Enterale voeding: wat is het en waar dient het voor

Enterale voeding is een soort voedsel dat de toediening van alle voedingsstoffen, of een deel ervan, via het maagdarmstelsel mogelijk maakt, wanneer de persoon geen normaal dieet kan volgen, hetzij omdat het nodig is om meer calorieën te eten, hetzij omdat er een verlies is. van voedingsstoffen, of omdat het nodig is om de spijsvertering met rust te laten.

Dit type voeding wordt toegediend via een sonde, ook wel voedingssonde genoemd, die vanuit de neus, of vanuit de mond, naar de maag of naar de darm kan worden gebracht. De lengte en de plaats waar het wordt ingebracht, is afhankelijk van de onderliggende ziekte, de algemene gezondheidstoestand, de geschatte duur en het te bereiken doel.

Een andere, minder gebruikelijke manier om sondevoeding toe te dienen, is via een stoma, waarbij een sonde rechtstreeks van de huid naar de maag of de darm wordt gebracht, wat wordt aangegeven wanneer dit type voeding langer dan 4 weken nodig is, zoals bij gevallen van mensen met gevorderde Alzheimer.

Waar is het voor

Enterale voeding wordt gebruikt wanneer het nodig is om meer calorieën toe te dienen en deze niet via het gebruikelijke dieet kunnen worden geleverd, of wanneer een ziekte het oraal niet mogelijk maakt om calorieën te consumeren. De darm moet echter goed functioneren.

Sommige situaties waarin enterale voeding kan worden toegediend, zijn dus:

• Te vroeg geboren baby's jonger dan 24 weken;
• Ademhalingsnoodsyndroom;
• Misvormingen van het maagdarmkanaal;
• Hoofd trauma;
• Short Bowel Syndrome;
• Acute pancreatitis in de herstelfase;
• Chronische diarree en inflammatoire darmziekte;
• Brandwonden of bijtende oesofagitis;
• Malabsorptiesyndroom;
• Ernstige ondervoeding;
• Eetstoornissen, zoals anorexia nervosa.

Daarnaast kan deze voeding ook gebruikt worden als overgangsvorm tussen parenterale voeding, die direct in de ader wordt aangebracht, en orale voeding.

Soorten enterale voeding

Er zijn verschillende manieren om enterale voeding via de sonde toe te dienen, waaronder:

TypesWat isVoordelenNadelenNasogastrischHet is een buis die door de neus naar de maag wordt gestoken.Het is de meest gebruikte route omdat deze het gemakkelijkst te plaatsen is.Kan neus-, slokdarm- of tracheale irritatie veroorzaken; kan bewegen bij hoesten of braken en kan misselijkheid veroorzaken.Orogastrisch en oroenterischHet wordt vanuit de mond naar de maag of darm gebracht.Het blokkeert de neus niet, omdat het het meest wordt gebruikt bij pasgeborenen.Het kan leiden tot een verhoogde speekselproductie.NasoentericHet is een sonde die van de neus naar de darm wordt geplaatst, die tot aan de twaalfvingerige darm of jejunum kan worden geplaatst.Het is gemakkelijker om te verplaatsen; het wordt beter verdragen; vermindert de kans dat de sonde verstopt raakt en minder maaguitzetting veroorzaakt.Vermindert de werking van maagsappen; geeft risico op darmperforatie; beperkt de selectie van formules en voerschema's.GastrostomieHet is een buis die direct op de huid tot aan de maag wordt geplaatst.Het belemmert de luchtweg niet; maakt het gebruik van sondes met een grotere diameter mogelijk en is gemakkelijker te manipuleren.Het moet operatief worden geplaatst; het kan een toename van reflux veroorzaken; kan infectie en huidirritatie veroorzaken; geeft een risico op buikperforatie.Duodenostomie en jejunostomieDe sonde wordt rechtstreeks van de huid naar de twaalfvingerige darm of jejunum geplaatst.Verlaagt het risico van aspiratie van maagsappen naar de longen; maakt voeding mogelijk in de postoperatieve periode van maagoperaties.Moeilijker te plaatsen, waarvoor een operatie nodig is; een risico op obstructie of breuk van de sonde met zich meebrengt; kan diarree veroorzaken; u heeft een infuuspomp nodig.

Dit type voeding kan worden toegediend met een injectiespuit, ook wel bolus genoemd, of door zwaartekracht of een infuuspomp. Idealiter zou het minstens om de 3 tot 4 uur moeten worden toegediend, maar er zijn gevallen waarin voeding continu kan worden gedaan met behulp van een infuuspomp. Dit type pomp bootst de stoelgang na, waardoor het voeren beter wordt verdragen, vooral wanneer de sonde in de darm wordt ingebracht.

Hoe een persoon te voeden met enterale voeding

Het voedsel en de toe te dienen hoeveelheid zijn afhankelijk van een aantal factoren, zoals leeftijd, voedingstoestand, behoeften, ziekte en de functionele capaciteit van het spijsverteringsstelsel. Het is echter normaal om te beginnen met voeren met een laag volume van 20 ml per uur, dat geleidelijk toeneemt.

