In fysiotherapie zijn er geweldige behandelingsopties om urine te controleren, die voor of na de operatie zijn geïndiceerd.
Fysiotherapie bestaat uit het versterken van de bekkenbodemspieren om onvrijwillig urineverlies te voorkomen, maar om het verwachte effect te hebben, moet het dagelijks thuis worden gedaan, en moet het ten minste eenmaal per week naar de kliniek gaan.
In fysiotherapie voor urine-incontinentie kunnen Kegel-oefeningen, elektrostimulatie, biofeedback en vaginale kegeltjes worden gebruikt. Dit type behandeling kan geïndiceerd zijn voor alle gevallen van incontinentie, ongeacht of het om urgentie of moeite gaat, bij mannen, vrouwen, kinderen en zelfs na ontwenning door de prostaat.
We geven hieronder aan hoe elke techniek kan worden gedaan.
1. Kegel-oefeningen
Om eerst Kegel-oefeningen uit te voeren, moet je de bekkenbodemspieren identificeren: probeer gewoon de plas vast te houden terwijl je urineert. Als je tenminste de urinestraal kunt vertragen, betekent dat dat je de juiste spieren opslokt.
Om deze oefeningen uit te voeren, moet je de blaas ledigen, plassen en dan op je buik liggen en deze samentrekking 10 keer achter elkaar doen, en dan 5 seconden rusten. Dan moet je nog negen herhalingen van deze serie doen, in totaal 100 weeën.
Na een paar dagen kunt u een bal tussen de benen of elastische banden toevoegen om de concentratie te behouden en de voltooiing van de volledige serie correct te vergemakkelijken.
2. Hypopressieve oefeningen
Om deze oefeningen uit te voeren, moet je zitten of staan en je buik evenveel krimpen als je de bekkenbodemspieren zuigt. Tijdens het uitvoeren van deze oefening moet u normaal ademen, maar om ervoor te zorgen dat de spieren in de vagina correct worden samengetrokken, kan dit in verband worden gebracht met het gebruik van elektrostimulatie.
3. Vaginale kegeltjes
Een paar weken na het succesvol uitvoeren van Kegel-oefeningen kan de fysiotherapeut aangeven dat er kleine kegeltjes in de vagina worden ingebracht om de bekkenbodemspieren verder te versterken. De kegels hebben verschillende gewichten en moeten eerst met de lichtste beginnen. Voor het beste resultaat kan de fysiotherapeut aangeven dat de oefening wordt uitgevoerd in verschillende posities, zittend, liggend of staand, om de kegel niet uit de vagina te laten vallen.
De eerste oefeningen moeten worden uitgevoerd terwijl de vrouw ligt en dan moet de intensiteit van de oefeningen toenemen totdat de vrouw de kegel in de vagina gedurende ten minste 5 seconden in de staande positie kan houden en vervolgens tijdens een squat bijvoorbeeld. Een andere oefening is om de kegel in de vagina in te brengen en niet te laten vallen tijdens het lopen gedurende 15 tot 20 minuten.
5. Elektrische stimulatie
Elektrische stimulatie is een ander kenmerk waarbij het apparaat in de vagina of rond de penis wordt geplaatst en een lichte, volledig ondersteunbare elektrische stroom afgeeft die onwillekeurige samentrekking van het perineum uitvoert. Studies hebben aangetoond dat dit geen groot voordeel heeft bij de behandeling, maar kan van grote hulp zijn voor vrouwen die niet precies weten welke spieren ze moeten krijgen, wat een goede optie is voor de eerste sessies.
5. Biofeedback
Dus, zoals bij elektrostimulatie, moet een klein apparaat in de vagina worden ingebracht, verbonden met een computer, die beelden en geluiden zal genereren tijdens de samentrekking van het perineum. Dit apparaat kan nuttig zijn voor de vrouw om de spieren te kunnen identificeren die ze moet samentrekken, omdat ze zich meer bewust zijn van de kracht die ze tijdens elke beweging moet uitoefenen.
6. Goede zithouding
Het maakt ook deel uit van de behandeling om altijd een goede zithouding te behouden, omdat er op deze manier minder druk op de bekkenbodem is, wat sneller bijdraagt aan de genezing van incontinentie. Om in de juiste houding te zitten, moet je altijd op de botten van de kont zitten, zonder de benen te kruisen en een kleine samentrekking van de buikspieren te behouden. In deze positie zijn de bekkenbodemspieren natuurlijk versterkt.
Hoe weet ik of de behandeling werkt?
Om te bevestigen dat de uitgevoerde behandeling het verwachte effect heeft, kan de fysiotherapeut de perineometer (Wilcoxon-test) gebruiken en de test waarbij 2 vingers in de vagina worden ingebracht, en de perineale contractie (Wilcoxon-test) wordt gevraagd. Het is dus mogelijk om de contractiecapaciteit van deze spieren vanaf de eerste sessie te evalueren.
Tijd om urine-incontinentie te behandelen
De tijd van behandeling van urine-incontinentie hangt af van de mate van beschadiging van het perineum en de betrokkenheid van de persoon bij het uitvoeren van de oefeningen. De gemiddelde duur van de behandeling varieert van 6 maanden tot 1 jaar, en na ongeveer 6 tot 8 weken is het mogelijk om de eerste resultaten op te merken. Maar na deze periode is het raadzaam om de oefeningen wekelijks te blijven uitvoeren om de resultaten gedurende lange perioden te garanderen.
In sommige gevallen kan de arts een operatie aanbevelen om incontinentie te genezen, maar na ongeveer 5 jaar is het opnieuw voorkomen van dezelfde symptomen gebruikelijk en is het noodzakelijk om opnieuw naar fysiotherapie te gaan.
Hoe voedsel kan helpen
Hier leest u hoe u water op de juiste manier kunt drinken en wat u nog meer kunt doen om plasgestuurd te worden in deze video:
