Congenitaal rubella-syndroom treedt op bij zuigelingen van wie de moeder tijdens de zwangerschap contact heeft gehad met het rodehondvirus en die niet is behandeld. Het contact van de baby met het rodehondvirus kan een aantal gevolgen hebben, vooral met betrekking tot de ontwikkeling ervan, omdat dit virus in staat is om calcificaties in sommige hersengebieden te veroorzaken, naast doofheid en zichtproblemen, bijvoorbeeld.
De baby met aangeboren rodehond moet klinische behandelingen ondergaan, operaties ondergaan en rehabilitaties in de kindertijd uitvoeren om de kwaliteit van leven te verbeteren. Aangezien de ziekte van persoon tot persoon kan worden overgedragen via respiratoire secreties en urine gedurende maximaal 1 jaar, wordt aangegeven dat deze wordt weggehouden van andere kinderen die niet zijn gevaccineerd en vanaf de eerste dag naar de kinderkamer gaan. levensjaar of wanneer artsen aangeven dat er geen verder risico is op overdracht van de ziekte.
De beste manier om rodehond te voorkomen, is door vaccinatie en de eerste dosis moet worden gegeven op de leeftijd van 12 maanden. In het geval van vrouwen die zwanger willen worden maar die niet zijn gevaccineerd tegen rodehond, kan het vaccin in een enkele dosis worden ingenomen, maar men moet ongeveer een maand wachten om zwanger te worden, omdat het vaccin is gemaakt met verzwakt virus. Meer informatie over het rodehondvaccin.
Tekenen van aangeboren rode hond
Aangeboren rodehond kan zelfs tijdens de zwangerschap of na de geboorte worden gediagnosticeerd door observatie van bepaalde fysieke en klinische kenmerken, aangezien het rodehondvirus kan interfereren in de ontwikkeling van de baby. Dus de tekenen van aangeboren rode hond zijn:
- Gehoorproblemen, zoals doofheid, bijvoorbeeld, die te herkennen zijn aan de oortest. Leer hoe de oortest is voltooid;
- Visusproblemen, zoals cataract, glaucoom of blindheid, die kan worden opgespoord door de ogen te onderzoeken. Zie waar de blinde test voor is;
- Meningoencephalitis, een ontsteking in verschillende delen van de hersenen;
- Paarsachtig, dit zijn kleine rode vlekken die op de huid verschijnen en niet verdwijnen als ze worden ingedrukt;
- Hartveranderingen, die kunnen worden geïdentificeerd door middel van echografie;
- Trombocytopenie, wat overeenkomt met een daling van de hoeveelheid bloedplaatjes.
Bovendien kan het rodehondvirus neuronale veranderingen veroorzaken, leidend tot mentale retardatie en zelfs tot de verkalking van sommige delen van de hersenen en microcefalie, waarvan de beperkingen ernstiger kunnen zijn. Het kind kan ook worden gediagnosticeerd met andere veranderingen, zoals diabetes en autisme, tot de leeftijd van 4, en het is daarom noodzakelijk dat hij wordt vergezeld door verschillende artsen om de beste vorm van behandeling vast te stellen.
De grootste complicaties en misvormingen worden waargenomen bij kinderen van wie de moeder in het eerste trimester van de zwangerschap is geïnfecteerd, maar zelfs als de zwangere vrouw in de laatste stadia van de zwangerschap is besmet, kan het rubellavirus contact met de baby opnemen en tot veranderingen in de ontwikkeling leiden .
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose van aangeboren rubella is zelfs tijdens de zwangerschap, door het toedienen van rubella-antilichamen in het bloed van de moeder of door het virus te isoleren in het vruchtwater, de vloeistof die de baby beschermt.
Rubella-serologie moet worden uitgevoerd in het eerste trimester van de zwangerschap, samen met andere essentiële tests, en kan worden herhaald als de vrouw symptomen van rodehond heeft of in contact is geweest met mensen met de ziekte. Bekijk welke tests de zwangere vrouw moet doen.
Als de diagnose aangeboren rode hond niet tijdens de zwangerschap is gesteld en de moeder een infectie met het virus heeft gehad, is het belangrijk dat de kinderarts het kind begeleidt, rekening houdend met mogelijke vertragingen in de ontwikkeling.
Hoe te behandelen
Behandeling van congenitale rodehond varieert van kind tot kind, omdat de symptomen niet hetzelfde zijn voor alle baby's met congenitale rubella.
Complicaties van congenitale rubella zijn niet altijd te genezen, maar een klinische, chirurgische en revalidatiebehandeling moet zo snel mogelijk worden gestart, zodat het kind zich beter kan ontwikkelen. Deze baby's moeten dus worden vergezeld door een team bestaande uit kinderartsen, cardiologen, oogartsen en neurologen, en moeten fysiotherapiesessies uitvoeren om hun motorische en hersenontwikkeling te verbeteren, en hebben vaak hulp nodig bij bijvoorbeeld lopen en eten.
Om de symptomen te verlichten, kan de arts ook wijzen op het gebruik van analgetica, koortsremedies, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en immunoglobulines.
