hormonale ziekten

Behandeling met groeihormoon, ook bekend onder de afkorting GH, is geïndiceerd voor jongens en meisjes met een tekort aan dit hormoon, wat een vertraagde groei veroorzaakt. Groeihormoon is normaal van nature aanwezig in het lichaam van mensen en wordt geproduceerd in de hersenen door de hypofyse aan de basis van de schedel en is essentieel voor de groei van het kind om de gebruikelijke hoogte van een volwassene te bereiken.

Wat is het? Insuline is een hormoon dat in de alvleesklier wordt geproduceerd en dat verantwoordelijk is voor het naar de cellen dragen van de glucose die in het bloed wordt gebruikt om als energiebron, vet in de cellen en eiwit in de spieren te worden gebruikt. De belangrijkste stimulans voor insulineproductie is de toename van de bloedglucose na de maaltijd

Insuline kan worden aangebracht met een injectiespuit of een voorgevulde pen, maar de spuit blijft de meest gebruikelijke en goedkoopste methode. In beide gevallen moet de insuline in de vetlaag onder de huid worden geïnjecteerd, waarna deze langzaam wordt geabsorbeerd, waarbij de productie van de stof door de pancreas wordt nagebootst.

De glycemische index is een indicator van de snelheid waarmee het koolhydraat dat in een voedingsmiddel aanwezig is de bloedbaan bereikt en de bloedsuikerspiegel verandert. Voedsel met een lage glycemische index, zoals bonen, peren en haverzemelen, zorgen er dus voor dat glycemie langer wordt gecontroleerd, waardoor het hongergevoel na een maaltijd wordt uitgesteld

De belangrijkste soorten diabetes mellitus zijn Type 1 en Type 2, die enkele verschillen vertonen, zoals in relatie tot hun oorzaak, en kunnen auto-immuun zijn, zoals in het geval van Type 1, of geassocieerd met genetica en levensgewoonten, zoals gebeurt in type 2. Deze soorten diabetes kunnen ook variëren afhankelijk van de behandeling, wat kan worden gedaan met het gebruik van medicijnen per pil of met insulinetoediening.

Misbruik van insuline kan leiden tot insulinelipohypertrofie, een afwijking die wordt gekenmerkt door een knobbel onder de huid waar de patiënt met diabetes insuline injecteert, zoals een arm, dij of buik. Over het algemeen ontstaat deze complicatie wanneer de diabeet de insuline vaak op dezelfde plaats met de pen of spuit aanbrengt, waardoor de insuline zich op die plaats verzamelt en, waardoor dit hormoon wordt afgebroken, waardoor de bloedsuikerspiegels blijven bestaan en diabetesmanagement kan niet adequaat worden gecontroleerd.

Om te weten of het PMS of stress is, is het belangrijk om te observeren in welk stadium van de menstruatiecyclus de vrouw is. De symptomen van PMS treden op binnen 2 weken vóór de menstruatie, kunnen intenser worden, maar verschijnen niet bij de vrouw die anticonceptie gebruikt. Reeds stress is constant en wordt meer geassocieerd met situaties die angst veroorzaken, zoals overmatig werk, verlies van werk of een laag zelfbeeld.

Cortisol is een hormoon dat wordt aangemaakt door de bijnieren en dat wordt afgegeven tijdens periodes van verhoogde opwinding, bijvoorbeeld bij het ontwaken of het sporten. De grootste hoeveelheden van dit hormoon worden echter geproduceerd in tijden van hoge stress, en worden daarom het stresshormoon genoemd

Om TPM te beëindigen, is het raadzaam om oplossingen op te nemen zoals het nemen van de anticonceptiepil voorgeschreven door de gynaecoloog zoals gewoonlijk, maar er zijn ook enkele strategieën zoals eten, bewegen en strategieën die het welzijn verhogen. Hier is wat u kunt doen om de belangrijkste symptomen van PMS tegen te gaan: 1. H

Premenopause is de overgang van de reproductieve periode naar de niet-reproductieve periode, die gewoonlijk 10 jaar vóór de menopauze begint, beginnend ongeveer 45 jaar oud, hoewel het zelfs kort voor de leeftijd van 42 kan beginnen. Premenopause treedt op als gevolg van een afname van de productie van vrouwelijke geslachtshormonen, resulterend in veranderingen in het lichaam van de vrouw met symptomen die lijken op die van de menopauze en deze periode wordt wetenschappelijk climacterisch genoemd.

