Idiopathische hypersomnie is een zeldzame slaapstoornis die uit 2 typen kan bestaan:
- Idiopathische hypersomnie van langdurige slaap, waarbij de persoon meer dan 24 uur achter elkaar kan slapen;
- Idiopathische hypersomnie zonder langdurige slaap, waarbij de persoon gemiddeld 10 uur slaap slaapt, maar gedurende de dag meerdere kleine dutjes nodig heeft om zich versterkt te voelen, maar zich nog steeds moe en slaperig kan voelen.
Hypersomnie heeft geen genezing, maar heeft controle, het is noodzakelijk om naar de gespecialiseerde slaaparts te gaan om de juiste behandeling te maken, waaronder het gebruik van medicijnen en strategieën om een goede nachtrust in te plannen.
Belangrijkste symptomen van idiopathische hypersomnie
Idiopathische hypersomnie manifesteert zich door symptomen zoals:
- Moeilijkheden om wakker te worden, geen alarm horen;
- Noodzaak om gemiddeld 10 uur per nacht te slapen en gedurende de dag meerdere dutjes nodig te hebben, of meer dan 24 uur achter elkaar te slapen;
- Vermoeidheid en intense vermoeidheid gedurende de dag;
- uitputting;
- Noodzaak om de hele dag dutjes te doen;
- Desoriëntatie en gebrek aan aandacht;
- Verlies van concentratie en geheugen dat van invloed is op werk en leren;
- Geeuwen constant gedurende de dag;
- Prikkelbaarheid.
Voor de diagnose moeten de symptomen langer dan 3 maanden aanwezig zijn. Het is noodzakelijk om naar de slaapspecialist te gaan en tests uit te voeren om deze verandering te bevestigen, zoals polysomnografie, computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming. Andere tests, zoals bloedonderzoek, kunnen nodig zijn om te evalueren of er andere ziekten kunnen zijn, zoals bloedarmoede, bijvoorbeeld.
Wat veroorzaakt idiopathische hypersomnie
De oorzaken van idiopathische hypersomnie worden niet volledig begrepen, maar er wordt aangenomen dat een stof die op hersenniveau werkt, tot de oorzaken van deze aandoening behoort.
Overmatige slaap kan ook voorkomen bij slaapapneu, rustelozebenensyndroom en het gebruik van anxiolytische medicijnen, antidepressiva of stemmingsstabilisatoren, die als belangrijkste bijwerking overmatige slaperigheid hebben. Al deze hypothesen elimineren is dus de eerste stap in de vraag of idiopathische hypersomnie echt is.
Wat zijn de gevolgen
Hypersomnie schaadt de levenskwaliteit van een persoon aanzienlijk, omdat prestaties op school en de winstgevendheid van het werk in gevaar komen door een gebrek aan concentratie, geheugenstoornissen, verminderd vermogen om te plannen en verminderde aandacht en focus. Coördinatie en behendigheid zijn ook verminderd, wat het rijvermogen schaadt. En daarnaast worden familie- en sociale relaties ook beïnvloed door de behoefte aan veelvuldig slapen, of gewoon door niet op tijd op te kunnen staan voor toezeggingen.
Hoe idiopathische hypersomnie te behandelen
Behandeling voor hypersomnie moet worden gedaan met het gebruik van stimulerende geneesmiddelen, zoals Modafinil, Methylfenidaat of Pemoline, bijvoorbeeld, altijd aanbevolen door uw arts. Het belangrijkste effect van deze medicijnen is om de slaaptijd te verkorten, waardoor de tijd dat de persoon wakker blijft langer wordt, zodat de persoon zich overdag beter voelt, minder slaperigheid heeft, bovendien moet er een significante verbetering van de stemming zijn en minder worden van prikkelbaarheid.
Bovendien is het nodig om met hypersomnie te leven om een aantal strategieën aan te nemen, zoals het gebruik van verschillende wekkers om wakker te worden en altijd een goede nachtrust in te plannen.
