaan.
Normaal gesproken duurt het enkele maanden voordat de resultaten verschijnen en het is gebruikelijk dat de patiënt begint met het observeren van objecten die lijken te zweven in het gezichtsveld. Deze zwevende objecten zijn het gevolg van het vergroten van het vermogen van de hersenen om diepte in het beeld te creëren, waardoor een driedimensionaal zicht ontstaat.
