Paraparese is een aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen om de onderste ledematen gedeeltelijk te verplaatsen, wat kan optreden als gevolg van genetische veranderingen, schade aan de wervelkolom of virale infecties, wat resulteert in problemen met lopen, urineproblemen en spierspasmen.
Symptomen kunnen op elk moment in het leven voorkomen, vooral vanwege de moeilijkheid om te lopen vanwege het verlies van kracht en het uithoudingsvermogen van de spieren. Bovendien kunnen er spierspasmen, erectieproblemen en urineproblemen zijn.
De paraparese heeft geen genezing, maar de behandeling is van fundamenteel belang om de levenskwaliteit van de persoon te verbeteren en de symptomen te verminderen, omdat het de praktijk van lichamelijke activiteiten en fysiotherapie is.
Wat veroorzaakt paraparese
Gedeeltelijke verlamming van de onderste ledematen kan naar de oorzaak worden ingedeeld in twee hoofdtypen:
- Erfelijke spastische paraparese, die wordt gekenmerkt door genetische en erfelijke veranderingen die schade of progressieve degeneratie van de zenuwbanen veroorzaken. Symptomen van dit type paraparese kunnen op elke leeftijd voorkomen, maar dit treedt meestal op tussen 10 en 40 jaar en wordt gekenmerkt door progressieve verzwakking en verstijving van de benen.
- Tropische spastische paraparese, waarbij gedeeltelijke verlamming van de onderste ledematen optreedt als gevolg van infectie met het HTLV-1-virus en de symptomen meestal de tijd nodig hebben om te verschijnen, in het algemeen waargenomen tussen 40 en 50 jaar.
Naast de genetische en infectieuze oorzaak, kan paraparese ook optreden als gevolg van een bepaalde situatie die leidt tot frequente compressie van de ledematen of ruggengraatletsel, zoals auto-ongelukken, paardenvallen en hernia, bijvoorbeeld, naast dat het kan worden gevolg van multiple sclerose.
Belangrijkste symptomen
Symptomen van paraparese kunnen op elk moment optreden, vooral als het wordt veroorzaakt door genetische veranderingen en de symptomen zich al in het eerste levensjaar kunnen ontwikkelen. De symptomen zijn progressief en hebben invloed op de onderste ledematen, de belangrijkste zijn:
- Progressieve spierverstijving en stijfheid;
- Spierspasmen in sommige gevallen;
- Moeilijkheden van evenwicht;
- Urinaire problemen;
- Erectiestoornissen;
- Moeilijkheden met lopen;
- Rugpijn die kan uitstralen naar de benen.
Afhankelijk van de ernst van de symptomen, kan de persoon bijvoorbeeld de behoefte voelen om een kruk of rolstoel te gebruiken. Overleg met een orthopedist of huisarts is geïndiceerd wanneer de eerste symptomen indicatief zijn voor paraparese, zodat het mogelijk is om diagnostische tests uit te voeren en de behandeling vast te stellen, waardoor de evolutie van de ziekte wordt voorkomen.
Normaal gesproken wordt paraparese gediagnosticeerd door het uitsluiten van ziekten met vergelijkbare symptomen, zoals multiple sclerose, bijvoorbeeld naast magnetische resonantie beeldvorming van de hersenen en het ruggenmerg en elektromyografie, wat een onderzoek is dat spierletsels controleert en zenuwen door het registreren van de geleiding van de elektrische impuls gegenereerd door de apparatuur. Begrijp hoe elektromyografie wordt gedaan.
In het geval van erfelijke paraparese kunnen genetische tests worden gevraagd om de aanwezigheid van zowel een mutatie als een familiegeschiedenis te controleren, zodat kan worden gezien of naaste familieleden de ziekteverandering of symptomen hebben.
Is paraplegie hetzelfde als paraparese?
Hoewel ze wijzen op verlamming van de onderste ledematen, zijn paraplegie en paraparese verschillend. Paraparese komt overeen met een gedeeltelijk onvermogen om de onderste ledematen te bewegen waarvan de symptomen op elk moment in het leven kunnen verschijnen, omdat de ziekte erfelijk of door een virus veroorzaakt kan zijn.
In het geval van paraplegie is de verlamming van de onderste ledematen totaal, dat wil zeggen, de persoon kan de benen op geen enkel moment bewegen en wordt afhankelijk van de rolstoel. Dit gebeurt meestal als gevolg van letsels aan het ruggenmerg en resulteert niet alleen in het gebrek aan beweeglijkheid van de onderste ledematen, maar ook in het onvermogen om de urine en de darm te beheersen. Begrijp wat paraplegie is.
Hoe is de behandeling gedaan?
Paraparese heeft geen genezing en daarom wordt de behandeling gedaan met als doel de symptomen te verlichten. Meestal wordt door de arts het gebruik aanbevolen van geneesmiddelen die de pijn en spierspasmen die kunnen optreden, zoals Baclofen, kunnen verlichten. Daarnaast worden fysiotherapiesessies aanbevolen.
Fysiotherapie is essentieel bij de behandeling van paraparese, omdat de uitgevoerde oefeningen de ledematenmobiliteit helpen behouden en spierkracht, mobiliteit en uithoudingsvermogen stimuleren en krampen en spasmen helpen voorkomen.
