Cerebrale anoxie is een aandoening die wordt gekenmerkt door een gebrek aan zuurstof in de hersenen, wat kan leiden tot de dood van neuronen en kan resulteren in onomkeerbare hersenschade. Annoxia kan bijvoorbeeld optreden door een bloeding of ademstilstand en hoe langer de hersenen zuurstofloos zijn, des te ernstiger de gevolgen.
De ernst van de verwonding is ook gerelateerd aan het gebied van de hersenen dat geen zuurstoftoevoer heeft. Omdat het centrale zenuwstelsel nauwelijks regenereert, kunnen de laesies permanent zijn.
Symptomen van cerebrale anoxie
Door gebrek aan zuurstof in de hersenen beginnen neuroncellen te sterven, wat kan leiden tot onomkeerbare hersenbeschadiging, wat kan leiden tot coma en zelfs hersendood. Hoe langer de hersenen zonder zuurstof gaan, hoe slechter de gevolgen. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te zijn van tekenen die wijzen op cerebrale anoxie:
- Verhoogde hartslag;
- Moeilijk ademhalen;
- Verlies van bewustzijn;
- duizeligheid;
- Geestelijke verwarring;
- Blauwe kleuring van de lippen of nagels;
- tremoren;
- Bewusteloosheid.
Cerebrale anoxie kan zich kort na de geboorte voordoen, wat een van de hoofdoorzaken van neonatale verstikking is. Een gebrek aan zuurstof in de hersenen kan ook voorkomen bij oudere mensen, vooral bij degenen met een verhoogd risico op een hartaanval of een beroerte. Hier leest u hoe u een beroerte kunt herkennen en behandelen.
Hoe is de behandeling gedaan?
Het belangrijkste doel van de behandeling van cerebrale anoxie is het herstel van het zuurstofgehalte in de hersenen. Daarnaast zijn verschillende studies met embryonale stamcellen uitgevoerd en beweren dat sommige van de gevolgen van cerebrale anoxie kunnen worden omgekeerd, maar verdere studies zijn nog steeds nodig om embryonale stamceltherapie een alternatief te maken voor dit type aandoening. Zie hoe stamcelbehandeling wordt gedaan.