AIDS - Acquired Immunodeficiency Syndrome - is een ernstige ziekte veroorzaakt door het HIV-virus, dat geen genezing en geen vaccin beschikbaar heeft. Deze onbehandelde ziekte kan leiden tot de dood omdat het het lichaam verzwakt, dat gemakkelijk ziek is door de aanwezigheid van virussen, schimmels of bacteriën die normaal gesproken het afweersysteem is dat een gezond persoon zou kunnen bestrijden.
Wanneer besmet met het hiv-virus - het humaan immunodeficiëntievirus - wordt de persoon hiv-positief of seropositief genoemd en kan het anderen besmetten door contact met hun bloed of lichaamsvloeistoffen, zelfs als ze geen specifieke symptomen vertonen.
Het is normaal dat het virus zich langzaam in het lichaam herhaalt, waardoor de verdedigingscellen CD4 worden aangetast, dus na ongeveer 8 tot 10 jaar van de besmetting zijn al veel afweercellen aangetast en de eerste symptomen van fragiliteit van dit afweersysteem begin te verschijnen.
Geschiedenis van de oorsprong van AIDS
Aangenomen wordt dat AIDS in de jaren 1920 in Congo is ontstaan, maar het werd in 1981 bekend in de Verenigde Staten, toen de eerste getroffen mensen begonnen te verschijnen, die Kaposi-sarcoom hadden, een zeldzame vorm van pneumonie, en een ernstige aantasting van het immuunsysteem. Hoewel er nog geen geneesmiddel is dat aids kan genezen of het hiv-virus kan elimineren, kan de persoon met de vooruitgang van de geneeskunde vele jaren leven, op voorwaarde dat hij alle nodige zorg besteedt.
De samenvatting van AIDS-geschiedenis is als volgt:
- 1920: Het HIV-virus werd gevonden in Congo, waarschijnlijk bij primaten, omdat ze meestal virussen van dezelfde HIV-familie hebben. Afrikaanse chimpansees hebben 98% HIV-achtig virus dat zich manifesteert in mensen, dus men gelooft dat ze een gemeenschappelijke geschiedenis hebben.
- 1981: Eerste gevallen van mensen met een ernstige beperking van het immuunsysteem, die stierven met zeldzame ziekten. Allen waren homoseksuele Amerikanen en introduceerden Sarkoma de Kaposi, een type kanker dat bekend werd als homokanker .
- 1983: Franse wetenschappers hebben het AIDS-virus, HIV-1, in het bloed en de lichaamsecreties kunnen herkennen: moedermelk, vaginale afscheidingen en sperma, waardoor de ziekte wordt overgedragen.
- 1986: Een ander HIV-virus werd geïdentificeerd, dat HIV-2 werd genoemd, en het eerste AIDS-medicijn, azidovudine - AZT - een antiretrovirale die ondanks het niet elimineren van het HIV-virus ook vermenigvuldigd in het lichaam. De eerste gevallen verschenen in Europa.
- 1996: De eerste cocktail van medicijnen is gemaakt, bestaande uit 3 geneesmiddelen die helpen bij het bestrijden van virusreplicatie, waardoor de levensduur van HIV-positieve mensen wordt verlengd. Er zijn gevallen geweest in Afrika, India en China.
- 2006: Er werd ontdekt dat besnijdenis, een snee in de voorhuid die het hoofd van de penis bedekt, de kans op besmetting met HIV met 50% vermindert.
- 2010: Er is vastgesteld dat een vaginale gel die antiretrovirale geneesmiddelen bevat, bij correct gebruik door vrouwen, de kansen van vrouwen om besmet te raken met HIV met 50% vermindert.
- 2011: Er werd vastgesteld dat als mensen die HIV-positief waren de behandeling namen kort nadat ze geïnfecteerd waren, dit de kans op besmetting van hun seksuele partners aanzienlijk verkleinde.
Verschil tussen AIDS en HIV
AIDS is de naam van de ziekte en HIV is de naam van het virus dat de ziekte veroorzaakt, dus het is niet precies hetzelfde. Ook is het hebben van het HIV-virus niet hetzelfde als het manifesteren van de ziekten die daardoor worden veroorzaakt. Iemand heeft mogelijk het hiv-virus en ziet er gezond uit, maar iemand met aids moet ziek zijn.
