Het anale abces, perianaal of anorectaal, is de vorming van een met pus gevulde holte in de huid van het gebied rond de anus, die symptomen zoals pijn kan veroorzaken, vooral bij het evacueren of zitten, een pijnlijke knobbel in het anale gebied, bloeding of eliminatie van geelachtige afscheiding.
Over het algemeen vormt het abces zich wanneer bacteriën het gebied infecteren en een intense ontsteking veroorzaken, met ophoping van pus. De behandeling wordt uitgevoerd door de chirurg, waarbij drainage van het abces en, in sommige gevallen, antibioticagebruik voor een paar dagen vereist is.
Wat zijn de oorzaken
Perianaal abces wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie van de huid van het gebied van de anus en perineum, meestal als gevolg van obstructie van klieren die het slijm van het anale gebied produceren, waardoor de installatie van bacteriën wordt vergemakkelijkt. Enkele van de aandoeningen die het risico op abcesvorming veroorzaken, zijn:
- Inflammatoire darmaandoening, zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa;
- Hidradenitis suppurativa;
- Rectale infecties zoals amoebiasis, venerisch lymfogranuloma, tuberculose of rectale schistosomiasis;
- Anale kloof;
- Anorectale kanker;
- Immuniteit aangetast;
- Een operatie van de anorectale regio hebben ondergaan, zoals hemorrhoidectomie, episiotomie of prostatectomie bijvoorbeeld.
Over het algemeen veroorzaken deze aandoeningen een ontsteking in het weefsel van het rectum en de anus, waardoor de accumulatie van bacteriën en de vorming van pus wordt vergemakkelijkt. Begrijp de oorzaken, symptomen en behandeling van proctitis.
Belangrijkste symptomen
Het belangrijkste symptoom van perianaal abces is pijn in het gebied van de anus en perineum, vooral bij het evacueren of zitten, maar het kan constant worden naarmate de laesie verergert. Bekijk ook andere hoofdoorzaken van pijn tijdens het evacueren.
Als de locatie van het abces meer extern is, kan ook een knobbel in het anale gebied worden gezien, pijnlijk, warm en roodachtig. In sommige gevallen kunnen er bloedingen en koorts zijn. Wanneer het abces scheurt, kan er etterende afscheiding uit de ontlading zijn en daardoor de druk op de huid en pijn verminderen.
De diagnose van anaal abces wordt gesteld door de algemene chirurg of coloproctologist, door de analyse van de regio en onderzoeken zoals anoscopie, echografie, computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming, die de grootte en diepte van de laesie identificeren. Bloedonderzoek, zoals een bloedtelling, kan helpen om de ernst van de infectie te evalueren.
Mogelijke complicaties
Het is heel gebruikelijk dat het abces aanleiding geeft tot een anale fistel, de vorming van een pad dat twee gebieden verbindt, die bijvoorbeeld kunnen ontstaan tussen de anus en de vagina, baarmoeder, urinewegen of andere delen van de darm. Ontdek wat anale fistels zijn en hoe je het moet behandelen.
Bovendien kunnen andere complicaties die het anale abces kan veroorzaken, de anale sluitspier aantasten, fecale incontinentie veroorzaken, of een necrotiserende infectie, dat is wanneer de bacteriën dichtbijgelegen weefsels raken, zoals huidspieren en vet.
Als de behandeling niet correct wordt uitgevoerd, is het mogelijk dat de bacteriën de bloedbaan bereiken, waardoor een gegeneraliseerde infectie ontstaat die zelfs de dood kan veroorzaken.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling van anaal abces gebeurt zo snel mogelijk met drainage door de algemene chirurg of coloproctologist, omdat de persistentie van het abces het risico op een gegeneraliseerde infectie verhoogt.
Afhankelijk van de grootte en locatie van het abces, kan drainagechirurgie worden uitgevoerd onder lokale anesthesie of met krachtiger zoals rachi of epiduraal. Bij grote abcessen kan het nodig zijn om een drain voor een paar dagen op de locatie achter te laten.
Om een fistel te behandelen, kan de arts een snee maken of een materiaal plaatsen om de genezing en afsluiting van het pad te stimuleren. Bovendien kunnen antibiotica aangewezen zijn als het abces groot is, of als de patiënt risico's van gegeneraliseerde infectie vertoont zoals in gevallen van diabetes, verminderde immuniteit of obesitas, bijvoorbeeld.
Postoperatieve zorg
Na de operatie kan de dokter rust, pijnstillend gebruik en zitbaden met warm water aanbevelen vanwege het ontstekingsremmende effect.
De arts zal herevaluaties plannen binnen 1 tot 2 weken om de genezing te observeren en de drainage van secreties die op fistels duiden te identificeren. In sommige gevallen kan de obsessie terugkeren, vooral als de initiële behandeling niet correct werd uitgevoerd of als er een ziekte is die ontsteking van de plaats veroorzaakt en de vorming van de laesie vergemakkelijkt.
