Hashimoto's thyroïditis is een auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door een ontsteking van de schildklier, die leidt tot hyperthyreoïdie die vaak wordt gevolgd door hypothyreoïdie.
Bij Hashimoto-thyroïditis produceert het lichaam antilichamen die de schildklier aanvallen en dit kan in elk stadium van het leven gebeuren. De ziekte begint met een pijnloze vergroting van de klier of met een balachtig gevoel in de nek, dat geen palpatiepijn veroorzaakt.
Het is gebruikelijk dat patiënten met Hashimoto's thyreoïditis andere endocriene stoornissen hebben, zoals type 1 diabetes, stoornissen van de bijnier of andere auto-immuunziekten zoals pernicieuze anemie, reumatoïde artritis, het syndroom van Sjögren, de ziekte van Addison of lupus, en anderen als tekort van ACTH, borstkanker, hepatitis en de aanwezigheid van H. pylori.
Belangrijkste symptomen
De meest voorkomende symptomen van Hashimoto's thyroïditis zijn precies hetzelfde als hypothyreoïdie, zoals:
- Gemakkelijke gewichtstoename;
- Overmatige vermoeidheid;
- Koude en bleke huid;
- constipatie;
- Lage tolerantie voor kou;
- Spier- of gewrichtspijn;
- Lichte zwelling van de voorkant van de nek op de plaats van de schildklier;
- Zwakste haren en nagels.
Dit probleem komt vaker voor bij vrouwen en hun ontdekking gebeurt meestal tussen de leeftijd van 30 en 50. Hoewel er geen specifieke oorzaak is voor het optreden van thyroïditis van Hashimoto, is het mogelijk dat het wordt veroorzaakt door een genetische verandering, omdat het mogelijk is dat de ziekte voorkomt bij meerdere personen van dezelfde familie.
Welke examens doe je?
Hashimoto's thyroïditis is de meest voorkomende vorm van hypothyreoïdie in landen waar jodium in zout aanwezig is, zoals in Brazilië. Voor de diagnose moet de bloedtest worden uitgevoerd die de hoeveelheid T3-, T4- en TSH- en anti-schildklierantistoffen (anti-TPO) evalueert. TSH is meestal normaal of verhoogd en wordt nooit verlaagd.
Sommige mensen kunnen antithyroid-antilichamen hebben, maar hebben geen symptomen en worden geacht subklinische auto-immune thyroïditis te hebben en hoeven daarom niet te worden behandeld.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling is meestal alleen geïndiceerd wanneer er TSH-veranderingen zijn of wanneer symptomen optreden, en kan worden gedaan door gedurende 6 maanden hormonen zoals levothyroxine in te nemen, en het is noodzakelijk om terug te keren naar de arts om de grootte van de klier opnieuw te beoordelen en nieuwe tests uit te voeren. of over te schakelen naar een ander geneesmiddel of de dosis aan te passen.
Als de persoon pijn heeft of als de groei van de schildklier snel is, kan het gebruik van corticosteroïden, zoals prednisolon, gedurende 3 tot 4 weken geïndiceerd zijn voor verlichting van de symptomen.
Dieet voor schildklierveranderingen
Bekijk de volgende video en zie hoe eten kan helpen bij de behandeling:
