De neurogene blaas is het onvermogen om de handeling van urineren te controleren als gevolg van een blaas of urinaire sfincterdisfunctie, die verschillende oorzaken kan hebben, variërend van veranderingen in de zenuwen, die voorkomen dat de spieren in de regio goed functioneren, evenals situaties waarin irriteren de regio, zoals hormonale veranderingen, blaasontsteking of infecties, bijvoorbeeld.
De neurogene blaas kan al dan niet worden genezen, die wordt bepaald na evaluatie door de uroloog, die de oorzaken ervan bepaalt en bepaalt of deze van het type is:
- Hypoactief : wanneer spieren op het juiste moment niet kunnen samentrekken;
- Hyperactief : wanneer er sprake is van overmatige samentrekking van spieren en onvrijwillig urineverlies.
Van het type blaas kan de arts een keuze maken tussen behandelingsopties, waaronder het gebruik van geneesmiddelen zoals oxybutynine, Tolterodine of botulinumtoxine, bijvoorbeeld naast fysiotherapie, gebruik van blaaskatheter of operatie.
Belangrijkste symptomen
In de neurogene blaas is er een verandering in de zenuwen die de spieren beheersen die de blaas of urinaire sfincter inhouden, die niet op het juiste moment kan ontspannen of inkrimpen.
Dus de persoon met deze verandering verliest het vermogen om op een gecoördineerde manier te urineren, volgens zijn wil. Afhankelijk van het type verandering, kan de neurogene blaas zijn:
Hyperactieve blaas
Het is ook bekend als spastische blaas of nerveuze blaas, omdat de blaas zich onwillekeurig samentrekt, waardoor onverwachte en ongepaste momenten van urineverlies worden veroorzaakt.
- Symptomen : urine-incontinentie, vaak en laag plassen, pijn of branden in het gebied van de blaas, verlies van controle over het vermogen om te urineren.
Overactieve blaas komt vaker voor bij vrouwen en kan worden gestimuleerd door hormonale veranderingen in de menopauze of door vergroting van de baarmoeder tijdens de zwangerschap. Meer informatie over het identificeren van de overactieve blaas.
2. Hypoactieve blaas
Het is ook bekend als slappe blaas omdat de blaas niet vrijwillig kan samentrekken, of de sluitspier niet in staat is om te ontspannen, wat urineopslag veroorzaakt zonder het vermogen om het op juiste wijze te elimineren.
- Symptomen : het gevoel dat de blaas niet volledig is geleegd na het urineren, druppelen na het urineren of onvrijwillig urineverlies. Dit verhoogt de kans op een urineweginfectie en verslechtering van de nierfunctie, dus de behandeling moet zo snel mogelijk worden gestart.
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van de neurogene blaas kunnen zijn:
- Irritatie van de blaas, als gevolg van urineweginfectie of hormonale veranderingen, zoals de menopauze;
- Genetische veranderingen, zoals gebeurt bij myelomeningocele;
- Neurologische omkeerbare ziekten zoals neurocysticercosis of neuroeschistosomiasis;
- Zenuwcompressie van de lumbale regio door hernia;
- Ongeval dat de wervelkolom beschadigt, waardoor paraplegie of tetraplegie ontstaat;
- Degeneratieve neurologische ziekten zoals multiple sclerose of Parkinson;
- Neurologische betrokkenheid na een beroerte;
- Perifere neurologische aandoeningen als gevolg van diabetes;
- Verlies van elasticiteit van de blaas, veroorzaakt door ontsteking, infecties of neurologische veranderingen in het algemeen.
Bij mannen kan de vergrote prostaat veel neurogene symptomen van de blaas nabootsen, wat een belangrijke omkeerbare oorzaak is van de veranderde functie van het urinestelsel.
Hoe de diagnose te bevestigen
Om de neurogene blaas te diagnosticeren, evalueert de uroloog de klinische geschiedenis van de patiënt, details van de symptomen en het lichamelijk onderzoek, naast het aanvragen van testen die de werking van de urinewegen kunnen observeren, zoals echografie, contrastradiografie, urethrocistografie en urodynamisch onderzoek, om de samentrekking van de urinespieren te beoordelen op het moment van urineren.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor neurogene blazen is complex en kan het volgende inhouden:
- Gebruik van geneesmiddelen van het parasympathische agonist-type, zoals bethanecholchloride, antimuscarinica, zoals oxybutynine (retemic) of tolterodine, naast andere middelen die werken op neurotransmitters zoals glutamaat, serotonine, noradrenaline, dopamine en gamma-aminoboterzuur (GABA ), gebruikt volgens elk geval;
- Botulinumtoxine (botox), dat kan worden gebruikt om de spasticiteit van sommige spieren te verminderen;
- Intermitterende sondering, de passage van de blaaskatheter, die periodiek door de patiënt zelf (4 tot 6 maal per dag) kan worden gebruikt en kan worden verwijderd na het ledigen van de blaas;
- Chirurgie, die kan zijn om de functionaliteit van de blaas te verbeteren of om urine af te voeren naar een uitwendige opening (ostomie) gecreëerd in de buikwand;
- Fysiotherapie, met oefeningen om de bekkenbodem te versterken. Zie hoe de fysiotherapie voor urine-incontinentie wordt gedaan.
Het type behandeling zal afhangen van de oorzaak van de ziekte, met het oog op de oplossing. Wanneer dit echter niet mogelijk is, kan de arts een combinatie van behandelingen aangeven om de kwaliteit van leven van de persoon te verbeteren, en herhaalde infecties en nierinsufficiëntie vermijden.
Bekijk in deze video hoe je de oefeningen doet om de bekkenbodem te versterken en de neurogene blaas te vermijden:
Geneest de neurogene blaas?
De neurogene blaas kan worden genezen wanneer deze wordt veroorzaakt door omkeerbare oorzaken, zoals urineweginfectie of neurocysticercosis, bijvoorbeeld, die verbetering na behandeling vertoont.
In veel gevallen heeft de neurogene blaas echter geen genezing, maar behandeling kan helpen de spiertonus te verbeteren, de symptomen te verlichten en iemands kwaliteit van leven te verbeteren. Hiervoor is het belangrijk om een follow-up te hebben met de uroloog en, in sommige gevallen, de neuroloog.