Er zijn 2 hoofdtypen hiv-virussen: hiv 1 en hiv 2. Deze virussen zijn echter op verschillende manieren na verloop van tijd gerepliceerd en daarom geclassificeerd als zijnde:
- HIV 1: A, B, C, D, E, F, G, H, I en O
- HIV 2: A, B, C, D en E
Wanneer een persoon ontdekt dat ze zijn geïnfecteerd met het HIV-virus, moet de arts weten welk type virus ze hebben, omdat er voor elke groep verschillende behandelingsschema's zijn. Hoewel de HIV 1 A-groep het best reageert op één dosis medicatie, reageert de HIV 2 E-groep het best op een ander type dosis. Daarom vraagt de arts om meer specifieke tests om het type virus en de virale lading ervan te kennen, omdat HIV-behandeling zeer individueel is en de dosis van de medicijnen niet precies hetzelfde is voor alle seropositieve personen.
Hoe hiv te krijgen
Het HIV-virus wordt aangetroffen in het bloed en lichaamsvloeistoffen: moedermelk, vaginale afscheidingen en sperma. Zo kan de persoon besmet zijn met het hiv-virus als het in direct contact komt met deze afscheidingen, wat op de volgende manieren kan gebeuren:
- Tijdens het geven van borstvoeding kunnen HIV + vrouwen dus geen borstvoeding geven en moeten hun kinderen geboren worden uit een geplande keizersnede zodat ze niet besmet zijn;
- Tijdens de zwangerschap, wanneer de vrouw niet weet dat ze het virus heeft, omdat antiretrovirale geneesmiddelen tijdens de zwangerschap en tijdens de bevalling de kans dat de baby besmet raakt sterk vermindert;
- Condoomloze seks met HIV + persoon, vaginaal, oraal of anaal;
- Delen van spuiten voor het injecteren van drugsgebruik;
- Direct contact met het bloed van HIV + personen, bij een verkeersongeval, snijwonden of andere ongelukken met prikende voorwerpen zoals messen, spuiten, schaar of scalpel, bijvoorbeeld.
Het ontvangen van een bloedtransfusie was een van de manieren om besmet te worden, maar in de afgelopen jaren is al het bloed van bloeddonoren getest op HIV 1 en HIV 2 en als ze geïnfecteerd raken, worden ze weggegooid en krijgt de betreffende persoon de juiste behandeling. Al het gedoneerde bloed is dus veilig en HIV-vrij, niet langer een bron van besmetting.
Factoren die het transmissierisico verhogen zijn hoge virale lading, AIDS zelf, receptieve anale seks, seks tijdens de menstruatie, seks met mensen met zachte kankers, syfilis en genitale herpes.
Symptomen van HIV
Al snel nadat het besmet is met het HIV-virus kan het lichaam reageren, symptomen manifesterend als:
- Vermoeidheid, lage koorts, irritatie van de keel,
- Hoofdpijn, nachtelijk zweten, diarree,
- Orale candidiasis, pijn in spieren en gewrichten, gevoeligheid voor licht,
- Gevoelloosheid, overgeven, gewichtsverlies, kleine zweertjes in de mond.
Deze symptomen duren maximaal 14 dagen en kunnen gemakkelijk worden aangezien voor griep. Aangezien deze symptomen geen aandacht trekken en lijken te zijn, is het normaal dat een persoon alleen ontdekt dat ze het virus maanden of jaren na de besmetting hebben als ze een specifieke bloedtest uitvoeren voor HIV 1 en HIV 2. Maar zelfs als ze de HIV-tests in dat stadium uitvoeren, het resultaat is negatief.
Meestal duren deze symptomen niet langer dan 1 week en verdwijnen dan volledig. Het virus repliceert geruisloos in het menselijk lichaam, gedurende 8 tot 10 jaar, zonder symptomen te veroorzaken, en deze fase wordt asymptomatisch genoemd.
Meer informatie over de eerste symptomen van AIDS
Symptomen van AIDS
De eerste symptomen die kenmerkend zijn voor AIDS, doen zich voor wanneer het afweersysteem van het lichaam zeer aangetast is, wat gunstig is voor het ontstaan van ziekten. In dit stadium, symptomen zoals:
- Duizeligheid, braken, diarree,
- Nachtelijk zweten, vermoeidheid,
- Sinusitis, orale en vaginale candidiasis,
- Zwelling van de lymfeklieren,
- Duidelijk gewichtsverlies.
Vanaf daar lijkt de persoon erg ziek en zal zijn immuunsysteem steeds meer worden aangetast, wat aanleiding geeft tot opportunistische ziekten zoals toxoplasmose, Kaposi-sarcoom, hepatitis, herpes en candidiasis bijvoorbeeld.
Hoe weet ik of ik HIV of AIDS heb?