Voedingsstoffen kunnen worden gegeven via een gemalen dieet of via een enterale formule:

1. Verpletterd dieet

Het bestaat uit het toedienen van fijngemaakt en gezeefd voedsel via de sonde. In dit geval moet de voedingsdeskundige in detail het dieet berekenen, evenals het volume van het voedsel en het tijdstip waarop het moet worden toegediend. In dit dieet is het gebruikelijk om groenten, knollen, mager vlees en fruit op te nemen.

De voedingsdeskundige kan ook overwegen om het dieet aan te vullen met een enterale formule, om te zorgen voor voldoende toevoer van alle voedingsstoffen en mogelijke ondervoeding te voorkomen.

Hoewel het dichter bij klassiek voedsel ligt, heeft dit type voeding een hoger risico op besmetting door bacteriën, waardoor de opname van sommige voedingsstoffen kan worden beperkt. Bovendien, omdat het uit gemalen voedsel bestaat, geeft dit dieet ook een groter risico op verstopping van de sonde.

2. Enterale formules

Er zijn verschillende kant-en-klare formules die kunnen worden gebruikt om de behoeften van mensen met enterale voeding te onderdrukken, waaronder:

• Polymeer: ​​formules die alle voedingsstoffen bevatten, inclusief eiwitten, koolhydraten, vetten, vitamines en mineralen.
• Semi-elementair, oligomeer of semi-gehydrolyseerd: dit zijn formules waarvan de voedingsstoffen voorverteerd zijn en gemakkelijker op het darmniveau kunnen worden opgenomen;
• Elementair of gehydrolyseerd: ze bevatten alle eenvoudige voedingsstoffen in hun samenstelling en zijn zeer gemakkelijk opneembaar op darmniveau.
• Modulair: formules die slechts één macronutriënt bevatten, zoals eiwitten, koolhydraten of vetten. Deze formules worden vooral gebruikt om de hoeveelheid van een specifieke macronutriënt te verhogen.

Naast deze zijn er ook andere speciale formules waarvan de samenstelling is aangepast aan sommige chronische ziekten zoals diabetes, leverproblemen of nieraandoeningen.

Mogelijke complicaties

Tijdens enterale voeding kunnen enkele complicaties optreden, van mechanische problemen, zoals obstructie van de buis, tot infecties, zoals bijvoorbeeld aspiratiepneumonie of maagruptuur.

Metabole complicaties of uitdroging, vitamine- en mineralentekorten, verhoogde bloedsuikerspiegel of verstoorde elektrolytenbalans kunnen ook voorkomen. Daarnaast kunnen er ook gevallen zijn van diarree, obstipatie, opgeblazen gevoel, reflux, misselijkheid of braken.

Al deze complicaties kunnen echter worden voorkomen als er toezicht en begeleiding is van een arts, evenals met de juiste omgang met de sonde en voedingsformules.

Wanneer niet te gebruiken

Enterale voeding is gecontra-indiceerd bij patiënten met een hoog risico op bronchoaspiratie, dat wil zeggen dat de vloeistof uit de sonde de longen kan binnendringen, wat vaker voorkomt bij mensen die moeite hebben met slikken of die aan ernstige reflux lijden.

Bovendien moet men het gebruik van enterale voeding ook vermijden bij mensen die gedecompenseerd of onstabiel zijn, die chronische diarree, darmobstructie, frequent braken, maagbloeding, necrotiserende enterocolitis, acute pancreatitis of in gevallen waar sprake is van intestinale atresie. In al deze gevallen is meestal het gebruik van parenterale voeding de beste optie. Kijk waaruit dit soort voeding bestaat.

Hielp deze informatie u?

Ja nee

Jouw mening is belangrijk! Schrijf hier hoe we onze tekst kunnen verbeteren:

Nog vragen? Klik hier om te worden beantwoord.

E-mail waarop u een antwoord wilt ontvangen:

Controleer de bevestigingsmail die we u hebben gestuurd.

Uw naam:

Reden van bezoek:

--- Kies uw reden --- Ziekte Leef beter Een andere persoon helpen Kennis opdoen

Bent u een gezondheidswerker?

NeeArtsFarmaceutischVerpleegsterVoedingsdeskundigeBiomedischFysiotherapeutSchoonheidsspecialistOverig

Bibliografie

• ÁLVAREZ María Luisa et al. Voeding bij kindergeneeskunde ​2e. Caracas, Venezuela: Cania, 2009. 389-413.
• AMERIKAANSE COLLEGE VAN GASTROENTEROLOGIE. Enterale en parenterale voeding​Beschikbaar in: . Betreden op 14 mei 2019
• AMERIKAANSE SAMENLEVING VOOR PARENTERALE EN ENTERALE VOEDING. Wat is enterale voeding​Beschikbaar in: . Betreden op 14 mei 2019