Anosognosie komt overeen met verlies van bewustzijn en ontkenning van de ziekte zelf en de beperkingen ervan. Over het algemeen is anosognosie een symptoom of een gevolg van neurologische aandoeningen, en kan vaak voorkomen in vroege stadia of meer ernstige stadia van de ziekte van Alzheimer, schizofrenie of dementie bijvoorbeeld, die frequenter zijn bij ouderen.
Er is geen specifieke behandeling voor anosognosia, maar meestal is de behandeling voor de oorzaak van deze aandoening effectief in het verminderen van dit symptoom. Wat de behandeling echter schaadt, is de ontkenning van de toestand door de persoon zelf, die elke vorm van hulp weigert.
Het is belangrijk om het cognitieve vermogen van die persoon te stimuleren door middel van puzzels, kruiswoordpuzzels of woordspelingen, bijvoorbeeld, naast het stimuleren van interactie met anderen, zoals in groepstherapie, omdat het kan helpen beperkingen, bijvoorbeeld.
Tekenen van anosognosia
Anosognosia kan worden waargenomen door het plotselinge gedrag van de persoon te veranderen, zoals het ontstaan van gedrag met als doel de aandacht te trekken, bijvoorbeeld. Andere tekenen die zowel de arts als de familie kunnen helpen om anosognosia te identificeren, zijn:
- Ik gebruik altijd dezelfde kleding zonder er bewust van te zijn;
- Verminderde hygiënische gewoonten;
- Stemmingswisselingen door uw aandoening te laten confronteren met andere mensen;
- Gebrek aan bewustzijn over uw ziekte.
Bovendien kan een persoon vinden dat ze hun armen normaal kunnen bewegen, bijvoorbeeld wanneer ze dat niet kunnen, of vinden dat ze alle vragen in een test correct hebben beantwoord, wanneer ze daadwerkelijk faalden en de fout niet waarnamen. Deze symptomen moeten door de familie worden opgevolgd en aan de geriater worden meegedeeld, zodat de oorzaak kan worden vastgesteld en de behandeling kan worden gestart.
Voornaamste oorzaken
Anosognosia is meestal een symptoom of gevolg van neurologische aandoeningen zoals:
- Beroerte: het is de onderbreking van de bloedtoevoer naar een deel van de hersenen, verlamming van een deel van het lichaam, moeite met spreken en duizeligheid. Leer hoe je een beroerte kunt herkennen en behandelen.
- Schizofrenie: het is een psychiatrische aandoening die wordt gekenmerkt door een veranderde werking van de geest die leidt tot verstoringen in denken en gedrag. Meer informatie over schizofrenie.
- Dementie: komt overeen met het progressieve en onomkeerbare verlies van intellectuele functies, wat bijvoorbeeld kan leiden tot verlies van geheugen, redeneren en taalgebruik. Kijk wat de symptomen van dementie zijn.
- De ziekte van Alzheimer is een neurodegeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door progressieve veranderingen in het geheugen. Leer hoe te identificeren en welke tekenen en symptomen van de ziekte van Alzheimer.
- Hemiplegie: het is een vorm van hersenverlamming die een kant van het lichaam treft. Weet wat cerebrale hemiplegie is en wat de kenmerken ervan zijn.
- Bipolaire stoornis: komt overeen met de wisseling van stemming die dagen, maanden of jaren kan aanhouden. Kijk wat de symptomen, fasen en soorten bipolaire stoornis zijn.
De diagnose wordt gesteld door de neuroloog of de geriater op basis van familierapporten en observatie van het gedrag van de persoon, rekening houdend met een aantal factoren zoals taal, geheugen, persoonlijkheidsverandering en het vermogen om een bepaalde taak uit te voeren.
Hoe is de behandeling gedaan?
Omdat hij zich niet bewust is van zijn toestand, accepteert de persoon met anosognosia meestal geen psychologische behandeling of medicatie, omdat hij vindt dat alles in orde is met zijn gezondheidstoestand.
Er is geen specifieke behandeling voor anosognosia, maar een behandeling voor de oorzaak, waarvan de meeste voldoende is om dit symptoom te elimineren. De beste manier waarop artsen deze symptomen kunnen verminderen, is door neurologische stimulatie door cognitieve stimuleringsactiviteiten zoals mond-tot-mondreclame, legpuzzels of kruiswoordpuzzels, bijvoorbeeld naast lichaamsbeweging, psychotherapie en therapie. groep.
Bovendien moet de persoon met anosognosia periodiek worden gecontroleerd door de geriater of neuroloog, zodat de voortgang van het symptoom en zijn algemene toestand kan worden opgemerkt.