Dit is een chronische ziekte die wordt gekenmerkt door een afname van de insulineproductie en / of weerstand tegen de werking. De twee meest voorkomende typen zijn type 1 diabetes en type 2 diabetes, maar er zijn ook insipidus en zwangerschaps types. De diagnose wordt bepaald wanneer een gemeenschappelijke bloedtest bevestigt dat insuline, een hormoon geproduceerd door de alvleesklier dat suiker in cellen moet vervoeren om als energiebron te worden gebruikt, niet door het lichaam wordt geproduceerd of gebruikt, bloedsuiker

Symptomen van hypothyreoïdie zijn gerelateerd aan de storing van de schildklier en ze kunnen variëren van individu tot individu, maar ook van kinderen tot adolescenten. Aanvankelijk vertoont het individu mogelijk alleen symptomen van hypothyreoïdie, zoals vermoeidheid en gewichtstoename die meestal worden toegeschreven aan leeftijd en zelfs aan eten. M

De behandeling van hypothyreoïdie, gekenmerkt door onvoldoende productie van hormonen door de schildklier, bestaat uit het gebruik van geneesmiddelen die in hun samenstelling een synthetische vorm van het schildklierhormoon bevatten, bekend als Levotiroxina. Deze geneesmiddelen moeten gedurende het hele leven worden ingenomen en het wordt aanbevolen om ze 's morgens, tenminste 30 minuten voor het ontbijt, in te nemen, zodat de vertering van voedsel de effectiviteit niet vermindert.

Congenitale hypothyreoïdie treedt op wanneer de schildklier van de baby niet in staat is de juiste hoeveelheden schildklierhormonen te produceren, wat de ontwikkeling ervan kan schaden en zelfs permanente neurologische schade kan veroorzaken, cretinisme genoemd, als het kind niet op de juiste manier wordt behandeld.

Hyperthyreoïdie wordt gekenmerkt door overproductie van schildklierhormonen, die kan worden veroorzaakt door veranderingen in het immuunsysteem, het nemen van medicijnen om hypothyreoïdie, ontsteking van de schildklier of knobbeltjes zoals het adenoom te beheersen, wat vaker voorkomt bij ouderen. De meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie is de ziekte van Graves, een auto-immuunziekte, die optreedt wanneer het lichaam zelf antistoffen tegen de schildklier aanmaakt. V

De behandeling van diabetische mastopathie wordt voornamelijk gedaan door middel van de juiste glykemische controle. Bovendien kunnen ontstekingsremmende geneesmiddelen en antibiotica ook worden gebruikt om pijn en ontsteking te verminderen en infecties te bestrijden. In sommige gevallen kan een operatie ook nodig zijn om de tumoren te verwijderen

Hypopituïtarisme wordt gedefinieerd als het gedeeltelijke of totale functieverlies van een deel van de hypofyse en veroorzaakt symptomen die verband houden met het tekort aan hormoonproductie dat geproduceerd zou moeten worden door het deel van de aangetaste klier. Deze pathologische aandoening kan worden veroorzaakt door: Hypofysetumoren Onvoldoende bloedtoevoer naar de hypofyse Infecties en ontstekingsziekten sarcoïdose amyloïdose bestraling Chirurgische verwijdering Auto-immuunziekte Hypothalamische tumoren Ontstekingsziekten Cranio-encephalic letsels Chirurgisch letsel van de hypofyse of va

De cyste in de borst is een klein brokje dat borstkanker niet kenmerkt, noch verhoogt het het risico van zijn verschijning in de toekomst. Het is een goedaardige verandering van de borst, gebruikelijk in de meeste vrouwen in de reproductieve leeftijd, en heeft meestal geen symptomen en er is geen specifieke behandeling vereist

Hyperglycemie is de naam die wordt gegeven als er te veel suiker in het bloed zit. Het is een veel voorkomende verandering in diabetes en manifesteert zich door specifieke symptomen zoals misselijkheid, hoofdpijn en dorst. Het moet worden behandeld op basis van het aanbevolen dieet van voedingsdeskundigen, continue monitoring van bloedsuikerspiegelwaarden en regelmatige lichaamsbeweging

De patiënt met diabetes type 1 neemt insuline via een dagelijkse injectie om de bloedsuikerspiegel te reguleren en wordt meestal toegepast vóór de hoofdmaaltijden. Type 2-diabetici moeten insuline gaan gebruiken wanneer hun dieet en bloedglucosemiddelen hun bloedsuikerspiegel niet kunnen reguleren, en de waarde van geglycosyleerde hemoglobine die kan worden geïdentificeerd in de bloedtest waarnaar de arts regelmatig vraagt, is hoger tot 7%. Bo