Depersonalisatiestoornis, of dislocatiesyndroom, is een ziekte waarbij de persoon zich losgekoppeld voelt van zijn eigen lichaam, alsof hij een externe waarnemer van zichzelf is. Het komt vaak voor dat er ook symptomen zijn van derealisatie, wat een verandering in de perceptie van de omgeving betekent, alsof alles rondom onwerkelijk of kunstmatig is.
Dit syndroom kan plotseling of geleidelijk verschijnen en hoewel het kan voorkomen bij gezonde mensen, in situaties van stress, intense vermoeidheid of drugsgebruik, wordt het erg geassocieerd met psychiatrische ziekten, zoals depressie, angststoornissen of schizofrenie, of neurologische aandoeningen zoals epilepsie, migraine of hersenschade.
Om een dislocatie-aandoening te behandelen, is een follow-up door een psychiater noodzakelijk, die het gebruik van remedies zoals antidepressiva en anxiolytica, evenals psychotherapie zal begeleiden.
Belangrijkste symptomen
In de wanorde van depersonalisatie en derealisatie verwerkt de persoon zijn emoties op een veranderde manier en ontwikkelt symptomen zoals:
- Gevoel dat u een externe waarnemer van uw lichaam bent of dat het lichaam niet van u is;
- Het idee dat het gescheiden is van zichzelf en de omgeving;
- Gevoel van vreemdheid;
- Als je in de spiegel kijkt en je jezelf niet herkent;
- Om te twijfelen of sommige dingen echt met ze gebeurd zijn of dat ze alleen maar gedroomd of ingebeeld hebben.
- Ergens zijn en niet weten hoe het kwam of iets heeft gedaan en zich niet herinneren hoe;
- Herken geen enkele familielid of onthoud belangrijke levensgebeurtenissen;
- Geen emoties hebben of op bepaalde momenten pijn kunnen voelen;
- Gevoel alsof ze twee verschillende mensen zijn, omdat ze hun gedrag van de ene situatie naar de andere veranderen;
- Het gevoel alsof alles wazig was, zodat mensen en dingen veel of te wazig lijken, alsof ze dromen van wakker worden.
Dus bij dit syndroom kan de persoon het gevoel hebben dat hij aan het dagdromen is of dat wat hij ervaart niet echt is, dus is het gebruikelijk dat dit syndroom wordt verward met bovennatuurlijke gebeurtenissen.
Het begin van de stoornis kan plotseling of geleidelijk zijn, met andere psychiatrische symptomen zoals stemmingswisselingen, angst en andere psychische stoornissen die vaak voorkomen. In bepaalde gevallen kan depersonalisatie enkele afleveringen, gedurende maanden of jaren, presenteren en daarna continu worden.
Hoe te bevestigen
In het geval van symptomen die wijzen op de depersonalisatiestoornis, is het noodzakelijk om de psychiater te raadplegen, die de diagnose kan bevestigen bij het evalueren van de intensiteit en de frequentie van deze symptomen.
Het is belangrijk om te onthouden dat het niet ongebruikelijk is dat sommige van de symptomen die erop wijzen dat dit syndroom alleen of een keer voorkomt, echter, als ze aanhoudend zijn of ooit voorkomen, moet je je zorgen maken.
Wie heeft meer risico
Depersonalization syndrome komt vaker voor bij mensen met de volgende risicofactoren:
- depressie;
- Paniek syndroom;
- schizofrenie;
- Neurologische ziekten, zoals epilepsie, hersentumor of migraine;
- Intense stress;
- Emotionele mishandeling;
- Lange periodes van slaapgebrek;
- Trauma in de kindertijd, vooral mishandeling of fysieke en psychologische mishandeling.
Bovendien kan deze stoornis ook worden afgeleid van het gebruik van drugs zoals cannabis of andere hallucinogene drugs. Het is belangrijk om te onthouden dat medicijnen in het algemeen sterk geassocieerd zijn met de ontwikkeling van psychiatrische aandoeningen. Begrijp de soorten medicijnen en hun gevolgen voor de gezondheid.
Hoe is de behandeling gedaan?
De depersonaliseringsstoornis heeft een remedie en de behandeling wordt geleid door de psychiater en psycholoog. Psychotherapie is de belangrijkste vorm van behandeling en omvat psychoanalytische technieken en cognitief-gedragstherapieën die bijvoorbeeld erg belangrijk zijn voor het beheersen van emoties en het verminderen van symptomen.
De psychiater kan ook medicijnen voorschrijven die helpen bij het beheersen van angst- en stemmingswisselingen met anxiolytische of antidepressiva zoals Clonazepam, Fluoxetine of Clomipramine.
