Anosmie komt overeen met volledig verlies van geur door bijvoorbeeld obstructie van de neusgangen, koude, sinusitis of reukzenuwbeschadiging. Aangezien geur direct verwant is met smaak, kan de persoon die lijdt aan anosmie gewoonlijk de smaken niet onderscheiden, hoewel hij nog steeds de perceptie heeft van wat zoet, zout, bitter en zuur is.
Verlies van geur kan worden geclassificeerd als:
- Gedeeltelijke anosmie, die als normaal kan worden beschouwd, omdat deze gewoonlijk verband houdt met griep, verkoudheid of allergie, die kan leiden tot nasale obstructie en afwezigheid van de olfactorische capaciteit, in staat om te worden behandeld en de olfato wordt hersteld;
- Anosmia permanent, wat voornamelijk gebeurt door ongelukken die definitieve laesies van de reukzenuwen veroorzaken of door de ernstige infecties die de neus aantasten, zonder genezing.
Anosmia kan, naast iets dat ongemak veroorzaakt en beperkend is, als gevaarlijk worden beschouwd, omdat de persoon geen gevaarlijke situatie kan identificeren, zoals het lekken van gas, rook of bedorven voedsel bijvoorbeeld.
De diagnose van anosmie wordt gemaakt door de huisarts of de KNO-arts door middel van beeldvormingstests, zoals nasale endoscopie, bijvoorbeeld, zodat de oorzaak kan worden geïdentificeerd en dus de beste behandeling kan worden aangegeven.
Voornaamste oorzaken
Anosmia wordt veroorzaakt door situaties die tijdelijke of permanente irritatie van de slijmvliezen van de neus bevorderen, waarvan de meest voorkomende oorzaken zijn:
- Neusobstructie;
- Allergische rhinitis;
- sinusitis;
- Griep of verkoudheid;
- Inhalatie van rook;
- Kanker en bestralingstherapie;
- Blootstelling aan straling;
- Hoofdletsel;
- Botmisvorming.
Bovendien kan er in de loop van de jaren een afname van de olfactorische capaciteit optreden, en het is heel gebruikelijk voor ouderen om anosmie te presenteren. Mensen die de gewoonte hebben om te roken of zelfs degenen die bij rokers wonen, kunnen veranderingen in het neusslijmvlies hebben, resulterend in hyposmie, wat de vermindering van de geur en bijgevolg anosmie is. Meer informatie over andere gezondheidsgevolgen van sigaretten.
Het is belangrijk dat de persoon naar de otolaryngoloog of huisarts gaat als hij de geuren niet voelt, zodat de tests kunnen worden uitgevoerd en de oorzaak kan worden vastgesteld. De diagnose wordt meestal gesteld van de nasale endoscopie en door middel van een test die op kantoor wordt uitgevoerd om te controleren of de persoon bepaalde geuren kan identificeren, evenals röntgenfoto's van de schedel en bloedtesten.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling van anosmie gebeurt volgens de oorzaak. In het geval van anosmie veroorzaakt door bijvoorbeeld kou, griep of allergie, kan het gebruik van antihistaminica of nasale decongestiva worden aanbevolen. In het specifieke geval van allergieën, wordt het aanbevolen dat de persoon de oorzaak van de allergie identificeert en contact vermijdt, en wordt vermeden om blootgesteld te worden aan enige vorm van rook, omdat het het neusslijmvlies nog meer kan irriteren.
In het geval van infecties die het ademhalingssysteem beïnvloeden, zoals bacteriële sinusitis, kan de arts bijvoorbeeld het gebruik van antibiotica aangeven volgens de geïdentificeerde bacteriën. Meer informatie over bacteriële sinusitis.
