Zenuwtics komen overeen met elke repetitieve en dwangmatige actie, zoals het meerdere keren knipperen van de ogen, het bewegen van het hoofd of het snuiven van de neus, bijvoorbeeld. Tics verschijnen meestal zelfs in de kindertijd en verdwijnen meestal zonder enige behandeling tijdens de adolescentie of vroege volwassenheid.
Tics zijn niet serieus en bemoeien zich meestal niet met dagelijkse activiteiten. Wanneer tics echter complexer zijn en vaker voorkomen, is het belangrijk om een neuroloog of psychiater te raadplegen voor de diagnose, zoals het Tourette-syndroom. Leer hoe u het Tourette-syndroom kunt identificeren en behandelen.
Waarom het gebeurt
De oorzaken van nerveuze tics zijn nog niet goed vastgesteld, maar ze treden meestal op als gevolg van overmatige en frequente vermoeidheid, stress en angststoornis. Mensen die echter constant onder stress staan of zich meestal angstig voelen, hebben niet noodzakelijkerwijs de tics.
Sommige mensen geloven dat het voorkomen van tics gerelateerd is aan falen in een van de hersencircuits als gevolg van genetische veranderingen, die een grotere productie van dopamine veroorzaken en onwillekeurige spiersamentrekkingen stimuleren.
Belangrijkste symptomen
Zenuwtics zijn onvrijwillige samentrekkingen van de spieren van het gezicht en de nek, wat kan resulteren in:
- Ogen knipperen herhaaldelijk;
- Beweeg je hoofd, terwijl je het naar voren en naar achteren of naar de zijkanten kantelt;
- Je lippen bijten of je mond bewegen;
- Beweeg je neus;
- Schouderophalend;
- Faces.
Naast motortiek kunnen er nog steeds tics zijn gerelateerd aan de emissie van geluiden, zoals hoesten, snuiven van de tong en snuiven van de neus, bijvoorbeeld.
Tics zijn meestal mild en niet beperkend, maar er zijn nog steeds veel vooroordelen en onplezierige opmerkingen met betrekking tot mensen met nerveuze tics, wat kan resulteren in isolatie, verminderde affectieve cirkel, onwil om het huis te verlaten of activiteiten te verrichten die eerder waren aangenaam en zelfs depressief.
Tourette-syndroom
Het Tourette-syndroom is niet altijd de nerveuze tics. Meestal wordt dit syndroom gekenmerkt door meer frequente en complexe tics die de kwaliteit van het leven van de persoon in gevaar kunnen brengen, omdat naast de gewone tics, zoals het knipperen van een oog, er bijvoorbeeld ook stoten, trappen, zoemen, lawaaierige ademhaling en bonzen in de borst zijn, bijvoorbeeld, alle bewegingen die onvrijwillig worden uitgevoerd.
De karakteristieke tics van dit syndroom verschijnen tussen 7 en 11 jaar, en het is belangrijk dat de diagnose zo snel mogelijk gebeurt, zodat de behandeling wordt gestart en het kind niet zoveel consequenties van dit syndroom voelt in hun dagelijks leven. Hier leest u hoe u het syndroom van Tourette kunt onderscheiden van nerveuze tics.
Hoe is de behandeling gedaan?
Zenuwtics verdwijnen meestal tijdens de adolescentie of vroege volwassenheid en er is geen behandeling nodig. Het wordt echter aanbevolen dat de persoon psychotherapie doet, zodat de factor die het uiterlijk van de tics stimuleert wordt geïdentificeerd en dus de verdwijning ervan vergemakkelijkt.
In sommige gevallen kan het gebruik van sommige medicijnen zoals neuromodulators, benzodiazepines of botulinumtoxine door de psychiater worden aanbevolen, bijvoorbeeld afhankelijk van de ernst van de tics.
