Splenomegalie bestaat uit vergroting van de milt die veroorzaakt kan worden door verschillende ziekten en vereist behandeling om een mogelijke breuk te voorkomen om potentieel fatale inwendige bloedingen te voorkomen.
De functie van de milt is regulier, het produceren en opslaan van bloedcellen en het vernietigen van abnormale bloedcellen, maar vanwege het grotere vermogen om bloedcellen in splenomegalie op te slaan, wordt de werking van dit orgaan beïnvloed en neemt het aantal circulerende bloedcellen af, wat leidt tot bloedarmoede, frequente infecties en hemorragische aandoeningen.
Wat zijn de symptomen
Hoewel het asymptomatisch kan zijn, kan splenomegalie gepaard gaan met de volgende symptomen:
- hik;
- bloedarmoede;
- vermoeidheid;
- Verhoogde frequentie van infecties;
- Onvermogen om een grote maaltijd te eten;
- Pijn in de linkerbovenkant van de buik die verergert bij diep ademhalen.
In aanwezigheid van deze symptomen en in het geval dat de pijn erg sterk is, moet men dringend naar de dokter gaan.
Mogelijke oorzaken
Factoren die kunnen leiden tot miltvergroting zijn virale infecties, zoals mononucleosis, bacteriële infecties zoals syfilis of endocarditis, of parasitaire infecties zoals malaria.
Bovendien kan splenomegalie ook worden veroorzaakt door levercirrose en andere aandoeningen van de lever, verschillende soorten hemolytische anemie, bloedkankers zoals leukemie of lymfoom, metabole stoornissen, portale hypertensie of bloedstolsels in de miltaderen.
Wat zijn de risico's
Als splenomegalie onbehandeld blijft, kan dit leiden tot complicaties als gevolg van een verminderd aantal rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes in de bloedbaan waardoor het lichaam vatbaarder wordt voor infecties, bloedarmoede en bloedingen.
Bovendien kan er ook scheuring van de milt optreden, omdat deze bij vergroting ook kwetsbaarder en gevoeliger wordt.
Hoe is de behandeling gedaan?
Splenomegalie heeft een remedie en de ideale behandeling van splenomegalie hangt af van de oorzaak die aan het begin ligt. Dus, in de aanwezigheid van een infectie, omvat de behandeling het gebruik van antibiotica.
In meer ernstige gevallen, waarbij de vergrote milt ernstige complicaties veroorzaakt of waarvan de oorzaak niet kan worden vastgesteld of behandeld, kan het nodig zijn om de milt via een operatie te verwijderen, omdat het mogelijk is om gezond te leven zonder dit orgaan, maar het risico van zich ontwikkelende infecties kan worden verhoogd.