De enige manier om te bevestigen dat een persoon is geïnfecteerd met het HIV-virus en om AIDS-gerelateerde ziekten te ontwikkelen, is door een specifieke bloedtest uit te voeren, genaamd anti-HIV 1 en anti-HIV 2. Deze bloedtest is beschikbaar in alle klinieken, ziekenhuizen en laboratoria, en kan kosteloos worden uitgevoerd door de SUS, in de testcentra verspreid over het land.
Deze test moet worden uitgevoerd door alle vrouwen die zwanger willen worden, het is een onderdeel van de prenatale zorg voor alle zwangere vrouwen, gevolgd in de SUS of in privéklinieken, en al het gedoneerde bloed wordt getest. Iedereen kan echter worden getest op aids als ze denken dat ze mogelijk contact hebben gehad met virussen omdat ze bijvoorbeeld drugs hebben ingespoten of seks hebben gehad zonder condooms.
De beste tijd om de HIV-test te doen, ligt tussen 40 en 60 dagen na het risicogedrag, dat wil zeggen nadat de persoon denkt dat het mogelijk is besmet, omdat als de test vóór die 40 dagen is gedaan, uw resultaat kan verkeerd zijn.
Meer informatie over de diagnose van AIDS
Behandeling van HIV en AIDS
De behandeling van AIDS wordt gedaan met antiretrovirale therapie, die het dagelijks nemen van een cocktail van geneesmiddelen is om het immuunsysteem te versterken en de replicatie van het virus te voorkomen. Alle aids-behandelingen worden gratis door de SUS verstrekt, hoewel dit ook in het betreffende systeem kan worden gedaan.
De behandeling moet levenslang worden uitgevoerd en periodieke onderzoeken vereisen, zoals een compleet bloedbeeld, lever- en nierevaluatie, tests voor syfilis, hepatitis B en C, toxoplasmose, cytomegalovirus, X-thorax, PPD per jaar, papanicolau, virale lading.
De remedies tegen het HIV-virus zijn van 2 soorten:
- Reverse transcriptase-remmers: Zidovudine, Didanosine, Zalcitabine, Lamivudine, Stavudine, Abacavir, Nevirapine, Delavirdine, Efavirenz, Adefovir dipivoxil en
- Proteaseremmers: Indinavir, Ritonavir, Saquinavir, Nelfinavir, Amprenavir.
Deze remedies worden gebruikt in combinatie met verschillende doses, die indien nodig kunnen worden aangepast door de arts, afhankelijk van de behoefte die de persoon biedt. Hogere doses zijn geïndiceerd wanneer de persoon AIDS heeft, en lagere doses kunnen worden aanbevolen voor mensen met HIV + in latente vorm, zonder symptomen en zonder bijbehorende ziekte. Meer informatie over aids-behandeling.
Omdat hiv en aids geen remedie hebben
Het HIV-virus repliceert op verschillende manieren en dus hebben de medicijnen die hun replicatie lijken te kunnen stoppen snel geen effect omdat het virus in het lichaam zelf past en op een andere manier kan worden gerepliceerd.
Wetenschappers van over de hele wereld werken in hun labs op zoek naar een recept dat de bestaande virussen kan elimineren en hun replicatie in het lichaam kan voorkomen. Er was slechts 1 geval van AIDS-remedie, maar met zoveel eigenaardigheden dat het onmogelijk zou zijn om dezelfde behandeling voor alle getroffenen te repliceren. Meer informatie over de vooruitgang tegen HIV en hoe een patiënt de ziekte overwon in: Genezing van AIDS.
Het maken van een HIV-vaccin kan ook een oplossing zijn, maar de formule is nog niet gevonden.
Hoe hiv en aids te voorkomen
Om te voorkomen dat het wordt besmet met het HIV-virus en bijgevolg geen AIDS ontwikkelt, wordt aanbevolen:
- Gebruik een mannelijk of vrouwelijk condoom bij alle sexuele contacten, of het nu gaat om vaginale, anale of orale strelingen of penetratie. Het juiste gebruik van het condoom vermindert het risico van besmetting met meer dan 95%.
- Deel gebruikte spuiten niet;
- Vermijd contact met bloed of secreties van een persoon, die mogelijk besmet zijn. Het veiligste is om te denken dat iedereen besmet kan zijn.
- Identificeer en behandel elke seksueel overdraagbare aandoening, omdat deze het risico op besmetting met het HIV-virus vergroot.
HIV + -patiënten moeten er ook op letten dat ze niet besmet worden met een ander type HIV-virus, omdat er verschillende subtypes van het virus zijn, waardoor het moeilijk kan worden de virale lading onder controle te houden.
