De ziekte van Kienbock is een aandoening waarbij een van de kleine botten die deel uitmaken van de pols, bekend als luneaatbot, niet de benodigde hoeveelheid bloed krijgt en daarom begint te verslechteren, waardoor de pols voortdurend pijn krijgt en de moeilijkheid zich te verplaatsen of te sluiten de hand, bijvoorbeeld.
Deze verandering kan op elke leeftijd plaatsvinden, maar komt vaker voor in de jaren 20 en 40 en heeft zelden invloed op beide polsen op hetzelfde moment.
Hoewel er geen definitieve remedie is voor de ziekte van Kienbock, kunnen sommige vormen van behandeling, zoals chirurgie of gebruik van geneesmiddelen, worden gebruikt om druk op het bot te verlichten en symptomen te verlichten.
Hoe symptomen te verlichten
Behandeling voor de ziekte van Kienbock wordt alleen gedaan om de pijn en de moeilijkheid van polsbewegingen te verlichten, omdat een verhoogde bloedcirculatie tot het bot zeer moeilijk te bereiken is. Hiervoor zijn er verschillende vormen van behandeling die door een orthopedist moeten worden beoordeeld op basis van de mate van ontwikkeling van de ziekte en de intensiteit van de symptomen.
Enkele van de meest gebruikte vormen van behandeling zijn onder meer:
1. Immobilisatie van de pols
Veel gevallen van de ziekte van Kienbock kunnen alleen verbeteren met de immobilisatie van de pols, omdat op deze manier het bot minder overbelast is, waardoor de ontsteking en de druk in de plaats kunnen afnemen.
Om de pols te immobiliseren, brengt de arts gewoonlijk gips op de hand aan, dat minstens 2 of 3 weken moet worden bewaard.
2. Ontstekingsremmende medicijnen
Het gebruik van ontstekingsremmers zoals aspirine of ibuprofen is een van de eerste manieren om dit probleem te behandelen en werkt meestal door zwelling van het weefsel rond het lunate bot te verlichten, druk te verminderen en pijn te verlichten.
3. Fysieke therapie en rekoefeningen
Het uitvoeren van pols strekoefeningen kan helpen spierpijn op de botten te verlichten, pijn verlichten en grotere bewegingsvrijheid mogelijk maken.
Meestal kunnen deze oefeningen worden gedaan tijdens fysiotherapie sessies, maar kunnen ook thuis worden getraind na begeleiding van een fysiotherapeut. Hier zijn enkele stukken naar de pols die kunnen helpen pijn te verlichten.
4. Chirurgie
Chirurgische behandeling is meestal gereserveerd voor de meer gevorderde gevallen van de ziekte van Kienbock, wanneer de symptomen niet verbeteren met de hierboven beschreven vormen van behandeling.
Het type operatie varieert afhankelijk van de persoon en het specifieke probleem, waaronder:
- Herpositionering van de polsgewrichtsbeenderen : wanneer een van de botten van de arm iets korter is, kan de arts een klein bottransplantaat inbrengen of een langer stuk bot verwijderen, om het gewricht in evenwicht te brengen en de druk op het bot te verminderen semilunaire, verlichtende symptomen;
- Verwijdering van het lunate-bot : wanneer het lunate-bot ernstig beschadigd is, kan de orthopedist ervoor kiezen om het bot volledig te verwijderen. In deze gevallen is het echter ook nodig om de twee botten aan de zijkant te verwijderen, waardoor de pijn wordt weggenomen, maar het bereik van de bewegingen van de pols wordt beperkt;
- Fist Bones Fusion : in sommige gevallen bestaat een behandelingsoptie uit het bevestigen van de polsbeenderen tot een enkel bot dat bloed van de andere gescheiden botten ontvangt, waardoor alle symptomen worden verlicht.
Bovendien kan een operatie ook in een van de vroege stadia van de ziekte worden toegepast om de bloedcirculatie naar het lunate-bot te richten. Bij deze techniek verwijdert de arts een stuk van een ander bot dat bloed ontvangt en plakt het aan het lunate-bot, waardoor het ook door bloed kan worden geïrrigeerd. Deze techniek is echter niet in alle gevallen mogelijk en levert mogelijk geen bevredigende resultaten op in de postoperatieve periode.
Hoe de diagnose te bevestigen
De pijn die wordt veroorzaakt door de ziekte van Kienbock wordt vaak verward met het carpaal tunnel syndroom en daarom is het raadzaam om een orthopedist te raadplegen om de diagnose te bevestigen en een passende behandeling te starten.
Om de diagnose te stellen, kan de arts enkele diagnostische tests bestellen, zoals röntgenfoto's van de pols en beeldvorming door middel van magnetische resonantie. Deze tests vergemakkelijken ook de evaluatie van de mate van evolutie van het probleem:
- Fase 1: in dit stadium is de röntgenfoto gewoonlijk normaal, maar beeldvorming met behulp van magnetische resonantie duidt op een gebrek aan bloedsomloop tot op het bot;
- Fase 2: het lunate-bot begint harder te worden vanwege een gebrek aan circulatie en lijkt daarom witter dan de resterende polsbeenderen op de röntgenfoto;
- Fase 3: in dit stadium begint het bot te breken en kunnen de onderzoeken de verschillende stukken op de plaats van het bot laten zien en de positie van de botten veranderen die er in de buurt zijn;
- Fase 4: is de meest geavanceerde fase waarin de stukken van de lunate botten het rotten van de botten veroorzaken, waardoor artritis op de pols ontstaat.
Met de vooruitgang van de ziekte, wordt de pijn in de pols intenser, naast de bewegingen worden moeilijker. Op deze manier weet u in welke fase de arts de meest geschikte behandelingsoptie kan kiezen.
