Virale meningitis is een ontsteking van de membranen langs de hersenen en het ruggenmerg als gevolg van het binnengaan van een virus in dit gebied. De symptomen van meningitis manifesteren aanvankelijk met hoge koorts en hevige hoofdpijn.
Na een paar uur wordt de irritatie van de hersenvliezen op het pijnrapport opgemerkt wanneer de persoon probeert de kin in de borstkas te plaatsen. Gevoelloosheid en weigering om te eten komen kort daarna. Verhoogde druk in de schedel veroorzaakt symptomen zoals veranderingen in het bewustzijn, ernstige hoofdpijn, braken en problemen met de duidelijkheid.
De symptomen van virale meningitis zijn dus meestal:
- Hoge koorts;
- Ernstige hoofdpijn;
- Nuchal stijfheid manifesteerde zich door moeite in het bewegen van de nek en het aanraken van de kin in de borst;
- Moeilijkheid om het been op te tillen terwijl het op de maag ligt;
- Misselijkheid en braken;
- Intolerantie voor licht en geluid;
- tremoren;
- hallucinaties;
- slaperigheid;
- Stuiptrekkingen.
Slaperigheid, prikkelbaarheid en gemakkelijk huilen kunnen voorkomen bij kinderen jonger dan 2 jaar.
Bovendien kan bij sommige mensen het Waterhouse-Friederischsen-syndroom ontstaan, een versie van uiterst ernstige virale meningitis veroorzaakt door Neisseria meningitis . In dit geval zijn er symptomen zoals zeer ernstige diarree, braken, convulsies, inwendige bloedingen, zeer lage druk en kan de persoon in shock raken en bestaat er een risico op overlijden.
Hoe virale meningitis te bevestigen
De persoon die 3 symptomen zoals deze presenteert, moet worden overwogen met vermoedelijke meningitis en men moet beginnen met het gebruik van antibiotica. Als u echter wordt gekocht via tests die geen bacteriële meningitis zijn, zijn deze medicijnen niet noodzakelijk.
De diagnose van virale meningitis wordt gemaakt door onderzoek van bloed, urine, faeces en ook lumbale punctie, die een monster van de hersenvocht verwijdert dat het hele zenuwstelsel bedekt. Deze test kan de ziekte en de veroorzaker ervan identificeren. Na het identificeren van de ziekte is het ook belangrijk om te weten in welke fase van ernst de persoon zich bevindt. Er zijn 3 fasen van ernst:
- Fase 1: wanneer de persoon milde symptomen vertoont en geen gewetenswijzigingen heeft;
- Fase 2: wanneer de persoon slaperigheid, prikkelbaarheid, delirium, hallucinaties, mentale verwarring, persoonlijkheidsverandering vertoont;
- Fase 3: wanneer de persoon apathisch is of in coma raakt.
Mensen met virale meningitis in stadium 1 en 2 hebben een betere kans op herstel dan die in stadium 3.
Behandeling voor virale meningitis
Na de diagnose van de ziekte, is het noodzakelijk om de behandeling te starten die wordt uitgevoerd door medicijnen te nemen om de koorts te verlagen en andere ongemakken te verlichten. Het gebruik van antibiotica is alleen effectief in gevallen van meningitis veroorzaakt door bacteriën, en daarom zijn ze voor het grootste deel niet aangegeven in deze situatie.
Meestal gebeurt de behandeling in het ziekenhuis, maar in sommige gevallen kan de arts de persoon thuis laten behandelen. Aangezien virale meningitis een beter herstel heeft dan in het geval van bacteriële meningitis, wordt ziekenhuisopname geadviseerd om de persoon alleen goed gehydrateerd te houden, zelfs na braken en diarree.
Herstel vindt meestal binnen 1 of 2 weken plaats, maar de persoon kan zwak worden en duizelig worden gedurende weken of zelfs maanden na het einde van de behandeling. Soms kan de persoon enkele gevolgen hebben zoals geheugenverlies, geur, moeite met slikken, persoonlijkheidsverandering, onbalans, toevallen en psychose.
Maak kennis met 5 praktische stappen om uzelf te beschermen tegen virale meningitis in uw dagelijks leven.
