De behandeling van strabismus bij de baby moet kort na de diagnose van het probleem worden gestart door een ooglapje op het gezonde oog te plaatsen, om de hersenen te dwingen alleen het oog te gebruiken dat niet goed is uitgelijnd en de spieren aan die zijde te ontwikkelen.
De wimpers moeten gedurende de dag worden bewaard en kunnen alleen 's nachts worden verwijderd om de baby comfortabeler te laten slapen. Als de gehoorbeschermer overdag niet altijd wordt gebruikt, kunnen de hersenen van de baby de visuele verandering compenseren door het beeld te negeren dat door de ogenstreek wordt overgebracht en amblyopie te veroorzaken. Dit is verlies van gezichtsvermogen in één oog door een gebrek aan gebruik.
In het algemeen is het mogelijk om strabismus te genezen met het gebruik van de ooglidkap tot 6 maanden oud, maar wanneer het probleem na die leeftijd aanhoudt, kan de arts aanbevelen een operatie te ondergaan om de sterkte van de oogspieren te corrigeren, synchroniseer en corrigeer het probleem.
Lees meer over wanneer een operatie aangewezen is: Wanneer een operatie voor scheelzien moet hebben.
Reeds wanneer scheelzien later in het kind wordt waargenomen, kan het nodig zijn om te behandelen met het gebruik van een ooglapje en een bril omdat het gezichtsvermogen mogelijk al verminderd is.
In de volwassenheid kan de oogarts routinematig afspraken maken om de mate van scheelzien te beoordelen om zo nodig oculaire oefentherapie te initiëren. Maar net als bij de baby kan een operatie ook een alternatief zijn als het probleem niet verbetert.
Wat kan scheelzien bij de baby veroorzaken
Strabismus bij baby's is een veel voorkomend probleem tot de leeftijd van 6 maanden, vooral bij te vroeg geboren baby's, omdat de oogspieren nog niet volledig zijn ontwikkeld, waardoor ze op een beetje gesynchroniseerde manier bewegen en zich tegelijkertijd op verschillende objecten concentreren.
Strabismus kan zich echter op elke leeftijd ontwikkelen en de meest voorkomende symptomen zijn:
- Ogen die niet op een gesynchroniseerde manier bewegen en lijken te veranderen;
- Moeite met het grijpen van een voorwerp in de buurt;
- Kan een object in de buurt niet zien.
Naast deze symptomen kan de baby het hoofd ook steeds opzij kantelen, vooral wanneer u zich moet concentreren op een object dat dichtbij is.
