De behandeling voor sacrale agenese, die een misvorming is die een vertraagde ontwikkeling van zenuwen in het laatste deel van het ruggenmerg veroorzaakt, wordt meestal geïnitieerd tijdens de kindertijd en varieert op basis van de symptomen en misvormingen die door het kind worden gepresenteerd.
In het algemeen kan sacrale agenese kort na de geboorte worden geïdentificeerd wanneer de baby beenveranderingen of afwezigheid van de anus heeft, maar in andere gevallen kan het enkele maanden of jaren duren voordat de eerste tekenen verschijnen, waaronder terugkerende urineweginfecties., frequente constipatie of fecale en urine-incontinentie.
Dus enkele van de meest gebruikte sacrale agenesebehandelingen zijn:
- Obstiperende medicijnen, zoals Loperamide, om de frequentie van fecale incontinentie te verminderen;
- Remedies voor urine-incontinentie, zoals Solifenacin Succinate of oxybutynin hydrochloride, om de blaas te ontspannen en de sluitspier te versterken, afnemende episoden van urine-incontinentie;
- Fysiotherapie om de bekkenspieren te versterken en incontinentie te voorkomen en de spieren van de benen te versterken, vooral in gevallen van verminderde kracht en gevoeligheid in de onderste ledematen;
- Chirurgie om sommige misvormingen te behandelen, bijvoorbeeld om de afwezigheid van een anus te corrigeren.
Bovendien, in gevallen waar het kind de beenontwikkeling of het gebrek aan functie heeft vertraagd, kan de neuroloog en kinderarts tijdens de eerste levensjaren amputatie van de onderste ledemaat adviseren om de kwaliteit van leven te verbeteren. Zodoende kan het kind, als hij opgroeit, zich gemakkelijk aanpassen aan deze omwenteling en een normaal leven leiden.
Symptomen van sacrale agenesis
De belangrijkste symptomen van sacrale agenese zijn onder andere:
- constante constipatie;
- Fecale of urine-incontinentie;
- Terugkerende urineweginfecties;
- Verlies van kracht in de benen;
- Verlamming of vertraagde ontwikkeling van de benen.
Deze symptomen komen meestal kort na de geboorte, maar in sommige gevallen kan het enkele uren duren voordat de eerste symptomen optreden of totdat de ziekte wordt gediagnosticeerd via een routine-röntgenonderzoek.
Meestal is sacrale agenese niet erfelijk omdat, hoewel het een genetisch probleem is, het slechts ouders zijn voor kinderen, en het is daarom gebruikelijk dat de ziekte ontstaat, zelfs als er geen familiegeschiedenis is.
