Manie is een van de fasen van bipolaire stoornis, een aandoening die ook wel bekend staat als manisch-depressieve stoornis. Het wordt gekenmerkt door een staat van intense euforie, met verhoogde energie, opwinding, rusteloosheid, manie van grootsheid, minder behoefte aan slaap, en kan zelfs agressie, wanen en hallucinaties veroorzaken.
Hypomanie is een milder beeld van manie, met minder ernstige symptomen die minder interfereren met het dagelijkse leven van de persoon. Er kunnen meer gebabbel zijn, meer geaardheid, ongeduld, meer gezelligheid, initiatief en energie om dagelijkse activiteiten uit te voeren.
De persoon met een bipolaire stoornis ervaart stemmingswisselingen tussen perioden van manie of hypomanie en depressie. Over het algemeen wordt de aandoening geclassificeerd als Bipolaire stoornis Type 1 wanneer wordt overgeschakeld tussen episoden van manie en depressie. Wanneer het afwisselend hypomanie en depressie is, wordt het geclassificeerd als Bipolaire stoornis type 2 . Begrijpen wat bipolaire stoornis is en de kenmerken ervan.
Het is belangrijk om te onthouden dat niet elke stemmingsverandering duidt op een bipolaire stoornis of manie, omdat het gebruikelijk is dat alle mensen gedurende de dag of week lichte stemmingswisselingen hebben. Om bipolaire manie te detecteren, moet de psychiater een beoordeling van de tekenen en symptomen uitvoeren en vaststellen of deze kenmerkend zijn voor de ziekte.
Belangrijkste symptomen
Bipolaire manie en hypomanie roepen gevoelens van euforie op die zeer onevenredig zijn aan een positieve gebeurtenis. De belangrijkste symptomen zijn:
1. Bipolaire manie
De manische episode heeft symptomen die omvatten:
- Overmatige euforie;
- Opgeblazen gevoel van eigenwaarde of grootsheid;
- Overmatig spreken;
- Snel denken, brain-draining;
- Veel afleiding;
- Meer opwinding of energie om activiteiten uit te voeren;
- Verlies van controle over hun houding;
- Betrokkenheid bij risicovolle activiteiten en die meestal omzichtigheid vereisen, zoals dwaze financiële investeringen, ongebreideld winkelen of sterk toegenomen seksuele lust, bijvoorbeeld;
- Er kan sprake zijn van prikkelbaarheid of agressie;
- Er kunnen wanen of hallucinaties zijn.
Om als manie te worden gekarakteriseerd, is het noodzakelijk om ten minste 3 symptomen te hebben die minstens 7 dagen moeten aanhouden en het grootste deel van de dag aanhouden, of in gevallen waarin ze zo ernstig zijn dat ze in een ziekenhuis moeten worden opgenomen.
Deze symptomen zijn zo hevig dat ze meestal de sociale en professionele relaties van de persoon met de ziekte verstoren, aangezien dit een medische en sociale noodsituatie is, die zo snel mogelijk moet worden behandeld.
2. Hypomanie
De tekenen en symptomen van een episode van hypomanie zijn vergelijkbaar met die van manie, maar ze zijn milder. De belangrijkste zijn:
- Euphoria of hoog gemoedstoestand;
- Meer creativiteit;
- Vermindering van de slaapbehoefte, bijvoorbeeld na ongeveer 3 uur slapen;
- Meer praten dan normaal of chatteren;
- Versneld denken;
- Gemakkelijke afleiding;
- Agitatie of toename van energie om activiteiten uit te voeren;
- Voer gemakkelijk activiteiten uit waarvoor meer voorzichtigheid geboden is, zoals ongebreidelde aankopen, risicovolle financiële investeringen en toegenomen seksuele lust.
De symptomen van hypomanie veroorzaken gewoonlijk geen schade aan sociale en professionele relaties, en veroorzaken ook geen symptomen zoals waanideeën of hallucinaties en duren meestal een korte tijd, ongeveer 1 week.
Bovendien zijn ze niet ernstig genoeg om ziekenhuisopname te vereisen en in sommige gevallen zelfs onopgemerkt. In deze gevallen worden veel patiënten uiteindelijk behandeld als patiënten die alleen depressies hebben, omdat de afwisseling van stemming mogelijk niet wordt gedetecteerd.
Hoe te bevestigen
De episode van manie of hypomanie wordt geïdentificeerd door de psychiater, die de door de patiënt of door mensen dichtbij hem gerapporteerde symptomen zal evalueren.
Het is ook belangrijk dat uw arts tests en evaluaties uitvoert die andere ziekten of situaties uitsluiten die vergelijkbare symptomen veroorzaken zoals schildklierdisregulatie, bijwerkingen van medicijnen zoals corticosteroïden, gebruik van illegale drugs of andere psychiatrische aandoeningen zoals schizofrenie of persoonlijkheidsstoornissen, bijvoorbeeld.
Bekijk ook wat de belangrijkste psychische stoornissen zijn en hoe je ze allemaal kunt identificeren.
Hoe te behandelen
De behandeling van een bipolaire stoornis wordt geleid door de psychiater, gemaakt met medicijnen die werken door het stabiliseren van de stemming, zoals bijvoorbeeld Lithium of Valproate. Antipsychotica zoals Haloperidol, Quetiapine of Olanzapine kunnen ook geïndiceerd zijn om het gedrag te kalmeren en de psychotische symptomen te verminderen.
Psychotherapie is erg nuttig om de patiënt en het gezin te helpen omgaan met stemmingswisselingen. Anxiolytica kunnen ook geïndiceerd zijn in gevallen van ernstige agitatie, en daarnaast kan in gevallen van ernstige of resistente behandeling elektroconvulsietherapie geïndiceerd zijn.
Meer informatie over behandelingsopties voor een bipolaire stoornis.
